0
HFLIGHT INSIGHT
โดย JK..LSKY
สวัสดีครับ กลับมาพบกับ HFLIGHT INSIGHT คอลัมน์สัมภาษณ์แบบเอชไฟลท์กันเป็นประจำทุกเดือน ในเดือนกันยายนนี้ผมขอพาท่านไปที่ท่าอากาศยานดอนเมืองเพื่อพบกับสมาชิกท่านหนึ่งของเรา เรานัดหมายกันที่ชั้น 4 ของอาคารผู้โดยสารอาคาร 1 ซึ่งเป็นจุดชมเครื่องบินของสนามบินแห่งนี้ เพราะว่าบุคคลที่เราจะไปสัมภาษณ์ในเดือนนี้เป็นทั้งนักถ่ายภาพฝีมือเยี่ยม โดยเฉพาะการถ่ายภาพเครื่องบิน แล้วก็ยังมีประสบการณ์ทำงานในนิตยสารด้านการบินชื่อดังของเมืองไทย นั่นก็คือคุณ 001 JZ Team หรือคุณโมกข์ พรหมา นั่นเอง
รู้สึกว่าเป็นคนชอบเครื่องบินตั้งแต่ตอนไหน
สมัยตอน ป.5 ป.6 มีโอกาสได้ไปเที่ยวต่างประเทศครั้งแรกนั่ง Qantas ไปออสเตรเลียและนิวซีแลนด์ พอได้นั่งเครื่องบินก็รู้สึกชอบ รู้สึกว่าเครื่องบินเป็นยานพาหนะที่พิเศษต่างจากยานพาหนะอื่นๆครับ
แล้วทำไมถึงชอบการถ่ายภาพ
มีโอกาสจับกล้องของพ่อเล่นตั้งแต่เด็ก แต่ตอนนั้นยังไม่ได้คิดอะไร มีช่วงก่อนเข้ามหาวิทยาลัยที่ที่บ้านซื้อกล้องดิจิตอลตัวแรก ก็เลยได้มีโอกาสลองฝึกเล่นฝึกใช้งานดูแล้วรู้สึกชอบ พอเข้ามหาวิทยาลัยเลยเลือกเรียนด้านนิเทศศาสตร์ แต่เรื่องการถ่ายภาพก็ศึกษาเองซะเป็นส่วนใหญ่ด้วย และด้วยความที่ชอบเครื่องบินด้วยแล้ว ก็เลยเอาสองสิ่งมาผนวกกันจนกลายมาเป็นความชอบถ่ายรูปเครื่องบิน เป็นงานอดิเรกในยามว่าง
แล้วเทคนิคเรื่องการถ่ายภาพเรียนรู้มาจากไหน
จริง ๆ ที่มหาวิทยาลัยก็มีสอนถ่ายภาพด้วยเหมือนกัน แต่ส่วนใหญ่หาความรู้เพิ่มเติมเอาเองจากทางอินเตอร์เน็ทบ้าง จากหนังสือบ้าง แต่ส่วนมากก็จากอินเตอร์เน็ต เดี๋ยวนี้โลกแคบลง ทำให้เราสามารถหาความรู้ได้ง่ายขึ้น ก็เข้าไปอ่านเทคนิคดูแล้วก็เอามาลองถ่ายกับกล้องดิจิตอลด้วยตัวเอง พอลองไปลองมาก็เริ่มสนุก ฝึกทักษะไปเรื่อย ๆ ได้คำแนะนำจากเพื่อนๆพี่ๆ นอกจากนั้นก็ศึกษาจากตัวอย่างที่ดี ๆ อย่างเช่นในเว็บไซต์ Airliners.net และ Jetphotos.net พยายามดูภาพที่สวย ๆ และกลับมาวิเคราะห์ว่าเขาถ่ายอย่างไร มีวิธีคิดอย่างไร แล้วก็มาลองปรับใช้ดูกับภาพของเรา
เรียนจบแล้วก็ได้ไปทำงานที่นิตยสาร The aerospace magazine เป็นนิตยสารด้านการบินชื่อดังของเมืองไทย ทำไมถึงไปทำงานที่นั่นได้
