107 replies to this topic

[supergee]

Advertisements

- โหเพ่ ดูงานทำสีเหล็กดัดดิเพ่ เห็นแล้วชัวร์เลย ว่าคนอินคานั้น ชำนาญเรื่องหินเจงๆ

- อารามหิวข้าว อยากกินเย็นตาโฟ เดินถนนเลยตาลายค้าบ อิอิ

- ฟ้าเป็นสีฟ้า โบสถ์เป็นสีอิฐ คนก็สีฟัน ฟันก็สีขาว มั่วไปเรื่อยๆครับ

Attached Thumbnails

• 
• 
• 

[supergee]

- นี่ เครื่องดื่มสุดฮิตของชาวเปรู ผมเองยังชอบเลย อินคาโคล่า สีเหมือนน้ำเก็กฮวย แต่รสชาติบาดใจเหมือนสไปรท์กับคิกคาปู้ ไม่รู้จักละเซ่ ผมเองยังไม่รู้จักเลยอ่า

- มื้อเที่ยงเราก็เดินกลับมาที่จตุรัสอาร์มาส มาทานข้าวกับวิวสวย ทานไปก็ซาบซึ้งกับประวัติศาสตร์นอกหน้าต่าง จิบด้วยอินคาโคล่า โห...เจ็อ้วนครับ ขอโทษครับที่ลืมข้าวมันไก่เจ็ไปแว้บนึงอ่า

- อาหารเปรูเวี่ยนแบบฟิวชั่นครับ เหมือนจะเป็นจานด่วน แต่ก็มีรสชาติที่ชวนเคลิ้ม หลงคารมเด็กเชียร์ ก็เลยต้องชิม มื้อนี้เหมือนเข้าร้านเอสแอนด์พีเลยครับ ตอนเช็คบิลหน้าเหี่ยวแบบไม่ได้ทาครีมมาสามวันเลยครับ

- จตุรัสอาร์มาสนอกหน้าต่าง สวยเหมือนภาพเขียนแถวสวนจตุจักร

Attached Thumbnails

• 
• 
• 
• 

[supergee]

- หน้าร้านอาหารมีเจ๊ชาวเขาอุ้มลูกแกะมาชวนถ่ายรูปด้วย แกะก็แสนรู้ ร้องตลอดเวลา “แม่จ๋า หนูเจ็บแขน โอ๊ยๆๆๆ เจ่ะ เจ่ะ” ผมแปลเองครับ เห็นหน้ามันแล้วรู้สึกหยั่งงั้น จริงๆ ผมเลยแอบถ่ายรูปนี้มา นี่ถ้าสบตากัน ผมต้องจ่ายมากกว่านี้แน่ๆ

- แวะเข้ามาดื่มกาแฟด่วนที่แม๊ก เห็นคนในยุคฟาสท์ฟู๊ด มองออกไปสู่อารยธรรมโบราณ

- มองขึ้นฟ้า เห็นเครื่องแลนกำลังลดระดับ ผมเคยอยู่ตรงนั้นแล้วมองลงมาที่ตรงนี้เหมือนกัน

- Cathedral of Santo Domingo สวยแบบสะอื้นยังไงไม่รู้ครับ

Attached Thumbnails

• 
• 
• 
• 

[supergee]

- บาทวิถีในคุสโคมีคนเดินไม่ขาดสาย คนจำนวนครึ่งนึงในนี้ อาจหายใจไม่ออกเหมือนผม

- ซาเล้งก็มีนะ แต่ไม่มีซาลำเย็ง (ชาดำเย็น)

- หนังสือเกี่ยวกับอินคาเต็มเลย ผมถามหาหนังสือเกี่ยวกับการอนุรักษ์ป่าชายเลนแถบอ่าวไทย ไม่ยักมีแฮะ ไม่โปรเลยพี่

- ร้านขายน้ำปั่น ไอติม ชื่อ “ย๊าจู” แฮ่ะ น่ารักดีครับ อีกนัยนึงคือสอนให้คน”ยาว”เข้าไว้ (อย่าจู๋)

Attached Thumbnails

• 
• 
• 
• 

[supergee]

- มองข้ามหลังคาโบสถ์ออกไปไกลๆ เห็นเทือกเขาอันแห้งแล้ง เข้ากันกับหลังคาเลย เห็นแล้วคิดถึงบ้านจัง แต่ภูเขาที่เมืองไทยก็เริ่มคล้ายๆที่นี่แล้ว

