หมดเรี่ยวหมดแรง เดินครบหนึ่งรอบ ถ้าเอาแบบละเอียดๆ เลยใช้เวลาถึงสามชั่วโมงนะคะ สำหรับที่นี่
ปิดท้ายด้วยการพาผู้ชายไปเลี้ยงข้าว อิอิ ไกด์ของเรานั่นเองค่ะ ทีแรกตั้งใจว่าจะทานภัตรคารการะเวก แต่เนื่องจากไปถึงแล้ว การจองมีปัญหาอะไรสักอย่าง ชื่อตกหล่น เลยเปลี่ยนไปทานที่นี่แทนค่ะ ดูจากหลายๆรีวิว เป็นอาหารจีน ติดริมแม่น้ำ อร่อยไปอีกแบบ อีกอย่าง ไม่มั่นด้วยค่ะไปกินบุฟเฟ่ต์คนเดียว มันดูโปกฮามากนะ สำหรับตะละแม่
แต่ต้องยอมนะ ชอปปิ้งเดินตลาด พกเงินเป็นแสน กินข้าวมื้อละหมื่น!!! โอ้ว ไฮโซ ไปไหนเนี่ย
ซึ่งคืนนี้ นอนไม่หลับกระสับกระส่าย แถวบ้านเรียกคัน อยากไปเดินถือถุงโชคดี แถวสวนการะเวก ล้อเล่นค่ะ อิอิ มันแปลกถิ่นค่ะ อีกอย่างดูข่าว มีรายงานเหตุการณ์ที่สถานีรถไฟฟ้าสีลม เป็นห่วงคนที่บ้านมาก กลัวมีใครไปเดินแถวนั้น เลยตื่นเช้าค่ะ เช้ามาก ตีห้าครึ่ง เลยตื่นมาโมหน้าให้สวยเด้ง ให้ดูด้วยว่านอนคนเดียวจริงๆ ท่านผู้ชมไม่ต้องห่วง ส่งคืนถึงมือสามีอย่างปลอดภัยแน่นอน
กินคนเดียวถึงแม้อาหารเช้าจะโอชะเพียงใด แต่ขอบอกได้เลยว่ากร่อยมาก เพราะ เหงา น้ำตาจะหยดใส่ข้าว คิดถึงสามีชรา ที่มหานคร
อุ่ย...
อ่อลืมไป ทริปนี้พกลูกสาวมาทานด้วยอีกคน คุณปอยคลอดมาให้ เราเป็นแม่นม(ซิลิโคน) เอามาเลี้ยงดูอีกที แต่เค้าเป็นคนนิ่งๆ ไม่ค่อยพูดนะ อิอิ