จริงๆ ตอนช่วงมหาวิทยาลัยที่ชอบถ่ายรุปมากขึ้น โดยเฉพาะการถ่ายรูปเครื่องบินที่เป็นงานอดิเรก พอถ่ายแล้วมันก็มีสังคมไม่ว่าจะเป็นในเว็บไซต์ต่าง ๆ รวมถึง HFlight.net ด้วย แล้วพอดี บก.ของนิตยสาร ได้เห็นภาพถ่ายเครื่องบินของเราจากในอินเตอร์เน็ต เค้าก็ติดต่อมา เลยมีโอกาสไปช่วยเป็นช่างภาพแบบ part time ตั้งแต่ก่อนเรียนจบมหาวิทยาลัย แล้วพอจบมาก็มีตำแหน่งว่างพอดีทาง aerospace ก็เลยชวนเข้าไปทำงานตั้งแต่เรียนจบ ในตำแหน่งผู้ช่วยบรรณาธิการและช่างภาพครับ
ประสบการณ์ที่ได้จากการไปทำงานเป็นช่างภาพนิตยสารมีอะไรประทับใจเล่าให้ฟังบ้างครับ
ก็เป็นความฝันอย่างหนึ่งครับที่ได้เข้ามาทำ เพราะตอนเด็ก ๆ เคยดูสารคดีพวก Discovery หรือ National Geographic อยู่บ่อยๆ ก็เคยคิดว่าอยากเป็นช่างภาพสารคดีแบบนั้น การได้มาทำนิตยสารด้านการบินก็เหมือนกับเราได้ทำสารคดีอย่างหนึ่งเหมือนกัน มีโอกาสได้นำเสนอมุมมองและความรู้ทางด้านการบินใหม่ๆกับผู้อ่าน และที่สำคัญคือ รู้สึกดีที่ภาพถ่ายของเรามีโอกาสได้เป็นส่วนหนึ่งในการบันทึกประวัติศาสตร์ทางด้านการบินของประเทศไทยครับ แม้ว่าจะเป็นช่วงระยะเวลาสั้นๆก็ตามที
ส่วนความประทับใจจากการทำงานก็มีเยอะครับ ถ้าสำหรับคนบ้าการบินในสายเลือดด้วยแล้วต้องเรียกว่าสุดๆไปเลย ประสบการณ์บางอย่างนั้นต้องบอกว่าเป็นสิ่งที่แม้แต่เงินก็ไม่สามารถซื้อได้จริงๆ แม้เราจะไม่ได้เป็นนักบิน ไม่ได้เป็นพนักงานต้อนรับ หรือไม่ได้เป็นพนักงานสายการบิน แต่เราก็เหมือนกับได้เป็นส่วนหนึ่งของแวดวงการบิน บางครั้งการทำงานทำให้ได้พาเราไปสถานที่แปลก ๆ ไปในสถานที่ที่ถ้าเราเป็นแค่ผู้โดยสารคงไม่มีโอกาสได้เห็น ไม่ว่าจะในห้องนักบิน หอควบคุมการบิน โรงซ่อมเครื่องบิน ครั้งที่ประทับใจที่สุดคือได้มีโอกาสขึ้นไปบนเครื่องบินเติมน้ำมันกลางอากาศของกองทัพอากาศสหรัฐครับ เราได้เข้าไปทำข่าว ก็ไม่คิดว่าในชีวิตนี้จะได้เห็นเครื่องบินรบบินมาเติมน้ำมันกลางอากาศให้เห็นใกล้ๆเหมือนกัน คล้ายกับว่าสิ่งที่เราเห็นอยู่มันไม่ใช่ความจริง แต่เหมือนเรากำลังนั่งดูสารคดีอยู่ที่บ้านมากกว่า ส่วนอีกครั้งที่ประทับใจมากๆเช่นกันก็คือมีโอกาสไปดูโรงงานผลิตเครื่องบินแอร์บัสที่เมืองตูลูส ประเทศฝรั่งเศสครับ ซึ่งสถานที่แห่งนี้เป็นที่รู้กันดีว่าเป็นบ้านหลังใหญ่ของบริษัทแอร์บัส ได้เข้าไปเห็นขั้นตอนการสร้างเครื่องบินโดยสารที่ใหญ่ที่สุดในโลกแบบใกล้ชิด