- ซอกมุมทีน่ารักของคุสโค กลับบ้านมาดูรูปถึงเห็นกล่องมีหมายเลขใต้ขาคุณลุง ในกล่องใส่อุปกรณ์ขัดรองเท้าครับ คุสโคฝุ่นเยอะ รองเท้าหมองง่าย จริงๆน่าจะมีคนขัดหน้าหมองด้วยนะ อยู่เมืองนี้ มีเงินหน้าสด เงินหมดหน้าหมองครับ

- ของที่ระลึกในตลาดไม่ค่อยแพง ของพวกนี้อันตรายครับ เผลอซื้อหน่อยเดียว กระเป๋าแห้ง เป็นไข้เลือดออก (เพราะโดนแฟนตีหัว ข้อหาใช้เงินเก่ง) ได้ง่ายๆครับ

Attached Thumbnails

• 
• 
• 

[supergee]

- เอาหละครับ วันนี้วันสำคัญที่ผมรอคอย เช้าวันนี้เราจะไปมาชู ปิ๊กชูกัน แต่การเดินทางก็ทรหดมาก ต้องนั่งรถข้ามเขาไปหนึ่งลูก ราวๆ 65 กม.แล้วไปต่อรถไฟที่เมือง โอลานเตย์ทัมโบ ไปมาชู ปิ๊กชูอีกที ที่เป็นแบบนี้เพราะเอเย่นต์ทัวร์มันซิกแซ้ก หั่นเส้นทางรถไฟที่จะขายเราไว้เพียงครึ่งทาง อีกครึ่งทางมันให้เรานั่งรถตู้ของบริษัทมันไปลงที่เมืองนี้ ถ้ามันขายตั๋วเต็มเส้นทางจากคุสโคไปเลย แม่คุณก็จะหาประโยชน์จากพวกเราไม่ได้ คุณผู้ชมฮ้า ดูม๊านทำกับผมดิฮ้า ไม่กระโดดถีบยังไงไหว กำลังเคืองๆอยู่ เห็นวิวของคุสโคตอนเช้าจากหน้าต่างรถ ก็ค่อยยิ้มได้หน่อย

- รถลัดเลาะเลี้ยวซ้าย ขวาไปสักพัก ผมก็เริ่มมึน เมารถ เมารัก ปนเปกันไป

- กระหืดกระหอบมาถึง โอลานเตย์ทัมโบ ก็ตรงไปขึ้นรถไฟครับ นอกจากเราจะต้องมีตั๋วรถไฟแล้ว เราจะต้องแสดงพาสปอร์ตด้วย ชื่อไม่ตรง สะกดผิด เฮียก็ไม่ให้ขึ้น ต้องแจ้งเอเย่นต์ให้ออกตั๋วใหม่ แหม หยั่งกะนั่งเครื่องบินแน่ะ เรื่องน้อยจังนะพี่

Attached Thumbnails

• 
• 
• 

[supergee]

- ที่สถานี แน่นไปด้วยนักท่องเที่ยวที่มีปัญญามาถึง รวมทั้งนักท่องเที่ยวที่ตกเป็นเหยื่อเอเย่นต์ให้มาขึ้นรถไฟครึ่งทาง หนุ่มคนนั้นเป้ใหญ่จัง ข้างในคงเต็มไปด้วยเงินสด เอาไว้จ่ายค่าโง่มั๊งอ่า อุ๊ย ขอโทษฮะ ประชดแรงไปหน่อย

- เห็นมั๊ยครับว่า Ollantaytambo อยู่ประมาณครึ่งทางแล้ว จากนี้ไป รถไฟจะแล่นเลียบแม่น้ำอูรูบัมบ้าไปจนถึงมาชู ปิ๊กชู

- เด็กๆเดินไปโรงเรียน เดินไปตามรางรถไฟ ไม่เห็นต้องโชว์พาสปอร์ตเลย

Attached Thumbnails

• 
• 
• 

[supergee]

- รถไฟไปมาชู ปิ๊กชู มีหลายแบบ หลายราคาครับ ผมอยากนั่งแบบหลังคากระจกที่เรียกว่า Vista Dome แบบคันนี้ก็ไม่ได้นั่ง แต่ก็โอเคครับ ไม่อยากนั่งรถแล้ว เวียนหัวอ่า

- นี่...ผมจะนั่งขบวนนี้ครับ อาจจะไม่ใช่รถด่วนขบวนสุดท้ายหรอก ยังโสดได้อยู่คร้าบ อี๋ย มีใครอยู่แถวนี้ป่าวเนี่ย เจี๋ยว

- เริ่มมาเตรียมขึ้นรถแล้ว “เสียง...รถด่วน ขบวนสุดท๊ายยยยย ......” แหมอารมณ์ดีแล้วเหวอเนี่ยเรา

