126 replies to this topic

[Amakung]

Advertisements

ทันใดนั้น วิดีโอความปลอดภัยที่ทุกคนคุ้นเคยก็ปรากฎขึ้นมา โดยไม่มีการกล่าวนำ ("ท่านผู้โดยสารคะ อีกสักครู่จะเป็นการฉายวิดีโอเกี่ยวกับการใช้อุปกรณ์เพื่อความปลอดภัยบนเครื่องบิน...") หรือกล่าวต้อนรับผู้โดยสารใดๆ ทั้งสิ้น แล้วเครื่องก็เริ่ม pushback ทันที
สงสัยจะรีบจัดมั้งครับ ตอนนี้เครื่องก็ดีเลย์ไป 25 นาทีแล้ว



ในที่สุดพี่แอร์ก็กล่าวต้อนรับผู้โดยสารหลังไฟรัดเข็มขัดดับแล้วครับ

[Amakung]

แล้วก็ได้เวลาทำงานของเครื่องยนต์ Rolls-Royce Trent 875 ทั้งสองเครื่องแล้วครับ ไฟลท์ 1 ชั่วโมงกว่าๆ แบบนี้คงเป็นงานกล้วยๆ
วันนี้ take off ที่รันเวย์ 18 ครับ

ผมเลือกที่นั่งผิดไปหน่อย ตอนแรกแอบหวังว่าจะได้ขึ้นที่รันเวย์ 36 แล้วตีโค้งขวาอ้อมรอบเมืองเชียงใหม่ พอขึ้นรันเวย์นี้เลยไม่ค่อยเห็นอะไร มืดๆ

[Amakung]

หลังจากไฟรัดเข็มขัดดับลง ก็ขอไปสำรวจห้องน้ำก่อนละกันครับ




ไฟลท์ dom แบบนี้ไม่ต้องมีเครื่องทรงอะไรให้มากมายครับ

[Amakung]

ถ่ายเคบินวันนี้จากข้างหลัง ดูเหมือนว่าไฟลท์นี้น่าจะเต็มครับ


ขณะเดียวกัน พี่แอร์และสจ๊วตก็เริ่มเสิร์ฟอาหารว่างอย่างรวดเร็วครับ

[Amakung]

กลับมาที่ที่นั่งตัวเองดีกว่า


ขอยืนยันว่าที่วางขาเยอะจริงๆ ครับ ขนาดเหยียดขาเต็มที่ยังเหลือที่อีกเยอะ

[Amakung]

วันนี้เครื่องไต่ขึ้นไปจนถึง 37000 ฟุตครับ แล้วดูเหมือนนักบินก็ปล่อยให้เครื่องค่อยๆ ร่อนลงมาเรื่อยๆ



ขณะนี้พนักงานต้อนรับกำลังเสิร์ฟเครื่องดื่มครับ

[Amakung]

อาหารว่างวันนี้ก็มาแล้วครับ กล่องสวยดี มาดูกันว่าข้างในเป็นอะไร


ออกมาเป็นแซนด์วิช พายสับปะรด (ที่หาซื้อได้ตาม Puff&Pie) และน้ำส้มครับ

อุตส่าห์ทำเป็นกล่องมาให้ขนาดนี้ เก็บกลับบ้านไปกินตอนเช้าดีกว่าครับ

[Amakung]

นิตยสารต่างๆ ในกระเป๋าหน้าที่นั่ง


แต่ขี้เกียจอ่านอ่ะ เล่นเกมดีกว่า

[Amakung]

วันนี้มาแปลกนิดหน่อยครับ เครื่องบินไปทางนครปฐมแฮะ สงสัยวันนี้จะได้ลงที่รันเวย์ 1 แน่ๆ เลย



เริ่มดับไฟแล้วครับ ใกล้จะลงแล้ว

[Amakung]

แล้วก็ปิดไฟเตรียมลงครับ วันนี้เครื่องตีวงกว้างมากๆ ทีเดียว

[Amakung]

วันนี้เครื่องลงที่รันเวย์ 1R ครับ รู้สึกว่ากัปตันลงได้นิ่มมากๆ ทีเดียว



พอเครื่องลงถึงพอเดาได้ว่าทำไมเครื่องลงทางรันเวย์ 1 เพราะดูเหมือนทางตอนเหนือของสุวรรณภูมิจะมีฝนฟ้าคะนองครับ ฟ้าแลบกันแทบทุกวินาทีเลยมั้ง

[Amakung]

ทันทีที่ไฟรัดเข็มขัดดับลง ทุกคนก็ลุกขึ้นพรึ่บทันที


แต่ผมก็ยัง ชิล ชิล ครับ รอคนอื่นลงหมดก่อนแล้วค่อยลงก็ได้
ที่นั่งของผมในไฟลท์นี้ 60K ครับ จากนี้ไปถ้าได้นั่ง 777 อีกต้องพิจารณาที่นั่งคู่หลังให้ดีๆ แล้วล่ะครับ

[Amakung]

