107 replies to this topic

[RAJCHABUT]

Advertisements

สุราษฏร์ธานี . . .

เอาไงดีหว่า รูทนี้เบื่อมากมาย แต่ก็จะบิน ไว้เมื่อไหร่มีแรงกระทบ จะรีบจรลีหลบลี้หนีหน้าไปกระบี่แทน แต่บังเอิญช่วงนี้ หัวใจอ่อนไหว อย่างไรเสียก็ยังเหนียวแน่นกับสนามบินสุราษฏร์ฯ แถมคราวนี้ มาบินกับตัวแม่อย่างการบินไทย ที่โหลดวันนี้ โดนน้องนก แซงกระจุย เต็มไปตั้งแต่วันวาเลนไทน์

ดีใจที่คนเมืองคนดีรักเหนียวแน่นสายการบินเลือดไทยแท้ . . .

[RAJCHABUT]

ขาไปนั่งนกจากดอนเมือง

ตามนี้ http://www.hflight.n...่อหัวใจเดินทาง/

แต่ขากลับ . . .

. . . เมินซะเถิดหางแดงเอ๋ย อย่างไรเสียมิมีวันได้เงินจากกระเป๋าข้าพเจ้านอกจาก "โปรฯ O บาท"

ไปการบินไทยดีกว่า มีอันจะรับประทานนิดนึง เพราะแว่วมาว่าปีนี้ โบนัสกระจาย เลยสมนาคุณป้าม่วงแกหน่อย ที่แกทำให้บริษัทผมรวยเอา ๆ

แบบอยากรู้ การบินไทย มีอะไรใหม่ ๆ บ้าง เลยทำ อินเตอร์เน็ทเช็คอินมาจากกรุงเทพฯ ตั้งแต่ เมื่อวาน ง่าย ๆ แค่เข้าเวปหน้าหลักของ การบินไทย แล้วเลือกอินเตอร์เน็ท เช็คอิน ก่อนจะมีหน้าขึ้นมาให้ใส่บุคกิ้งนัมเบอร์

ปล. ใช้เช็คอินน์ได้ล่วงหน้า ๒๔ ชั่วโมง เฉพาะเส้นทางบินในประเทศเท่านั้น

[RAJCHABUT]

ใส่บุคกิ้งนัมเบอร์ปุ๊บ พอกดทำหน้าต่อไป มันโชว์หราเลย . . .

. . . ที่นั่งที่สายการบินจัดเอาไว้ให้แล้ว

ทำไมหรือครับ เพราะการบินไทยมีรอยัลออคิดพลัส ไอ้บัตรนี้ สมาชิกส่วนมาก จะกรอกเอาไว้แล้ว อยากนั่งตรงไหน พอจองตั๋ว มันจะรันเข้าอัตโนมัติ เพื่อให้ง่ายในการทำโหลดคอนโทรล ส่วนมากจะมีการทำเอาไว้คร่าว ๆ ก่อน จะมาทำแบบถาวรก็ก่อนเครื่องออกราวสามสิบนานั้นแหละ เพราะรู้ผู้โดยสารที่แน่นอนแล้ว

[RAJCHABUT]

หาก . . .

. . . ไม่ชอบใจที่นั่งที่สายการบินจัดให้ ก็ไม่ยาก เราเลือกเอาไม่ตามใจชอบที่นั่งว่างได้เลย

[RAJCHABUT]

อยากเห็นหน้าตาบอร์ดดดิ้งพาสแบบส่วนตัวก็กดดูได้ . . .

. . . เสร็จพิธีการเช็คอินล่วงหน้า ตั้งแต่ก่อนมา เพราะยังไง พรุ่งนี้เช้าจะบินเต็มที่ บินไปตาหาหัวใจที่หายไปกับใครบางคน

[RAJCHABUT]

Flight : TG 258

FROM : URT (สุราษฏร์ธานี)

TO : BKK (สุวรรณภูมิ)

DATE : 15 FEB 10

BOARDING TIME : 06.40 hrs.

Departures : 07.00 hrs

Arrivals : 08.10 hrs

Aircraft : B 737-400

GATE : 1

Registration : HS - TDD (แหวะ ! เครื่องเก่าจากนกแอร์ แถมมีประวัติหวาดหวาดเสียวอีก)

Name : ชุมพร (จังหวัดติดบ้านผม)

Class : Economy Class

Seat : 46A

[RAJCHABUT]

แหม . . .

