203 replies to this topic

[MassBoy]

Advertisements

สวัสดีครับ

หลังจากที่รีวิวที่แล้วเป็นรีวิวในสหรัฐอเมริกา

http://www.hflight.n...san-by-massboy/

แถมเป็นการบินในประเทศ economy อีกต่างหาก เรตติ้งเลยไม่ดีเท่าที่ควร เพื่อกระตุ้นเรตติ้ง ผมจึงต้องปล่อยรีวิวอันนี้ออกมา โดยที่ต้องข้ามรีวิวขากลับ SAN - PHX - ORD โดย US/UA เมื่อเดือนที่แล้วไป มาทำรีวิวนี้แทน คาดว่าเสียงตอบรับจากบรรดามิตรรักแฟนเพลงจะยังคงให้กำลังใจกันเช่นเดิมนะครับ อิอิ

ในที่สุดผมก็สำเร็จเป็นบัณฑิตสมใจปรารถนาเสียที ถึงแม้ผมจะยังคงต้องอยู่ที่นี่ต่อไปอีกหลายปี แต่ความสำเร็จครั้งนี้ถือเป็นครึ่งทางของชีวิตผมในแผ่นดินสหรัฐอเมริกาแล้วครับ และแน่นอนว่าเมื่อสำเร็จการศึกษาแล้ว สิ่งดีๆ ย่อมรอต้อนรับผมอยู่ที่บ้านแน่นอน นั่นก็คือความยินดีและกำลังใจจากครอบครัวนั่นเองครับ ซึ่งสิ่งนี้เป็นสิ่งที่สำคัญเหนือสิ่งอื่นใด และอยู่เบื้องหลังความสำเร็จของบัณฑิตใหม่ทุกๆ คนเสมอมา

และแน่นอนครับ เพื่อให้สอดคล้องกับการที่ผมมาอเมริกาครั้งแรกเมื่อเกือบห้าปีก่อนด้วยสายการบินไทย เที่ยวบิน New York Express ที่ได้ปิดตัวลงไปแล้วอย่างน่าเสียดาย มาครั้งนี้ผมมีโอกาส และราคาตั๋วก็ยอมรับได้ เลยได้โอกาสที่ระลึกความหลังครั้งแรกยามมาอเมริกาโดยสายการบินแห่งชาติครับ แม้ว่าครั้งนี้จะต้องบินออกจาก LAX ก็ตาม แต่ก็เป็นการได้สัมผัสเครื่องบินที่ผมชื่นชอบ นั่นก็คือเครื่องตระกูล 340 อีกครั้งนั่นเองครับ แต่การที่บ้านผมไม่ได้อยู่ทั้ง LA และกรุงเทพ นอกเหนือจาก TG 795 แล้วจะต้องมีของแถมประกอบรีวิวจากอีกสองเจ้าเพื่อให้ครบตามเส้นทางกลับบ้านครั้งนี้ครับ การบริการ อาหาร บนเครื่องแบบเดิมของสายการบินแห่งชาติในครั้งนี้จะต่างจากเมื่อห้าปีที่แล้วสักแค่ไหน สายการบินไม้ประดับในรีวิวนี้น่าประทับใจหรือไม่ อยากทราบ ก็ต้องติดตามชมกันแล้วละครับ หากรีวิวนี้ผมหายไปนานก็อย่าได้ตกใจครับ เพราะผมอาจมีธุระต้องทำและจะกลับมาต่ออย่างแน่นอน โปรดอย่าเพิ่งคอมเมนท์ก่อนจนกระทั่งจบรีวิวครับ

[MassBoy]

การเดินทางครั้งนี้ถือเป็นการสิ้นสุดสถานภาพการเป็นนักศึกษาของมหาวิทยาลัยในย่าน Chicago อย่างสมบูรณ์ และครั้งนี้จะเป็นครั้งสุดท้ายที่ผมจะได้ใช้ ORD ในฐานะ Home Airport ผมเดินทางกลับบ้าน และต้องแบกหนังสือจำนวนมากติดตัวมาด้วย เนื่องจากมหาวิทยาลัยแห่งใหม่ต้องการให้ผมผ่านการทดสอบวัดระดับความรู้ในหลายสาขาวิชา ภาระก็เลยมาตกอยู่ที่ผมนี่แหละครับ วันนั้นผมมีกระเป๋าใบใหญ่ 2 ใบ เก็บของมาพร้อมด้วยหนังสือจำนวนมากเพื่อกลับมาเตรียมตัวสอบโดยเฉพาะ กระเป๋าเป้ backpack สะพายหลังขนาด 60 ลิตรอีกหนึ่งใบ และถุงกระดาษอีกหนึ่งใบครับ

