53 replies to this topic

[spras77]

Advertisements

ปราสาทตาเมือนธม อยู่ห่างจากชายแดนกัมพูชาประมาณ100 เมตร เป็นเทวสถานขอมโบราณศิลปบาปวน ฝั่งตรงข้ามเป็นเขตของกัมพูชาพื้นที่ของหมู่บ้านไพรเวงและบ้านกู่ ตำบลโคกมอญ อำเภอบัน–เตียอำปึล จังหวัดอุดรมีชัย พื้นที่ฝั่งไทยอยู่ในความดูแลของเจ้าหน้าที่กองร้อยทหารพรานจู่โจม ๙๖๐


การเข้าชมโบราณสถาน ไม่ว่าจะอยู่ในสถานการณ์ใด ต้องแจ้งให้เจ้าหน้าที่ทหารพรานทราบก่อน เพื่อความปลอดภัยในการเดินทาง

[spras77]

กลุ่มปราสาทตาเมือนประกอบด้วยปราสาทซึ่งอยู่ใกล้ๆกัน 3 แห่งโดยเป็นเส้นทางที่เชื่อมถึงกันประกอบด้วย เทวสถาน ( ปราสาทตาเมือนธม) อโรคยาศาลาหรือโรงพยาบาล( ปราสาทตามเมือนโต๊จ) และ ธรรมศาลาหรือบ้านพักคนเดินทาง( ปราสาทตาเมือน) ในอดีตที่น่าน่าจะเป็นชุมทางของการเดินทาง อยุ่ใกล้กับบริเวณช่องเขาที่ผู้คนข้ามไปมาหาสู่กัน






ปราสาทตามเมือนธม  ตั้งอยู่บนเนินเขาเตี้ยๆ ด้านหน้าเป็นลำธารเล็กๆ ( ปัจจุบันคือเส้นพรมแดน)  องค์ประธานของปราสาทถูกสร้างให้ครอบโขดหินธรรมชาติ ซึ่งต่อมาได้สลักเป็นแท่งศิวลึงค์

[spras77]

สวยัมภูวลึงค์ อยู่กลางครรถคฤหะ  ถูกสร้างปราสาทครอบศิวลึงค์ธรรมชาติ เชื่อกันว่าโขดหินดังกล่าวน่าจะเคยเป็นสถานที่ศักดิ์สิทธืมาก่อน




ปราสาทศิลาด้านหลังซึ่งยังสร้างไม่เสร็จ

บรรณาลัยทั้ง 2 ข้าง


บริเวณลานหินมีการสลักภาพช้าง สตรี ดอกจันและสลักทำเป็นฐานโยนี


ภายในครรภคฤหะ มีการสกัดหินเป็นร่องและไหลไปตามท่อดสมสูตรด้านนอก


ที่ปราสาทแห่งนี้ผศ.ดร.สมบัติ มั่งมีสุขศิริ มหาวิทยาลัยศิลปากร ตั้งข้อสังเกตว่าที่จารึกปราสาทตาเมือนธม

เนื้อหาบางส่วนบอกอาณาบริเวณของพื้นที่ปราสาทว่าทิศไหน จรดด้านใด ซึ่งเป็นจารึกที่เกิดจากการขัดแย้งของผู้ครอบครองพื้นที่ในสมัยก่อน และยังมีคำสาปแช่งกำกับไว้ด้วย


แม้เวลาจะผ่านมานับนาน ปราสาทก็ยังไม่อาจเป็นของใครได้อย่างชัดเจนคล้ายอยู่ในคำสาป


หลังจากที่ได้มีโอกาสพูดคุย และถามไถ่สารทุกข์กับน้องๆทหาร ที่ต้องอยุ่เวรประจำแล้ว ก็นึกได้ว่าโฮกาสหน้าหากมาเยือนอีก การติดขนม ข้าวของเครื่องใช้มาด้วยสักเล็กน้อย ก้น่าจะช่วยบำรุงขวัญให้กับคนกล้าของพวกเราได้ได้ทีเดียว

[spras77]

ไม่ไกลจาก ปราสาทตาเมือนธม ก็เป็นอโรคยาศาลาหรือปราสาทตาเมือนโต๊จ


ตัวโรงเรือนสำหรับรักษานั้นสลายหายไปแล้ว หลงเหลือแต่วิหาร



ตัวธาตุก่อด้วยหินทราย แต่ยอดใช้ศิลาแลงในการก่อ

[spras77]

บรรณาลัย ของอโรคยาศาลามักใช้ประกอบพิธีกรรมหลังความตาย


ช่องประตู เพิ่มขึ้นมา 1 บาน


สระนำที่กรุด้วยศิลาแลง แหล่งน้ำใช้ประจำอโรคยาศาลา ผู้คนมักนำไปใช้รักษาโรค

คาดกันว่าโรงเรือนที่ใช้รักษาการเจ็บป่วยน่าจะตั้งอยู่บริเวณสระน้ำ นอกรั้วด้านนอกและสร้างด้วยไม้ จึงน่าจะสลาย ผุพังและสูญหายไปแล้ว

[spras77]

ถัดจากปราสาทตาเมือนโต๊จไม่ไกล เราจะพบปราสาทตาเมือน หรือ บ้านมีไฟ – ธรรมศาลา  


ทั้งนี้ธรรมศาลมีชื่อเรียกที่แตกต่างกันหลายชื่อ ทั้งบ้านมีไฟ ที่พักคนเดินทาง เรือนไฟ อัคนีศาลา เรือนแห่งแสง บ้านแห่งแสง ศาลามีไฟ ในภาษาอังกฤษจะใช้คำว่า Dharmasala (ธรรมศาลา),House of Fire (บ้านแห่งไฟ), Rest House with fire for Travelers (เรือนพักของผู้เดินทาง - ที่พักคนเดินทาง)หรือ Resting house constructed (อาคารที่พัก) แต่ทั้งหมดทั้งมวลหมายถึงสิ่งเดียวกัน คือ อาคารของผู้เดินทางซึ่งต้องอาศัยที่พักระหว่างทางเป็นเรือนคูหายาวตามแนวถนน โบราณ