. . . มีคนแอบลุ้นกันหลายคน

ทำไมอยากให้ไฟลท์นี้เครื่องตก อิอิ

เล่าดีมั้ยน้อ ! !

[RAJCHABUT]

ผมมานั่งนิ่ง ๆ ที่หน้าร้านกาแฟเทคออฟ ที่ชั้นล่างของสนามบิน . . .

. . . มีอะไรมากมายในหลายชั่วโมงที่ผ่านมา ที่มันเกิดขึ้นกับผม ผมไม่รู้หรอกว่า มันคืออะไร ผมรู้แค่ว่า หัวใจมันเหวง ๆ ยังไงไม่รู้ ผมนั่งมองออกไปที่ลานจอดรถของสนามบิน กับคำถามที่วกไปวนมา

"มันจบลงจริง ๆ หรือ"

[RAJCHABUT]

จากที่ผมมั่นใจ . . .

. . . ตอนนี้ผมกลับรู้สึกหัวใจมันหวิว ๆ ลงทุกที ผมนั่งมองบันไดที่เลื่อนลง ภาพบางอย่าง ณ ตรงนี้ ตามหลอน จนทนไม่ไหว คว้ากล้องออกมานอกสนามบิน เพื่อเก็บภาพ เพราะในเวลาที่หัวใจผมร้อนรุ่ม สิ่งเดียวที่จะทำให้หัวใจนั้นอ่อนลงคงเป็นการถ่ายภาพ . . .

[RAJCHABUT]

หากแต่ . . .

. . . ไม่ใช่วันนี้

เพราะตอนนี้ ผมไม่สามารถควบคุมความรู้สึกของตัวเองได้เลย แม้ว่าตอนนี้ แสงยามเย็นที่สนามบินสุราษฏร์ฯ จะสวย และเหมาะมาก สำหรับหามุมดี ๆ เพื่อเก็บภาพเอาไว้ แต่หัวใจผมมันมีแต่คำถาม และ ความกังวลตลอดเวลา

หัวใจ . . .

. . . ก้อนเนื้อเท่ากำปั้น แต่ผมควบคุมมันไม่ได้ ไม่ได้เลย

[RAJCHABUT]

ผแหงนหน้ามองฟ้าบ่อย . . .

. . . ราวกับจะสั่งให้อะไรบางอย่างมันย้อนกลับไป

อย่าอ่อนแอเด็ดขาด !

ผมสั่งตัวเอง เพราะในเมื่อผมคิดเอาไว้แล้ว ว่ากล้าจะรักใครสักคน จะกลัวทำไมกับความผิดหวัง จะรักแบบไหน อย่างไร มันก็คือรัก ความรักที่มักมาคู่กับความผิดหวัง จงยิ้มให้กับทุก ๆ สถานการณ์

ใช่ !

ผมต้องยิ้ม ยิ้มสิถึงจะถูก

[RAJCHABUT]

ผมหันกล้องไปเรื่อย ๆ ตามมุมที่คิดว่าสวย . . .

. . . แต่ผมรู้ตัวดี วันนี้ ถ่ายยังไงก็ไม่สวยหรอก เพราะสิ่งที่คั่ค้างในหัวใจมันมีมากมายเหลือเกิน

หากพอผมแพนกล้องไปที่หน้าอาคารผู้โดยสาร ผมกลับยิ้ม . . .

. . . รถที่จอดเรียงรายริมถนนนับสิบคัน ล้วนแต่จอดในเส้นขาวแดงทุกคัน

เออ ! รู้ว่าขาวแดงจอดไม่ได้ยังจอดกันอีก เหมือนผมไง รู้ว่าหากมา จะเจอทั้งผิดหวัง หรือ สมหวัง แต่ผมก็อยากมา เห็นไหม ว่า รอบ ๆ ตัวเรา มีทั้งผิดและถูก ไม่มีใครถูกทั้งร้อย และผิดทั้งร้อยหรอก

[RAJCHABUT]

ผมเดินไปใกล้ ๆ ลองซูมดูชัด ๆ . . .