เนื่องจากผมได้พิมพ์ boarding pass มาตั้งแต่วันก่อนหน้าแล้ว ก็ไม่จำเป็นที่ต้องไปต่อแถวเพื่อ check-in ครับ สามารถมาในบริเวณที่เขียนว่า United Bag Check ตามในรูปได้เลย เนื่องจากเป็นการเดินทางในประเทศ การโหลดกระเป๋าต้องเสียค่าใช้จ่ายอย่างต่ำ 20 กว่าดอลลาร์สหรัฐครับ แต่สำหรับผมก็แอบยิ้มอยู่ในใจ พร้อมหัวเราะ หึ หึ อยู่ในลำคอ ก็ผมเป็น Star Alliance Silver นี่หน่า ค่าใช้จ่ายพวกนี้ไม่ต้องเสีย เดินตัวปลิวไปโหลดกระเป๋าได้เลย แต่เมื่อถึงคิวผมยกกระเป๋าขึ้นชั่ง ผมแทบจะร้องจ๊ากออกมาเมื่อเหลือบไปเห็นตัวเลขบอกน้ำหนักกระเป๋า

"65 lbs"

ตายละหว่า กำหนดมันให้ได้แค่ 50 lbs แล้วมันก็เกินมาตั้ง 15 lbs แต่ในใจคิดว่า โอเค ใบนั้นมีแต่หนังสือ ยอมรับได้ เอาอีกใบนึงที่มีแต่เสื้อผ้าชั่งดูดีกว่าว่าจะเกินไหม ปรากฎว่า......

"66 lbs"

เวรกรรมของผม.... ใบนี้ก็น้ำหนักเกินอีกแล้ว - -" หากเกินสองใบและผมยืนยันจะโหลด ผมต้องเสียค่าใช้จ่ายน้ำหนักเกิน 100 ดอลลาร์สหรัฐต่อใบ เกินสองใบก็คือผมต้องเสีย 200 ดอลลาร์ โอ้มายก็อด แพงกว่าค่าตั๋วอีก!!

แต่โชคดีที่ผมเตรียมกระเป๋ามาเผื่อถ่ายของแล้ว เป้ backpack 60 ลิตรใบเขื่องของผมจึงต้องมารับหน้าที่แบกหนังสือที่หนักนับสิบๆ กิโลกรัม พร้อมกับกระเป๋าเดินทางขนาดเล็กอีกใบที่ต้องรับน้ำหนักมากพอกัน และผมต้องทิ้งบางสิ่งที่กินพื้นที่ไปเพื่อเพิ่มเนื้อที่ให้กับสิ่งอื่นที่จะต้องย้ายมาอยู่บน carry on โดยปริยาย หลังจากที่ผมนั่งคำนวณอยู่นาน เจ้าหน้าที่ก็บอกว่า โอเค ผ่านค่ะ ผมเอาของออกจนใบหนึ่งน้ำหนักเหลือ 49 lbs และอีกใบ 52 lbs น้ำหนักรวมเกินกำหนดไปปอนด์เดียว แต่เจ้าหน้าที่ก็อนุโลมให้ สรุปผมโชคดีที่ไม่ต้องเสียค่าน้ำหนักเกิน 200 ดอลลาร์ ซึ่งก็เป็นเงินไทยถึงหกพันกว่าบาท แต่ก็โชคร้ายมาเสี่ยงหลังหักจากหนังสือนับสิบๆ กิโลกรัม - -" โลกนี้ไม่มีอะไรได้มาฟรีๆ จริงๆ ครับ มันต้องมีสิ่งที่ต้องจ่ายเพื่อแลกมาเสมอ

[MassBoy]

หลังจากนั่งปลุกปล้ำกับกระเป๋าเจ้าปัญหาอยู่นาน ก็เพิ่งได้เวลามาดูมอนิเตอร์บอกสถานะ ไฟลท์ UA 107 ไปยัง Los Angeles ของผมน่าจะไม่มีปัญหาอะไร แต่การที่อยู่เกท C15 ทำให้ผมต้องเดินไปที่ concourse C วันนี้การเดินใน ORD ไม่ใช่เรื่องสนุกสำหรับผมเสียแล้วครับ เมื่อมีกระเป๋าหนักรวม 20 - 30 กิโลกรัมอยู่ด้วยเช่นนี้