Attached Thumbnails

• 
• 
• 

[supergee]

- ชีวิตผมภายในรถด่วนขบวนสุดท้ายก็ไม่ได้เลวร้ายนัก นั่งชมวิวเพลินๆก็รู้สึกคันหัว อ้าว ใส่หมวกอยู่นี่นา

- 2 ชั่วโมงจาก Ollantaytambo ไปสถานี Machu Picchu เป็นช่วงเวลาที่ดีที่จะได้พักผ่อน มีพนักงานที่เค้าจ้างให้มาเดินยิ้มให้ผู้โดยสารด้วยฮะ เดินยิ้มไป-มาตลอดเส้นทาง น่ารักเจงๆ

- คู่หนุ่มสาวเริ่มเขียนโปสการ์ดถึงบ้าน
“อาริงาโต๊ะ แม่คับ ผมกะมาโกโต๊ะ โดนไกด์หลอกเกือบหมดตัวแล้วคับแม่คับ พรุ่งนี้ผมไปมาชู ปิ๊กชู จะเอากางเกงในไปขาย ถ้าขายไม่ได้ จะใส่กลับบ้านคับแม่ โอไฮโย่”

- อาหารมาแว้ว นิดเดียวเอง พี่ฮะ ขอเพิ่มอีกนิดแล้วพี่เอากล่องคืนไปได้ม๊ยฮะ

Attached Thumbnails

• 
• 
• 
• 

[supergee]

- อาหารหมดเกลี้ยง ชมวิวก็ไม่อิ่มได้มากกว่านี้ นั่งคิดแผนขายกางเกงในดีกว่า

- เห็นม๊ะ ตัวเอง วิวสวยเนื้อๆเรย ตัวเองกินหนมปังนี่ป่ะ ให้เค้านะ เอานะ งั่ม....อร่อยเจงๆเรยตัวเอง (ตลกบริโภคมาแล้วครับ)

- รถไฟแล่นเลียบแม่น้ำอูรูบัมบ้า ตรงกิโลเมตรที่ 88 มองออกไปเห็นจุดเริ่มต้นเส้นทางเดินเท้าที่เรียกว่า อินคาเทรล ใช้เวลาเดินราวๆสี่วัน ผ่านโบราณสถานหลายแห่งก่อนจะถึงมาชู ปิ๊กชูครับ ผมบอกตัวเองว่า อย่าซ่า อยู่ในรถไฟเนี่ย ดีแล้ว

- แม่น้ำไหลเชี่ยว แข่งกับรถไฟ และหัวใจใครบางคน

- ส้วมบนรถไฟ สะอาดได้จริง อะไรจริงครับ เอ๊ะหรือว่าห้องนอน เดี๋ยวขอไปถามพนักงานก่อนนะ

Attached Thumbnails

• 
• 
• 
• 
• 

[supergee]

- ถึงสถานี มาชู ปิ๊กชูแล้วครับ ที่เห็นนี่เป็นทางลงรถไฟสำหรับผู้โดยสารที่จ่ายเงินครับ ส่วนใครที่แอบขึ้นมาจะถูกถีบตกลงไปอีกฝั่งนึงอะครับ

- สถานีมาชู ปิ๊กชูอยู่ในหมู่บ้านเล็กๆในหุบเขา มาถึงตรงนี้ก็ต้องเดินข้ามถนนไปต่อรถบัสขึ้นเขาอีกทีนึง เมื่อนักท่องเที่ยวรู้ชะตากรรมของตนแล้ว ก็จงปฏิบัติตามกฎหมู่เถิด

- แล้วรถบัสก็พาเราขึ้นเขาซิกแซกเลี้ยวไปเลี้ยวมาขึ้นมาตรงนี้ ด้วยค่ารถคนละ 7 เหรียญต่อเที่ยว คนขับคงจะกลัวว่าเราจะไม่คุ้ม ก็เลยจอดให้ชมวิวแก้เขิน ผมก็ลงไปถ่ายรูปนี้มา เห็นแม่น้ำอูรูบัมบ้า ไหลซอกซอนในซอกเขาอันสลับซับซ้อน ซ่อนเงื่อน เพื่อนทรยศ (แฮ่ะ อันหลังนี่ผมเติมเองครับ)

Attached Thumbnails

• 
• 
• 

[supergee]

- รถบัสนำพาคนซื่อขึ้นมาดูสิ่งมหัศจรรย์ของโลก

- ดูเอาแล้วกันว่าถนนที่ซ่อนเงื่อนนั้น มีความคดเคี้ยวปานใด แถมเป็นถนนลูกรัง ฝุ่นเงี๊ยะ เพียบเป็นแป้งเย็นฮอลลีวู๊ดเลยหละ

