ไฟลท์ 5J931 บินจากมะนิลามาถึงกรุงเทพฯตรงเวลาเป๊ะครับ เป็นอันว่าผมจบทริปสั้นๆเดินเล่นหนึ่งวันที่ประเทศฟิลิปปินส์ได้ตามเป้าหมายด้วยดีทุกประการ
อยากบอกทุกคนนะครับว่าตอนก่อนไปก็ได้รับรู้ข่าวสารข้อมูลมามากเกี่ยวกับ Manila / Philippines มีแต่เรื่องแย่ๆไม่ค่อยดีทั้งนั้น แต่เพราะความอยากรู้อยากเห็นส่วนตัวว่าเพื่อนบ้านอาเซียนแห่งนี้จะเป็นเช่นไร ก็ลองตัดสินใจจองตั๋วเมื่อมีโปรทันทีครับ บอกได้เลยว่าผมไม่ผิดหวังเลยครับที่มาที่นี่ กรุงมะนิลาก็ไม่ถึงขั้นน่ากลัวอย่างที่คิด ผมว่าเหมือนกรุงเทพฯเมื่อซักปียี่สิบปีก่อนน่ะครับ ระบบคมนาคมมีพื้นฐานที่ดีมาก่อนแม้ว่าจะล้าหลังไปแล้วก็ตาม บ้านเมืองดูไม่ต่างจากกรุงเทพฯนักเพียงแต่เมืองไทยเราดูดีกว่าเท่านั้นเองครับ เรื่องขโมยขโจรที่ว่าชุกชุม ผมว่าไม่ต่างจากไทยหรอกครับ ก็ระวังตัวพอประมาณแต่อย่างระแวงจนขี้ขึ้นสมองก็พอแล้วครับ อะไรที่ล่อหูล่อตาโจรอย่าใส่มา สังเกตสังกาบรรยากาศรอบข้างแล้วใช้มโนสำนึกส่วนตัวประเมินความปลอดภัยด้วยครับ อย่ากังวลกับข้อมูลลบๆเกี่ยวกับที่นี่จนเว่อร์แต่รับฟังแล้วนำมาปรับใช้สังเกตตนเองให้ตั้งอยู่ในความรอบคอบเมื่อมาเที่ยวที่นี่ดีกว่าครับ
นิยามง่ายๆสำหรับคอท่องเที่ยวประเทศเพื่อนบ้านก็คือ “ถ้าคุณเคยเที่ยวฮานอย โฮจิมินห์ ที่เวียดนามได้ คุณมาเที่ยวมะนิลาสบายเลยครับ ฟิลิปปินส์นี้ดีกว่าเวียดนามเยอะ” (คนเวียดนามมาอ่านจะด่าผมมั้ยเนี่ย) แต่ผมเปรียบเทียบให้เห็นชัดๆแบบนี้ดีกว่าครับ ผมว่าชาวปินอยเล่ห์เหลี่ยมไม่เยอะเท่าคนเวียดนาม คนที่นี่นับถือศาสนาค่อนข้างจริงจัง เดินเที่ยวที่มะนิลานี่ผมรู้สึกสบายกว่าเดินที่ฮานอยอ่ะครับ พูดได้เพราะไปมาแล้วทั้งสองที่อ่ะครับ และแน่นอนว่าในอนาคตผมจะกลับมาที่นี่อีกแน่นอนครับ
ขอยืมคำพูดยอดฮิตของท่านนายพลแม็คอาเธอร์ เมื่อครั้งที่ท่านต้องลาจากฟิลิปปินส์ในช่วงสงครามนะครับว่า “I shall return” ผมกลับมาอีกแน่ๆครับ..ฟิลิปปินส์..
Salamat!! ขอบคุณทุกท่านที่แวะมาเยี่ยมชมกระทู้รีวิวของผมนะครับ