กลับมายังที่นั่งดีกว่า นาทีแรกที่หย่อนก้นลงไปสัมผัสกับที่นั่ง บอกได้เลยจริงๆ ว่าก้นผมไม่ได้สัมผัสกับที่นั่งแบบนี้มานานมากๆๆ แล้วครับ ความรู้สึกจากปลายประสาทตรงก้น ส่งผ่านเส้นประสาทความรู้สึกไปยังสมอง สั่งให้นึกถึงเครื่องอีกรุ่นนึงของ Orient Express สมัยเข้ามาเปิดบินใหม่ๆ ที่บินไปภูเก็ต เชียงใหม่ แต่ต้องแวะอู่ตะเภาก่อน ครั้งโน้นเลยครับ เบาะที่นั่งมันนิ่มๆ นั่งแล้วจมๆ บอกไม่ถูก ปกติที่นั่งบนเครื่องบินสมัยใหม่ ไม่ว่าเบาะผ้าหรือ เบาะหนัง มันจะแน่นๆ แข็งๆ นั่งแล้วไม่จมไปกับที่นั่งเลย
ถ้านึกไม่ออกว่า เครื่องรุ่นไหนของ Orient Express ก็นี่เลยครับ ขอยืมภาพจาก airliners.net อีกแล้ว รุ่นนี้และลำนี้เลยครับ B727-200 รู้สึกจะเฮียอุดมจะซื้อมาจาก Delta Airlines นะครับสมัยนั้น เพราะเบาะที่นั่ง ผนังยังตกแต่งแบบ Delta รุ่นเก่าเลย ผมชอบนะครับเครื่องรุ่นนี้ จอดที่ไหนไม่ต้องพึ่งรถบันได เปิดท้ายเครื่องหย่อนบันไดลงมา ผู้โดยสารเดินลงกันมาทางท้ายเครื่องบินเป็นแถว ยังกะเดินลงจากเวทีเดอะสตาร์รอบคัดเลือก ว่าไม่ได้นะครับ การได้นั่งเครื่องบินสมัยนั้นโก้มิใช่น้อย 555