- ต้นสับปะรดสีขึ้นเต็มหน้าผา ชอบมากเลยครับ ว่าจะปีนไปขุด กลัวตกมาเจ็บ อืม..ไปซื้อที่จตุจักรดีกว่า

Attached Thumbnails

• 
• 
• 

[supergee]

- รถบัสขึ้นมาถึงทางเข้า ก็เห็นแผนที่สำหรับให้เดินเที่ยว นึกว่าภาพถ่ายของกล้วยทอด อุตส่าห์หิวไปยืนดูตั้งนาน

- โห...ซบกันเห็นๆ “พอลล่าจ๊ะ ผมไม่ไหวแล้ว ไอ้ฟรานซีสโก้มันหลอกเอาเงินผมไปหมดแล้ว”

- นี่คือภาพแรกของมาชู ปิ๊กชูที่ผมเห็น เดินทางลำบากลำบนกว่าจะมาถึง ผมยกมือไหว้ทีนึง

- ผมนำภาพนี้มาประเมินว่าผมเดินเที่ยวตรงไหนบ้าง ผมใช้เวลาราวๆ 5 ชั่วโมงเดินชมจุดต่างๆตามเส้นทางที่ลากไปนี่แหละครับ และกลับไปบรรจบที่ทางเข้าอีกครั้ง จริงๆแล้วมันใหญ่โตมาก พวกเราเดินกันไม่ทั่วซักที คนก็เยอะมาก อากาศก็ร้อนครับ ตรงจุดที่เป็นโบราณสถานนี้ มีความสูงจากระดับน้ำทะเล 2,250 เมตรครับ ทราบครับว่าไม่ได้ถามสักหน่อย แต่ก็อยากจะตอบครับ อิอิ
(ภาพจาก www.micktravels.com)

Attached Thumbnails

• 
• 
• 
• 

[supergee]

- คอยมาตั้งห้าปี กว่าจะได้มาเห็นของจริง คอยแฟนชั่วโมงนึงทำบ่นนะตัวเอง

- ใครๆก็ต้องมายืนถ่ายรูปตรงมุมยอดฮิตก่อนออกเดินชมด้านล่าง

- ฮู้ คนเยอะจัง ขอตังค์หน่อยดิฮะ

Attached Thumbnails

• 
• 
• 

[supergee]

- ถ้าได้มองเห็นคนเมื่อไหร่ ก็จะรู้ว่ามันมีขนาดใหญ่ม๊าก

- กลุ่มอาคารส่วนต่างๆ ไม่รู้ขึ้นมาสร้างกันได้อย่างไร

- ผมนึกถึงเขาวงกต มันก็เหมือนความรักแหละครับ เดินดีๆอาจหลงได้ ไม่รู้ตัว

Attached Thumbnails

• 
• 
• 

[supergee]

- มาชู ปิ๊กชู หรือที่เรียกอีกชื่อว่า เมืองสาบสูญแห่งอินคา ( The Lost City of Incas ) เป็นนครอันลึกลับที่ในปัจจุบันคือซากอารยธรรมโบราณของชาวอินคา และถูกลืมโดยคนภายนอกจนถูกทิ้งร้างกว่า 500 ปีจนกระทั่งมีการค้นพบอีกครั้งโดยนักโบราณคดีที่ชื่อ ฮิแรม บิงแฮม เมื่อ พ.ศ. 2454 มาชูปิกชูเป็นหลักฐานที่สำคัญของจักรวรรดิอินคาที่ไม่ได้ถูกชาวสเปนทำลาย องค์กรยูเนสโกได้กำหนดมาชู ปิ๊กชูให้เป็นมรดกโลก ในปี พ.ศ. 2526 และเมื่อวันที่ 7 กรกฎาคม พ.ศ. 2550 มาชู ปิ๊กชูได้รับเลือกให้เป็นหนึ่งในเจ็ดสิ่งมหัศจรรย์ของโลกยุคใหม่ จากการลงคะแนนทั่วโลกทั้งทางอินเทอร์เน็ตและโทรศัพท์

- แม้บางส่วนจะสร้างอยู่บนหน้าผาสูง คนก็ยังอุตส่าห์ปีนขึ้นไปชม ผมนึกถึงมดที่มันมาขึ้นเศษอาหารบนหลังตู้กับข้าว

- ชาวอินคาเรียงหินสร้างอาคารได้อย่างเชี่ยวชาญ ก่อบันไดให้คนรุ่นใหม่ได้ไว้จีบกัน

Attached Thumbnails

• 
• 
• 

[supergee]