. . . ขาวแดงทั้งนั้น

ดีวุ้ย สนามบินบ้านผม ขาวแดงก็จอดได้ ใบขับขี่ซื้อมาหรือไงครับผม ขาวแดงห้ามจอดนะครับ ผมยิ้มออกหลังจากที่ แอบเซ็งมานาน เพราะคนทำผิดมักรู้ แต่ยังกระทำ เหมือนหัวใจผมตอนนี้มั้ง

รู้ว่าหากกล้ารักต้องกล้าเจ็บ เพราะฉะนั้นจะกลัวทำไมกับความเจ็บปวดเพราะ . . .

. . . ความรัก

[RAJCHABUT]

ผมเดินเรื่อย ๆ ปล่อยหัวใจให้คิดโน่นคิดนี่ . . .

. . . หรือที่ผ่านมา ผมคิดไปเอง

คิดว่านี่คือ ความรัก คิดว่ามันรู้สึกเหมือนที่ผมรู้สึก แต่สิ่งที่มันบอกกับผม

"ถ่ายไปทำไมอีกหน่อยก็ลบทิ้ง" มันทำท่าแปลก ๆ เมื่อผมเก็บภาพของมันเอาไว้ ตอนที่นั่งกินข้าวด้วยกันเมื่อตอนบ่ายแก่ ๆ ทำไมไม่พูดตรง ๆ จะอ้อมค้อมวกไปวนมาเป็นวังน้ำวนทำไมฟร่ะ กรูโง่นะเรื่องแบบนี้

ผมแปลเอาเอง . . .

. . . ถ้ารักจะลบทำไม เลิกรักเมื่อไหร่ก็ลบทิ้ง

[RAJCHABUT]

มุมนี้ . . .

. . . สองอาทิตย์ก่อน ผมถ่ายออกมาสวย อาจเพราะวันนั้นหัวใจผมมีรักเต็มหัวใจ แต่วันนี้

ภาพในมุมเดียวกัน ไม่สวยเหมือนวันวาน

เวลาเปลี่ยนแปลงทุก ๆ อย่างได้ เพระเวลาสร้างและทำลาย เหมือนกับความรัก มันต้องใช้เวลา ผมค่อย ๆ เรียนรู้ว่าของทุกอย่างมันขึ้นอยู่กับเวลาจริง ๆ ด้วย

ภาพนี้เมื่อสองอาทิตย์ก่อน

สองภาพนี้สอนให้ผมรู้ว่า . . .

. . . เวลา คือ สิ่งสำคัญ

ภาพแรกมันยังไม่ถึงเวลาที่ฟ้าสวย เพราะผมเร่งเวลาในการถ่ายเกินไป ถ้าผมรออีกสักนิด รอให้พระอาทิตย์คล้อยต่ำลงเหมือภาพที่สอง ผมอาจจะได้ภาที่สวยกว่าภาพที่สอง

เหมือนความรัก . . .

. . . ความรักก็ต้องใช้เวลในการเพาะบ่ม ไม่ใช่เร่งเวลาแบบที่ผมทำ ผมยิ้มอีกครั้ง เมื่อคิดว่า ผมเอาแต่ความรู้สึกของตัวเองเป็นที่ตั้ง การเจอกันสำหรับผมกับใครคนนั้น มันยังไม่นานเลย แล้วจะให้เป็นแบบที่ผมคิด มันคงไม่ใช่

สองภาพที่แตกต่างกันที่เวลาเพียงแค่ไม่เกินสิบนาที อาจได้ภาพที่แตกต่างกัน เหมือนกับความรัก ผมไม่ควรเลย ไม่ควรไปเร่งเวลากับใครคนนั้น

ผยิ้ม เมื่อธรรมชาติ ค่อย ๆ สอนให้ผมเห็นความจริงที่ควรจะเป็น

[RAJCHABUT]

แล้วผมหันไปเห็น . . .

. . . คุณป้ากำลังจะแลนดิ้ง ผมรีบเก็บภาพ เพราะอีกสักพัก ผมก็คงจะเข้าไปรอที่ห้องผู้โดยสารขาออก ไม่รู้ว่า ครั้งหน้า ผมจะกล้ามาที่สนามบินแห่งนี้อีกไหม

ผมเดินช้า ๆ กลับทางเดิมที่เดินมาเมื่อสักครู่ . . .

หาก . . .