[MassBoy]

กว่าจะผ่าน security ได้ก็แสนจะทุลักทุเล เพราะกระเป๋าผมมีแต่ใบหนักๆ และเป้สะพายหลังผมก็ใหญ่กว่าปกติที่ผมเคยใช้เพราะต้องนำมาบรรจุของ แถมต้องเอา laptop คู่ใจผมออกมาตรวจอีกด้วย เรียกได้ว่ากว่าจะผ่าน security ต้องถอดๆ ใส่ๆ ของหนักๆ เล่นเอาผมหอบจับกันเลยทีเดียวครับ แต่ก็ผ่านกันมาได้พร้อมกับคำอวยพรจากเจ้าหน้าที่ "Have a nice flight!" สงสัยพี่แกเห็นสภาพผมดูโทรมเต็มทนละมั้งครับถึงได้พูดแบบนี้ออกมา

ผ่านออกมาก็มาอยู่บริเวณ concourse B แล้วครับ

[MassBoy]

จากหลายๆ รีวิวของผม หากท่านที่เคยติดตามรีวิวผมจะทราบว่าเมื่อผมพูดถึง "อุโมงค์พิศวง ณ ORD" นั้นผมหมายถึงอะไร

ตอนนี้กำลังจะมุดลงอุโมงค์พิศวงแล้วครับ นี่จะเป็นการได้ใช้อุโมงค์พิศวงครั้งสุดท้ายของผมในปีนี้หรือเนี่ย คิดแล้วก็ให้ใจหายเล็กๆ นะครับ การจากลาจากสิ่งที่เราคุ้นชินเป็นเวลานานเป็นเรื่องน่าเศร้าเสมอครับ

[MassBoy]

ไฟลท์นี้คือไฟลท์สั่งลาอุโมงค์พิศวงของผม ลาก่อน อุโมงค์พิศวง.....

[MassBoy]

ในที่สุดก็โผล่ขึ้นมาเหนือดินที่ satellite concourse C เสียทีครับ แวะซื้อของที่ระลึกจาก Chicago เสียหน่อยดีกว่า เพราะคงอีกนานครับกว่าผมจะมีโอกาสได้กลับมาที่นี่อีก

ร้านนี้มีมันแทบจะทุกสนามบินในอเมริกาเลยครับ

[MassBoy]

ถ่ายรูปไปก็ใจหายไปครับวันนี้ (พร้อมกับปวดหลังไปเรื่อยๆ ในเวลาเดียวกัน )

[MassBoy]

ไม่เสียเวลาก็เป็นอันดีครับ ผมนี่ก็แปลก เพื่อนๆ ผมบางคนชอบมาบ่นให้ผมฟังว่ามีประสบการณ์เลวร้ายบนเครื่องบินอย่างงั้นอย่างงี้ เจอดีเลย์หนักๆ เกิน 3 ชั่วโมงบ้าง เจอ flight cancelled บ้าง ตกเครื่องเพราะมาไม่ทันบ้าง ฯลฯ แต่เรื่องเหล่านี้ตั้งแต่ผมขึ้นเครื่องบินมาผมไม่เคยเจอเลย (อาจยกเว้นเมื่อปีที่แล้วไว้ครั้งหนึ่งครับ ที่ผมโดนกับสายการบินแห่งชาติของเยอรมนี เจอดีเลย์ไปเกือบสามชั่วโมงเนื่องจากปิดประตูห้องเก็บของไม่ได้ และการดีเลย์ครั้งนั้นทำให้ผมตกไฟลท์จาก FRA ไป ZRH แต่ก็ได้ไฟลท์ใหม่ที่เวลาห่างจากเดิมไม่มากนัก ก็ถือเป็นเรื่องที่ผมยอมรับได้ครับ รีวิวนี้อยู่ในเว็บบอร์ดเก่า ภายใต้สายการบิน LH ครับ ถ้าอยากชมก็สามารถตามไปชมได้ในเว็บบอร์ดเก่าเลยครับ)

แต่นอกนั้นผมไม่เคยเจออะไรขนาดนี้จริงๆ ครับ การไม่ตกเครื่องเป็นลาภอันประเสริฐจริงๆ ครับ

[MassBoy]