- ผมแทรกคลิปนี้เมื่อ 31/03/10 ครับ อัพไว้แล้วแต่ลืมโพส เป็นภาพจากกล้องอีกกล้องนึงที่ถ่ายคลิปสั้นๆ รอบๆมาชู ปิ๊กชูไว้ จะบอกว่าถ่ายรูปยังไงก็ไม่ทั่วครับ




ต่อด้วยรูปข้างล่างนะครับ

- สองหนุ่มเกาหลี แต่ง Poncho เต็มยศเมื่อแรกมาถึง หลังจากปีนเขาไปได้หน่อย อากาศก็เริ่มร้อน อาจจะอยากถอดให้เหลือแต่กางเกงในนะนั่น

- ผมเคยเห็นกำแพงเมืองจีน และมหาปิรามิดที่อียิปต์มาแล้ว แต่มันก็เป็นความรู้สึกที่แตกต่างจากการได้เห็นมาชู ปิ๊กชูครับ เมืองโบราณของอินคานี้มีความสงบเสงี่ยมเจียมตัวมาก ดูแล้วมีความสุขชอบกลแฮะ

- คนเยอะแยะ ตะลึงตะลานกับภูเขาสูงใหญ่ ไอ้พวกมดตัวน้อย อันตัวข้านี้อยากจะเอาไบก้อนฉีดเจ้าเหลือเกิน ซาดิสม์มั๊ยพี่

Attached Thumbnails

• 
• 
• 

[supergee]

- มาชู ปิ๊กชูประกอบด้วยสองส่วน คือส่วนของเมืองซึ่งมีวิหารและปราสาทเป็นหลัก และส่วนของการเกษตรซึ่งเป็นพื้นที่ขั้นบันไดสำหรับการเพาะปลูก จึงเป็นสังคมเมืองที่ไม่ต้องติดต่อกับโลกภายนอกเลย ถ้าผมอยู่ในช่วงนั้น ผมคงเหงาแย่

- ตัวอัลปาก้า (Alpaca) เป็นทูตสันทวไมตรียืนรับแขก มองดีๆจะเห็นเมียน้อยซึ่งเป็นตัวอิจฉายืนรอตบนางเอกอยู่ด้านบน

- แฮ่ม...นี่คือต้นโคคา อันเคยเป็นเครื่องขบเคี้ยวของชาวอินคาในอดีต ในใบโคคามีสารโคเคนซึ่งเป็นสารเสพติดให้กำลังงานซึ่งชาวอินคาจะเคี้ยวไว้ในปากแล้วเดินทางไปมาหาสู่กันตามเส้นทางสื่อสารอินคาเทรลได้โดยไม่รู้จักเหน็ดเหนื่อย เหมือนเคี้ยวหมาก เคี้ยวยาฉุนนี่แหละครับ โคคาเคยถูกจัดให้เป็นเครื่องบรรณาการของกษัตริย์อินคาเลยทีเดียว น้ำดำยี่ห้อหนึ่งยังมีคำว่าโคคานำหน้าเลย แต่เดียวนี้โคคาไม่มีแล้ว เค้าใส่คาเฟอีนลงไปแทน แหมผมนี่ ทำเป็นรู้นะ

Attached Thumbnails

• 
• 
• 

[supergee]

- อ๊าก กระต่ายมีหาง ไหว้ทีนึง

- ใครจะมาตบชั้น มีสวนนะ บอกให้

- เดินดูแบบตื่นเต้นไม่รู้เบื่อ ทั้งเต้นร๊อค เต้นแทงโก้ ก็ไม่รู้เบื่อจริงๆอะครับ

Attached Thumbnails

• 
• 
• 

[supergee]

-“เฮ้ยกล้องเราเป็นอะไรวะ เมื่อกี๊ถ่ายรูปใบโคคา ชัตเตอร์ลั่นไม่หยุดเลย แรงจริงๆ”

- ใหญ่จริงๆนะเฮีย ผมรับรอง หาที่ไหนไม่ได้

- กลุ่มอาคารสำหรับประกอบพิธีกรรม ยิ่งใหญ่สมกับที่บอกเฮียไป

- ในส่วนของห้องประกอบพิธีกรรม ช่องหน้าต่างที่เห็น เวลาแสงส่องในแต่ละช่วงของปี จะเป็นสัญญาณที่เปรียบได้กับปฏิทินสำคัญในการเตรียมการเพาะปลูก หรือเก็บเกี่ยวผลผลิต

Attached Thumbnails

• 
• 
• 
•