และสิ่งประทับใจอย่างสุดท้ายก็คือ การทำงานทำให้เราได้มีโอกาสเจอบุคลากรที่มีความรู้ความสามารถในแวดวงการบินมากมาย ทำให้ได้รู้ว่าจริงๆแล้วคนไทยเราก็เก่งไม่แพ้ชาติใดในโลกเหมือนกันครับ
ตอนนี้ก็ย้ายมาทำงานนิตยสารเหมือนกัน
ตอนนี้ก็ย้ายมาทำนิตยสารทางด้านเทคโนโลยีให้กับหน่วยงานแห่งหนึ่งครับ ถึงแม้จะหลุดจากแวดวงการบินไปบ้างแต่ก็ยังได้ใกล้ชิดเครื่องบิน ใกล้ชิดสิ่งที่เราชอบอยู่เป็นระยะ รวมทั้งยังมีโอกาสได้ช่วยงานนิตยสาร aerospace และนิตยสาร Take Off ตามสมควร ก็ต้องขอบคุณที่พี่ๆเค้าให้โอกาสเราครับ
ในฐานะที่เป็นหนึ่งในกลุ่มคนถ่ายรูปเครื่องบิน คิดอย่างไรกับเรื่องการถ่ายภาพเครื่องบิน (aviation spotting) ในประเทศไทย
เมื่อก่อนเราคงจะคุ้นตากันดีกับภาพของพ่อแม่จูงลูกมาชมเครื่องบินที่จุดชมเครื่องบินที่บริเวณชั้น 4 ของสนามบินดอนเมือง ผมคิดว่าพื้นที่ตรงนี้แหละได้สร้างความรู้และแรงบันดาลใจแก่เยาวชนให้ชอบการบินมานักต่อนักแล้ว ถ้าลองไปถามนักบิน พนักงานต้อนรับบนเครื่องบิน หรือช่างเครื่องบินรุ่นก่อนๆดูสิครับ ผมเชื่อว่าเกินครึ่งต้องเคยมาที่แห่งนี้แน่ๆ แต่น่าเสียดายปัจจุบันท่าอากาศยานสุวรรณภูมิปิดการให้บริการไป ไม่ว่าจะจากเหตุผลใดก็ตามแต่ ผมเชื่อว่ามีอีกหลายๆคนที่อยากให้ทางท่าอากาศยานสุวรรณภูมิกลับมาเปิดใช้งานอีกครั้งครับ ถ้าคิดว่าเปิดไปมันก็ไม่มีประโยชน์อะไรนอกจากให้คนมาดูเครื่องบิน ก็น่าจะลองหากิจกรรมใส่เข้ามาเหมือนอย่างที่สนามบินเมืองนอกเข้าทำกัน ทำให้เป็นพื้นที่แห่งการเรียนรู้ทางด้านการบินสำหรับเยาวชน ให้คนได้มาเรียนรู้หรือแลกเปลี่ยนทัศนคติทางด้านการบินกัน
อยากฝากถึงผู้บริหารหรือผู้มีอำนาจว่าอยากให้ให้เปิดกว้างมากกว่านี้ครับ ทุกวันนี้ยังรู้สึกว่าโดนปิดกั้นพอสมควร เพราะว่าจากที่ได้ไปเห็นมาทั้งในประเทศไทยและต่างประเทศ แม้ในประเทศที่มีความเสี่ยงสูง แต่เขาสามารถดูและและจัดการกิจกรรมดูเครื่องบิน ถ่ายภาพเครื่องบินได้อย่างมีประสิทธิภาพ ไม่เหมือนในบ้านเรา อยากให้ลองเปลี่ยนมุมมองและเปิดโอกาสให้เยาวชนได้มีโอกาสใกล้ชิดกับเครื่องบินได้มากขึ้นกว่านี้ เพราะไม่แน่ว่าในวันหนึ่งเด็กตัวเล็กๆที่ได้มาเกาะกระจกดูเครื่องบินในวันนี้ อาจจะได้แรงบันดาลใจจนก้าวขึ้นมาเป็นผู้บริหารระดับสูงที่มีวิสัยทัศน์ของหน่วยงานทางด้านการบินในอนาคตก็เป็นได้