มาถึงหน้าเกทในเวลาที่ใกล้จะ board พอดีครับ อาจเป็นเพราะวันนี้ผมมัวแต่เสียเวลาปลุกปล้ำกับกระเป๋าเจ้าปัญหาอยู่ก็ได้

วันนี้ที่ LA อากาศดีเหลือเกินครับ เย็นกว่าที่ Chicago เสียอีก ที่ Chicago นี่ร้อนมากๆ จนผมคิดว่านี่เรามาอยู่อเมริกาหรืออยู่เมืองไทยกันแน่ LA มันอยู่ใต้กว่าตั้งเยอะ ไหงกลับเย็นกว่าในหน้าร้อนได้ละเนี่ย

ชักตื่นเต้นกับชีวิตอีกห้าปีข้างหน้าใน California เสียแล้วครับเมื่อเห็นอากาศแบบนี้ ผมยิ้มได้ทันทีเมื่อคิดว่าเพื่อนๆ คนอื่นยังอยู่ในโซนอากาศหนาวทรมานและร้อนตับแลบกันอยู่ ในขณะที่ผมไปมีความสุขกับสายลมและแสงแดดแห่ง California

[MassBoy]

Boarding pass ของผมครับ พิมพ์มาเองกับมือ ในนี้ยังเขียนว่าเป็น Star Silver อยู่ แต่พ้นรีวิวนี้ไปในรีวิวถัดไป boarding pass ของผมจะมีคำว่า Star Alliance Gold ไว้ประดับบารมีกับเขาเสียทีครับ ทนเอาหน่อย พ้นไฟลท์กลับบ้านนี้ก็ได้เป็น Gold Member กับเขาแล้ว

[MassBoy]

แอบถ่ายเจ้า 752 ที่จะนำผมไป LAX วันนี้ครับ คนเยอะถ่ายไม่สะดวกเลย มุมไม่สวยก็ขออภัยมา ณ ที่นี้ด้วยครับ

[MassBoy]

ผมไม่ได้โกหกนะครับว่าคนเยอะ วันนี้คนรอ standby ร่วมสามสิบห้าคนได้ครับ เพราะไฟลท์ในอเมริกานี่มักจะ overbooked อยู่เสมอ เลยมีเหตุการณ์ให้ต้องรอ standby แบบนี้อยู่บ่อยๆ ครับ

[MassBoy]

เนื่องจากวันน้ีไม่ได้มาเช็คอินแต่ไก่โห่เหมือนไฟลท์ก่อนๆ ที่ผมเคยขึ้นมา ทำให้มาถึงเกทในเวลาใกล้เรียกขึ้นเครื่องพอดี ในที่สุดเสียงสวรรค์ก็มาแล้วครับ ได้เวลาปลดภาระอันหนักอึ้งออกจากหลังและมือเสียที

วิวจากหน้าต่างของผมครับ

[MassBoy]

ภาคบังคับ วิชา รว 101

ก็เดิมๆ ครับ แหงละ ช่วงหลังๆ นี่ผมบินแต่ UA ก็อย่าเพิ่งเอียน UA กันนะครับ

[MassBoy]

Seat pitch แคบตามสไตล์ครับ ฝรั่งตัวก็ใหญ่ๆ กันทั้งนั้น ทำไมสายการบินฝรั่งชอบทำที่นั่งแคบๆ ผมเองก็ไม่เข้าใจจริงๆ ครับ

[MassBoy]

อีกสิบห้านาทีเครื่องออกครับ ตอนนี้ก็กำลังบอร์ดกันให้วุ่นเลย

[MassBoy]

ใน Hemisphere ฉบับนี้กล่าวถึงการควบรวมกิจการของ UA และ CO ด้วยครับ ผมเองก็ตื่นเต้นกับข่าวนี้เหลือเกิน เพราะแอบหวังว่าการควบรวมนี้จะทำให้ fleet ของ UA มีการปรับปรุงระบบความบันเทิงบนเครื่องให้ดีเทียบเท่า CO นะครับ จะได้เป็นลูกค้าประจำกันต่อไป ผมไปอยู่ใกล้ LAX อนาคตก็ยังต้องพึ่งพา UA อยู่ดีครับ อิอิ

[MassBoy]

เวลาเครื่องเรียงกันเป็นแถวแบบนี้ดูสวยงามจริงๆ ครับ

[MassBoy]

พอได้เวลาก็ต้องถอยออกจาก gate แล้วครับ พร้อมแล้วก็ออกเดินทางกันเลย