หลังจากนั้นคุณลุงก็ส่งดิฉันเข้าที่พัก (โรงแรมเวียงทอง) ซึ่งเรามีนัดกันตอนห้าโมงครึ่ง เพื่อจะไปนั่งรถม้ากันค่ะ มาลำปางไม่ได้นั่งรถม้าก็ประหนึ่งว่ามาไม่ถึงลำปางนะคะ ถึงแค่ลำพูน
ซึ่งดิฉันก็อาบน้ำทาแป้งหน้านวล( จริงคืออาบน้ำแต่ไม่ได้ล้างหน้าค่ะ เพราะขี้เกียจติดกันสาด(ขนตาปลอมใหม่) อิอิ) ใส่ชุดสีฟ้าสีประจำสายการบิน สดใส มายืนรอคุณลุงอยู่หน้าโรงแรม
ซึ่งระหว่างนั้นสายตาดิฉันเหลือบไปเห็นป้ายนี้ ซึ่งตอนนี้ใครไปลำปางคงได้เห็นเพราะว่าติดกันทั่วเมืองเลยทีเดียวค่ะ แหม๊.. เห็นแล้วมันคันนะคะอดไม่ได้ ที่จะขอพรีเซ้นท์
มองหาตากล้องสิคะ ได้ผลค่ะ พี่ยามาดะ (ยาม)เดินมาพอดี ดิฉันกวักมือเรียก ไม่มีสิทธิวิ่งหนีค่ะ ดิฉันยืนกล้องให้พร้อมกับโพสท์ท่าแบบรู้งานโดยอัตโนมัติทันทีค่ะ หัวข่งหัวเข่าด้าน กางเกงเลอะช่างมัน เอาฮาไว้ก่อน อ่อ...นี่นิตยาสารดิฉัน(ไม่ใช่คน) กับ แอล(นิม่อน)ก็มาทาบทามไปลงปกนะคะ แต่งานยุ่งมากเลยปฎิเสธไป
อ่อนึกภาพตามนะคะ ตรงที่ถ่ายเป็นริมถนน ขณะที่ดิฉันถ่าย ทุกสายตาค่ะ ย้ำทุกสายตา โฟกัสมาที่ดิฉันเป็นจุดจุดเดียว อย่าค่ะ อย่าคิดว่าดิฉันจะอาย คุณคิดผิด
และแล้วรถม้าของเราก็ควบมาแล้วค่ะ เริ่ดมากกก ครั้งแรกค่ะสำหรับการนั่งรถม้า ตอนย่างกร้าวขึ้นไปแอ๊บว่าตัวเองเป็นเจ้าหญิงของวอลท์ดิสนีย์นะคะ
อ่อ เรามีเพื่อนนั่งไปกับเราด้วยค่ะ เป็นหลานคุณลุงเอง ตัวเล็กๆ สองคน อิอิ ดีใจจังมีเพื่อน
โปรดสังเกตุสายตาน้องผู้หญิงนะคะ ...อย่ามองตาได้ไหมถ้าเธอไม่แคร์ เธอกลัวดิฉันค่ะตอนแรก เพราะเสียงไม่บัลล๊านซ์กับ(หนัง)หน้า
โอ๋ๆๆ อย่ากลัวนะลูกนะ
ได้ผลค่ะ เผลอแป๊บเดียว ก็ได้มิตรภาพน้อยๆ บนรถม้ากลับมาค่ะ ถึงเสียงจะเป็นภัยต่อเด็ก แต่รอยยิ้มและแววตาเป็นมิตรค่ะ รวมถึงใช้ตุ๊กตาน้องหมีบางกอกลูกชายเป็นตัวเชื่อมสัมพันธ์ค่ะ อิอิอ งานนี้สบายๆค่ะ รักเด็กอยู่แล้ว รู้จักนางงามเก่า เจ้าของรางวัล "เขาคิดว่าเขาสวยอะวอร์ด" น้อยไปหน่อยละ อิอิ
ระหว่างทาง พี่คาวบอยสุดเท่ห์จะจอดให้เราจุดต่างๆที่สำคัญค่ะ
อ่อ ค่าใช้จ่ายอยู่ที่ 350 บาท ราคามาตรฐานค่ะ สำหรับรอบใหญ่ รอบเล็ก 250 แต่นะคะ มาลำปางทั้งทีต้องรอบใหญ่only ค่ะไม่ได้หานั่งง่ายๆ แถวสี่แยกเหม่งจ๋ายนะคะคุณ
จุดแรกสถานีรถไฟค่ะ
next station ที่เราจะแวะ
คือเทศบาลนครลำปางค่ะ มีน้ำพุสวยมาก และจะสวยมากที่สุดในตอนกลางคืนค่ะอยู่ใกล้กับหอนาฬิกา
เหมาะสำหรับถ่ายรูปเป็นอย่างยิ่ง ตากล้องเหรอคะ น้องผู้ชายค่ะ ส่วนนางแบบรับเชิญที่มาถ่ายมาประกบนี่ พอเธอเลิกกลัวแล้วปรากฎว่าเธอเริ่มคึกค่ะ ซนมากกกกกกก จะวิ่งใส่รถ กับ วิ่งหาสระน้ำอย่างเดียวเลย ต้องจับตัวไว้ตลอด เผลอวิ่งเผลอวิ่ง CNNใจหายแว๊ปไม่รู้กี่ทีต่อกี่ที กลัวหลานเค้าเป็นไรไปไม่รู้จะทำใช้ยังไง จนด้วยเกล้าจริงๆ
เช่น รูปนี้นี่เองหลังจากถ่ายเสร็จ ดิฉันก็ปล่อยตัวเธอ จะเดินไปหยิบกล้องเช็คผลงานน้องผู้ชาย ปรากฎว่าเธอก็วิ่งงงงงงง วิ่งสุดชีไม่ลืมหูลืมตา แอบนึกใจ น้องแกนึกว่าตัวเองเป็นฟอเรสกั๊ม หรือป่าวเนี้ยะ ป้านีน้อย ก็วิ่งไล่จับเข้าไปสิคะ เกิดป้าหกล้มนมต้มแตกขึ้นมาจะใครจะช่วยป้าหืออออ?(วิธีเดียวคือต้องโทรเรียกเฮลิคอปเตอร์โรงพยาบาลกรุงเทพ เอาป้าไปส่งโรงพยาบาลยันฮีให้ไวที่สุดนะ อิอิ)
จะหาว่าโม้ ดิฉันเป็นคนทำไรมีหลักมีฐาน
3
This topic is locked
