Posted 25 January 2011 - 11:35 PM
มือใหม่จริงๆๆค่ะ สลับรูปทะเลทรายกับเมนูอาหารซะงั้น...นานๆจะมีรีวิว สายการบินนี้ เผื่อว่าจะเป็นข้อมูล สำหรับเพื่อนๆที่ต้องการลองของถูก กับราคา เราว่าก็โอเค..นะค่ะ แต่บินช่วงนั้น..คริสต์มาส อีฟ ของไก่ ก็กลายเป็นวันคิดมากเลย เพราะรอต่อเครื่อง 7 ชั่วโมง..
กลับขึ้นมาบนเครื่องครั้งที่สองคุณหัวหน้าเด็กเสริฟก็ยังเก็บอาการ ที่จะสร้างความกังวลให้กับผู้โดยสารได้เป็นอย่างดี มากมายเลยค่ะ เมื่อมองออกไปรอบๆเครื่องบินที่เรานั่งอยู่ ช่าง มากมาย รถมากมาย มาจ่อรอคิวทำนั่นทำนี่กับเครื่อง..แอร์สาวนางหนึ่งก็ใช้เวลาที่รอ ๆๆ มาโบ๊ะหน้า ซึ่งแดงเป็นโครงการแก้มลิงเลยค่ะ จน อดขำไม่ได้ เลยตั้งวงเลยค่ะ เม้าท์กะชะนีฝรั่งข้างๆ พอนางเดินผ่านนางก็จะเชิด คางขึ้นราวกับเครื่องที่ take off (เขาเรียกงี้ป่าวหว่า)เวลาเครื่องจาขึ้นหน้าเชิดอ่ะค่ะ
จนเหมือนนางรู้ตัว หรือมีเวลาไปเช็คสภาพโครงการแก้มลิง เพราะยังไม่บินซะที..และนางก็ลบออกค่ะ 55
เริ่มหลอนค่ะชะนีฝรั่งข้างๆ มองออกไปนอกหน้าต่าง และถามกะเทยว่า มันเคลื่อนที่ชิมิ..เอ่อ อ่า กะเทยก็งงค่ะ สรุปนิ่งค่ะ แต่อีลำข้างๆมันเลื่อนออกไปค่ะ ฮากันซะ..อึ๊บๆๆๆเกือบครึ่งชั่วโมงยังบินไม่ขึ้น..
อะพอมีแรงพอ พร้อมบิน..ในใจคิด แน่ใจนะ..สมีรอฉันอยู่นะ บินได้แน่นะ ในใจเพ้อเจ้อกับคำถามว่าแน่ใจนะ..555พอติดเครื่องโอว..อย่างกะนั่งมอไซต์วินหน้าบ้านเสียงเครื่องดังมาก คิดถึงพี่วินหน้าบ้านมากค่ะ
รอด ไม่รอด รอด ไม่รอด ...ใจคิด..หลับตื่น ดื่มกิน 55 คราวนี้มีน้ำมะม่วง จากที่ตามอ่านรีวิว เก่าๆค่ะ ก็สมใจได้น้ำมะม่วงมาซดสามสี่แก้ว ไม่กลัวท่อ (ฉี่)แตก เพราะอร่อยมากค่ะ
ระหว่างบินขึ้นก็สอดส่ายสายตา มองหา สฟิงค์ พีระมิด..แต่ก็ไม่เห็น...หลับๆ ตื่นๆ มองไปนอกหน้าต่าง ไมบินได้ช้ามาก..อยากเดินไปบอกพี่นักบินว่า..พี่ๆ นู๋รีบ..นู๋ให้อีก 20 ขอซิ่งๆเร็วๆนะๆๆ..ก็หลับไปจนเร็วสัมผัสถึงน้ำแข็งจับที่หน้าต่าง
ถึงแล้วค่ะบรัสเซล...กรรมยังคงติดตามกะเทยอยู่ค่ะ ระหว่างรอคิว เช็คใบผ่านทาง คุณฝรั่งท่านหนึ่งเข้ามาทักทาย ชวนคุย เอ่อ ใจฉันมันออกไปที่คุณสมีที่รออยู่นานมากแล้ว..ก็โอเคค่ะ คุยๆไป
และความปลื้มใจ และยิ้มออก กับเจ้าหน้าที่ตม. คุณตม.ฝรั่งทักเราเป็นภาษาไทยว่า...สบายดีไหมครับ..อ่าส์ ยิ้มใหญ่เลยเรา..แต่ ตอบไปว่า ไม่สบายค่ะ เพราะรอนานมากกว่าจะมาถึง..คุณฝรั่งรีบตัดบทเป็นภาษาปะกิด เสียงที่ต้องการก็ดังขึ้น สแต๊มป์ ปึ้ง ว้าวว ดิ่งเลยค่ะไปหากระเป๋า
เอ่อ..ไหนหว่า กระเป๋า..รอค่ะ ไม่มีประกาศ ไม่รู้ว่าเกิดอะไรขึ้น..กระเป๋าที่มาจากไคโรไม่มีไหลมาที่สายพาน..ชั่วโมง สองชั่วโมงไรเนี่ย คุณสมีโทรมา ให้เดินมาที่เหมือนประตูเหล็กม้วน มันมีรูๆ อ่าก็ได้เห็นคุณสมีแบบเลือนลาง
ระหว่างสามชั่วโมงรอกระเป๋า ก็คุยไปกับคุณฝรั่งที่เข้ามาทัก โน่นนั่นนี่ อ้าว เราเดินออกไปข้างนอกได้ไม่ต้องนั่งรอ ก็วิ่งแจ๊นไปหาสมีก่อนเลย และเข้ามารอกระเป๋าอีก..
จากที่คิดว่าจะต้องกระโดดกอดสมีที่รัก ตอนนั้นต่างคนก็ต่างหมดแรง..ไม่มีบทหวาน ณ บรัสเซล airport เฮ้อ!!
สรุปเวลาที่หมดไปกับการเดินทาง และ รอรอรอ ...จากประเทศไทยมา ตอนเที่ยงคืน 55นาที ถึงบ้านสมี เอนท์เวิร์ป เบลเยี่ยม เที่ยงคืนเวลาที่นั่น โอวววว
ประสบการณ์ลองของถูก 28800 บาทกับขึ้นๆลงๆ
0
This topic is locked