มาที่เอชไฟลท์กันบ้างโมกข์เองก็เป็นสมาชิกยุคแรก ๆ ของเอชไฟลท์เลยก็ว่าได้มาเจอเราได้อย่างไร แล่วอยากฝากอะไรถึงเอชไฟลท์บ้างครับ
ก็เข้ามาในเอชไฟลท์ตั้งแต่ 4-5 เดือนแรกตั้งแต่เปิดเว็บบอร์ดจากการแนะนำของน้องเปี๊ยก TG992 หลังจากได้เข้าไปอ่านก็ติดงอมแงม และก็มีโอกาสมาช่วยงานเอชไฟลท์มาระยะหนึ่ง ก็ดีใจที่มีโอกาสเป็นส่วนหนึ่งของสังคมแห่งนี้ เอชไฟลท์ยังให้ผมได้เจอพี่น้องเพื่อนฝูงอีกมากมาย และก็ขอบคุณพี่ ๆ หลายคนในเอชไฟลท์ที่คอยให้ความรู้ และคอยให้ความช่วยเหลือเรื่องต่าง ๆ มาโดยตลอด เพราะเอชไฟลท์มีสมาชิกอยู่ทุกมุมโลกก็ว่าได้
แม้ว่าช่วงหลังด้วยภาระงานประจำทำให้ไม่ค่อยมีโอกาสได้โพสท์ในเอชไฟลท์สักเท่าไร แต่ก็เข้ามาดู เข้ามาอ่าน ติดตามอยู่ตลอด ดีใจที่วันนี้เอชไฟลท์กำลังจะครบ 7 ปีแล้ว อยากให้บ้านหลังนี้เติบโตต่อไป เป็นที่อัพเดทความเคลื่อนไหวด้านการบินได้เข้ามาหาความรู้และข้อมูลต่าง ๆ อีกหน่อยเวปนี้อาจจะกลายเป็นที่หาข้อมูลการท่องเที่ยวไม่เฉพาะแค่เพียงคนไทยก็ได้ ตอนนี้ก็รองานมีทติ้งปลายปีนี้อยากไปร่วมงานวันเกิดเอชไฟลท์อีกครั้งครับ
แล้วพบกับ HFLIGHT INSIGHT ได้ใหม่ในเดือนหน้าครับ เราจะพาทุกท่านไปพบกับใครนั้นโปรดติดตามนะครับ
HFLIGHT INSIGHT ย้อนหลัง
4 - porinter สดจาก Sydney ผู้ก่อตั้ง HFLIGHT กับประสบการณ์งานสายการบิน และชีวิตในต่างแดน จากพนักงาน Ground Staff พนักงานโรงแรม สู่ชีวิตนักเรียนนอก
3 - หนุ่มเมืองกรุง กูรูอารยธรรม กับประสบการณ์การเดินทางที่ไม่เหมือนใคร รู้จักผู้ที่หลงใหลในสเน่ห์ของอารยธรรมโบราณ และค้นหาที่ท่องเที่ยวใหม่ๆ
2 - ChAzZaNoVa ลุงแชสเจ้าพ่อรีวิว กับมาดใหม่ในชุดลูกเรือ สัมภาษณ์พิเศษแบบ INSIGHT ที่บินไปสัมภาษณ์ไปกลางอากาศ
1 - ยุ่งชะมัด..สัตวแพทย์ .. มารู้จักหมอยุ่ง ในแบบ Insight ครั้งแรกกับคอลัมน์สัมภาษณ์ใน HFLIGHT.net กับ 1 ใน Founder ของเรา