หันไปถ่ายรูปที่นั่งสีลูกกวาดซะหน่อย อันนี้เป็นบล็อกหลัง


บล็อกหน้า


แล้วก็ส่องชั้น Royal Silk นิดนึงก่อนลง

[Amakung]

ขอลองแก้ตัวกับมุมบังคับนิดนึงนะครับ ถ่ายออกมาคราวนี้ค่อยดีขึ้นหน่อย

[Amakung]

แล้วก็เดินเข้ามาในเต็นท์ผ้าใบ เอ้ย อาคารผู้โดยสารที่คุ้นเคย


เดินเข้ามาอีกหน่อย

[Amakung]

วันนี้รับกระเป๋าที่สายพายหมายเลข 5 ครับ
ขนาดว่าผมรอลงเป็นคนสุดท้าย ต้องรออีกเกือบ 5 นาทีกว่ากระเป๋าจะมา อืมมม

[Amakung]

แล้วก็เดินออกมาเจออาคารที่เป็นเอกลักษณ์ของสุวรรณภูมิ (เช่นเคย)


วันนี้ไม่มีใครมารับ ก็ต้องใช้บริการ Airport Link อยู่แล้วครับ

[Amakung]

รอประมาณ 8 นาทีรถไฟก็มาครับ


ค่ำวันอาทิตย์ รถไฟก็โล่งๆ สบายๆ แบบนี้ละครับ

[Amakung]

นั่งรถไฟ 15 นาทีก็ถึงสถานีหัวหมาก จากนั้นผมก็นั่งแท็กซี่ ไม่นานก็ถึงบ้านครับ

[Amakung]

ทั้งหมดนี้ก็เป็นอันสิ้นสุดทริปไปเชียงใหม่สั้นๆ ของผมครับ

ถ้าจะให้สรุปจากที่พบมาในทริป คงได้เป็นดังนี้ครับ
-PG ก็ยังไม่ทำให้ผมผิดหวังเช่นเคยครับ ทั้ง lounge พนักงานทั้งภาคพื้นดินและบนเครื่องที่เป็นมิตร อาหารอร่อย และในคราวนี้ เครื่องบินใหม่สภาพดีด้วย สำหรับผม PG ยังคงเป็นตัวเลือกอันดับ 1 สำหรับการเดินทางในประเทศแน่นอนครับ
-TG ทำได้ดีพอใช้ครับ อาหารว่างที่ให้ก็ถือว่าเยอะพอแล้วสำหรับไฟลท์นี้ ถึงจะพอเข้าใจว่าการต้องเสิร์ฟผู้โดยสาร 279 คนในชั้นประหยัดบนเที่ยวบิน 1 ชั่วโมงเป็นเรื่องยาก อาจทำให้บริการออกมาดูรีบๆ บ้าง แต่ก็มีพนักงานบางคนเหมือนกันที่หน้าตาดูเครียดตลอดเวลา ขณะที่อีกคนยิ้มตลอดทั้งที่ทำงานเดียวกัน มันค่อนข้างจะสังเกตได้ชัดนะครับ
-สิ่งหนึ่งที่ผมอยากให้ทั้ง PG และ TG ทำคือ kiosk check-in แบบสแกนบาร์โคดเหมือน AirAsia ครับ เคยลองใช้มาแล้วทีนึงรู้สึกชอบมากๆ คือส่งบาร์โคดมาที่มือถือ เอาไปสแกน แล้ว boarding pass ก็ออกมาเลย เป็นวิธีเช็คอินที่ง่าย เร็ว และเหมาะสำหรับผู้โดยสารที่ไม่มีของต้องโหลด TG เองก็มี kiosk เหมือนกันแต่ยังมีขั้นตอนเยอะอยู่
-โรงแรมรติล้านนาดีทีเดียวครับ เป็นโรงแรมที่ไม่เล็กและไม่ใหญ่เกินไป พนักงานทุกคนเป็นมิตรมากๆ ห้องใหญ่ โอ่โถงและตกแต่งได้ดี อยู่ไม่ไกลจากตัวเมืองเท่าไหร่ (ห่างจากไนท์บาซาร์แค่กิโลกว่าๆ) ที่สำคัญคือมี wifi ฟรีทุกห้องครับ
(เพิ่งมารู้ทีหลังว่าโรงแรมนี้ได้รางวัลโรงแรมบูติกยอดเยี่ยมของ ททท. เมื่อปีที่แล้วด้วยครับ)

ต้องขอขอบคุณทุกท่านที่ติดตามชมรีวิวชิ้นนี้ของผมจนจบ หวังว่าทุกท่านคงได้รับสาระที่ผมเสนอไป ทั้งรีวิวเที่ยวบิน ที่พัก และภาพเครื่องบินที่ไปส่องมา
ขอลาไปด้วยภาพดอกไม้ (เช่นเคย) ที่ผมถ่ายมาจากร้าน 94 Coffee ที่นิมมานครับ



สวัสดีครับ สมาชิก HFlight ทุกท่าน

(ป.ล.นี่เป็นโพสต์ที่ 1000 ของผมบน HF ครับ ^^)