คนเราถ้ายังไม่ตาย ก็ควรออกหาประสบการ์ไปเรื่อยๆ ถูกต้องมั้ยครับ !!

เมื่อช่วงปีใหม่ที่ผ่านมา ผมได้พาร่างกายที่ปวกเปียกจากการทำงานมาทั้งปี ออกตามหาสารกระตุ้นอดีนาลีนในร่างกายที่ภูมิภาค Tohoku of Japan (หรือภาคอีสานของญี่ปุ่นนี่แหละครับ)   มัน ฟิน มากกก บอกไว้เลยครับ อย่ากระพริบตา ตามผมไว้ดีๆ 

Japan Tohoku

ผมออกเดินทางไป ญี่ปุ่นครั้งนี้ ด้วยสายการบิน เอเชียแอตแลนด์ติกแอร์ไลน์ เที่ยวบิน HB080 เป็นการสตาร์ทที่ไม่ดีเท่าไหร่ครับ

ผมไปถึง สี่ทุ่ม ไปเจอกับกรุ๊ปทัวร์ตามที่นัด เจ้าหน้าที่ท่านนึงบอกให้เดินไป check-in counter D ผมก็เดินไปครับ แต่เอ๊ะ!! นั่นมันสายการบินอื่นกำลัง check-in อยู่นี่นา ผมเดินย้อนกลับไปถามเจ้าหน้าที่ก็ยังยืนยันว่า check-in row D แต่ครั้งนี้มือเธอชี้ไป ที่ Row E ครับ ผมเลยบอกเธอว่าที่ชี้ทือไปหนะ มัน row E นะ คุณแน่ใจใช่มั้ยว่า ตรงนี้ เธอทำหน้าเลิกลักครับ หันไปคุยกับเจ้าหน้าที่อีกคนแล้วหันมาขอโทษ บอกว่า เข้าใจผิด ต้อง row E ถูกแล้ว (ปัดโธ่)

แต่จนแล้วจนรอด ก็เกินปัญหาอีกจนได้ตรง counter ผมยืนเอกสารจะ check-in แต่เจ้าหน้าที่ปฏิเสธ บอกว่า row นี้ของ HB088 อึ้งสิครับ เข้าแถวรอมาหนึ่งชั่วโมง เจอแบบนี้เข้าไป ต้องโทษตัวเองด้วยว่าทำมัยไม่มองดูจอ monitor ว่า flight อะไร หันกลับไปหาเจ้าหน้าที่สิครับทีนี้ เธอหน้าถอดสีแล้วครับ วิ่งไปดูให้ว่าสรุป HB080 นี่มัน check-in row ไหน

หวยออกที่ row F ครับ อยู่ด้านหลังนี่เอง วิ่งสิครับมีเพื่อนร่วมชะตากรรมวิ่งตามมาเป็นสิบ แล้วสุดท้ายก็มายืนรออีก 30 นาที เจ้าหน้าที่สายการบินเห็นคนเยอะ บอกว่าไป check-in row E ได้ (เอ้า!! เพิ่งวิ่งมา วิ่งกลับก็ได้ฟระ!!) สรุปแล้วกลับมา row E เช่นเคย ใช้เวลา check-in เบ็ดเสร็จ 2 ชั่วโมง เพลียยยย

แบบนี้ใครผิดกันแน่ครับ HIS !!! ผมรึเปล่า ทุกวันนี้ยังไม่แน่ใจ….

อ่านต่อ