เครดิตข้อมูล : oknation.net/blog/voranai

[spras77]

มีลักษณะเป็นปรางค์เดียวมีห้องยาวเชื่อมต่อมาทางด้านหน้าผนังด้านหนึ่งปิดทึบ หน้าต่างมีเฉพาะผนังด้านทิศใต้ด้านเดียว


ด้วยความเชื่อว่าเวลาที่จะก่อเตาสำหรับหุงต้มของผู้เดินทาง การมีหน้าต่างเพียงด้านเดียวจะช่วยป้องกันลมไม่ให้เข้ามาจนทำให้ไฟดับ
ธรรมศาลานี้ตลอดเส้นทางสายราชมรรคาเส้นนี้จะมีทั้งสิ้น 17 แห่ง ซึ่งที่ปราสาทตามเมือนนี้ จะมีสภาพสมบูรณ์ที่สุด


และทุกแห่งจะหันไปทางทิศตะวันออกเสมอ บริเวณหน้าบัน จะพบทับหลังสลักภาพพระพุทธรูปปางสมาธิ


ซึ่งเป็นรูปพระพุทธรูปปางสมาธิเชื่อกันว่าคือพระไภษัชยไวฑูรยประภาสุคตใน ซุ้มเรือนแก้วด้านข้างมีรูปบุคคลาชายหญิงสอดแทรกอยู่ในลวดลายพรรณพฤกษาทับ หลังนี้ จัดได้ว่าเป็นทับหลังของปราสาทธรรมศาลาที่สมบูรณ์ที่สุดในบรรดาปราสาททั้ง 17 หลังตามแนวเส้นทางราชมรรคาสายนี้

[spras77]

เราสิ้นสุดทริปจากพิมายถึงชายแดนเขมรกันที่ กลุ่มปราสาทตาเมือน แห่งนี้ การเดินทางโดยใช้เวลาสั้นๆ 3 วันกับอีก 2 คืน ตามรอยเส้นทางสายราชมรรคาสายนี้ ได้ทำให้เราได้ซึมซับ เรียนรู้เพื่อที่จะเข้าใจ ความคิดและความตั้งใจของกลุ่มคนในอดีต เราได้เห็นและสัมผัสกับความยิ่งใหญ่ และน่าตื่นตะลึงว่าอาณาจักรขอมโบราณนั้น มีโครงข่ายเส้นทางขนส่งสินค้าและเดินทางระหว่างเมืองอย่างเป็นระบบเหมือนกับ กับอาณาจักรที่ยิ่งใหญ่อย่างโรมันและจีนที่มี “ถนนโรมัน” และ “เส้นทางสายแพรไหม” เส้นทางสายนี้ส่วนตัวผมคิดว่า หากได้รับการบูรณะและพัฒฯาอย่างต่อเนื่องจะกลายเป็นเส้นทางท่องเที่ยวที่มี เสน่ห์และเรื่องราวน่าติดตามได้อีกเส้นทางหหนึ่งครับ



สุดท้ายผมขอบพระคุณครูบาอาจารย์ ผู้เขียนและรวบรวมหนังสือฉบับนี้ ให้เป้นข้อมูลที่น่าสนใจและใช้อ้างอิง ถือติดมือเดินทางควบคู่ไปกับเล่มอื่น
และขอบพระคุณข้อมูลของคุณ วรณัย oknation.net/blog/voranai  ที่เต็มไปด้วยคุณภาพและเรื่องราวที่น่าติดตาม ซึ่งได้ช่วยทำให้รีวิวชิ้นเล็กชิ้นนี้สำเร็จขึ้นมาได้

แน่นอนครับว่าการตามรอบเส้นทางสายราชมรรคา ยังไม่สิ้นสุด เราจะมีภาระกิจต้องเดินทางต่อไปในดินแดนขอมโบราณกันต่อ ซึ่งผมก็เฝ้ารอให้จังหวะและเวลาลงตัว คงได้เริ่มออกเดินทางกัน เดินทางกันแบบนักท่องเที่ยวตัวเล็กๆ ธรรมดา ที่ล่มหลงการเดินทางไปในดินแดนใหม่เสมอ

ขอบพระคุณเพื่อนๆ blueplanet ที่แวะเข้ามานั่งเล่นครับ เจอกันทริปหน้าครับ



ปล.ติดตามข้อมูลปราสาทวัดพู ตามลิงค์นี้ได้เลยครับ
http://pantip.com/topic/30543422

[The traveler]

ซัวสะเดีย

เพลิดเพลิน เส้นทางปราสาทหินบนถนนสายราชมรรคา ด้วยเลยค่ะ

อ่านเล่มนี้เหมือนกัน เป็นแรงบันดาลใจที่ดีสำหรับการท่องเที่ยว

มากเลยค่ะ ขอบคุณที่นำมาแบ่งปันนะคะ

[pota]

ขอบคุณคับ

[spras77]

ขอบพระคุณครับ

[coronaboii]

ขอบคุณครับ

[Ped.TD]

ขอบคุณสำหรับ review ครับ

ได้ความรู้มากขึ้นเยอะเลยครับ จากเดิมที่แค่เดินดูไปเรื่อยๆ

[spras77]

ยินดีครับ

 

จะพยายามตามรอยเข้าถึงกัมพูชาให้ได้ ในโอกาสอันใกล้นี้ครับ