คนที่เดินสวนมา ทำเอาผมแทบก้าวขาไม่ออกอีกครั้ง เขายิ้มให้ผมเหมือนเคย ยิ้มมาตั้งแต่ไกล จนกระทั่งเขามาใกล้ ๆ ผม ผมเห็นชัดคน ๆ นั้น

"เสื้อสวยป่าว พอดีตัวเลย ไปแล้วนะ"

เขาพูดกับผม ก่อนเดินจากไปอย่างรวดเร็ว ทิ้งให้คิ้วของผมขมวดเข้าหากันอีกครั้ง วันนี้อาจไม่ใช่วันของผม เขาคนนั้นเดินจากไป โดยที่ผมไม่ได้หันไปมองด้วยซ้ำ ว่าเขาจะหันมามองผมหรือไม่ แม้อยากจะหันไปมองใจแทบขาด แต่ผมไม่กล้า

ผมกลัว . . .

. . . กลัวมองภาพเขาคนนั้นเดินไปโดยที่เขาไม่ได้หันมามองผม

หาก ภาพสุดท้ายที่ผมเห็นเขา ผมอยากเก็บภาพที่เขายิ้มให้ผมแบบที่เดินสวนกันเมื่อสักครู่มากกว่า เพราะภาพนั้นจะประทับอยู่ในลมหายใจของผม จนกว่าจะได้เจอกันอีกครั้ง ภาพไหน ๆ ก็ไม่สำคัญเท่าภาพจากหัวใจ

ฮิ้ววววววววววววววววววววววว

[RAJCHABUT]

อีกไม่นาน . . .

. . . เมื่อผมก้าวข้ามประตูบานนี้

ทุก ๆ อย่างก็คงกลับสู่สภาพปกติ เพราะฟมายถึง ผมต้องไปสู่โลกของความเป็นจริง ที่กรุงเทพฯ มีอะไรรอผมอยู่ หน้าที่การงาน เพื่อน ทุก ๆ อย่างที่นี่ คงเป็นเหมือนเดิม เหมือนที่เคยผ่าน ๆ มา

บางที . . .

. . . สิ่งที่ผ่านมา มันแค่ความฝันในคืนอันยาวนานสำหรับผม

[RAJCHABUT]

ผมอาจจะรักมันมาก . . .

. . . มากจนกลัวว่า มันอาจจะมีใครอยู่ในใจ

หรือ . . .

. . . จะมีใครที่ดีกว่าผมมาเจอมันเข้าอีก ผมจึงพยายามเร่งที่จะเข้าใกล้หัวใจมันมากที่สุด ทั้ง ๆ ที่ผมรู้ การเข้าใกล้เร็วเกินไป มันไม่ดี เเหมือนมะม่วงที่เราสอยมาบ่มแก๊ส ถึงจะสุก แต่มันไม่หอมหวาน เท่ากับมะม่วงที่สุกคาต้น


ผมรักมัน แต่ตอนนี้ผมวิ่งไปที่กระจก เพราะคุณป้าแกกางปีกหรามาแต่ไกล . . .

. . . ถึงผมจะรักมันมาก แต่ก็น้อยกว่าเจ้านกยักษ์ล่ะว๊า

[RAJCHABUT]

ผมพยายามทำอะไรให้ยุ่ง . . .

. . . หรือเรียกง่าย ๆ ว่าผมกำลังหาปมปลอมเพื่อกลบปมจริง

ปมปลอมของผมในตอนนี้ คือ เก็บภาพถ่าย ทุก ๆ อณูบริเวณ เพราะผมรู้ว่า ในการปรับหน้าเลนส์ แต่ละครั้ง มันช่วยให้ผมใจเย็นลง เพราะกว่าจะได้จุดโฟกัสมันต้องใช้ความละเอียดอ่อน

ปมจริง . . .

. . . ผมคิดว่า มันกำลังจะทิ้งผม

ปมปลอมที่ผมสร้างจึงกลบไม่มิด เพราะปกติ ผมถ่ายภาพสวยกว่านี้ แต่ ครั้งนี้ อยากเขกกบาลตัวเองชะมัด

[RAJCHABUT]

ผมพยายามแล้ว ที่จะใช้สมาธิอยู่กับสิ่งที่เห็นที่หน้าจอเล็ก ๆ . . .

. . . แต่ไม่สำเร็จ

ตอนนี้หัวใจผมกำลังโดนเขย่าอย่างหนักหน่วง