119 replies to this topic

[apic_moo]

Advertisements

ยาวไปครับ  !!

 

 

 

 

[apic_moo]

 

 

 

 

 

 

 

[apic_moo]

ณ จุด ๆ นี้ไม่ไหวละคับ เดินยืดเส้นยืดสายหน่อยครับ เดินไปเม้ามอยกับแอร์ สจ๊วตท้ายเครื่อง เป็นกันเองมาก ๆ ครับ แต่ละท่าน ชั่วโมงบินก็ 15 ปี ถึง 30 ปี เลยที่เดียว  !! เรียกว่าบินกันจนแก่ก็ว่าได้ ...

 

 

 

 

[apic_moo]

ยืนคุยกันเป็นชั่วโมงเรยครับ   !! Yes No Okay Thank you ....  พอหายเมื่อยก็กลับไปนั่งที่ต่อ รู้สึกว่าใกล้จะถึงญี่ปุ่นและครับ

 

 

 

 

 

 

[apic_moo]

ใกล้จะถึงญี่ปุ่นอีกประมาณชั่วโมงกว่า  เหล่าแอร์ สจ๊วตรุ่นเดอะ ก็เสริฟอาหารเป็นมื้อที่สาม เด่วมาดูกันว่าเป็นอะไร ??

 

 

 

 

 

และมันก็คือ โจ๊กปลานั่นเองครับ รสชาติ โอเครคับ 

 

 

 

[apic_moo]

กินไป มองหน้าจอ PTV ไป มันมีความสุขจริงๆ คับ เพราะใกล้ถึงแล้ว เหมือนกับพิชิต ยอดดอยอินทนนท์ ยังไง ยังนั้น เลยทีเดียว !! 55 ++  

 

  อีกแป๊บ เด่วก็ได้นั่ง  A380 ครั้งแรกแล้ว  !!  หึ หึ หึ   (แต่ยังไม่รู้ว่าจะมีมหันตภัยบังเกิดขึ้นอีก 1 ชั่วโมงต่อไปนี้)

 

 

 

 

 

หลังจากกินอิ่มเสร็จก็ชมวิวนอกหน้าต่างไปเรื่อย ๆ 

 

 

 

[apic_moo]

นั่งดูวิว ชิว ๆ ไปเพลิน ๆ สักพัก  ก็มีเสียงประกาศดังขึ้น  !!

 

กัปตัน  : เลดี้ แอน เจนเทิลแมน  ... เราต้องบินวน ประมาณ 10 ถึง 15 นาที เนื่องจาก on ground สนามบินนาริตะ การจราจรคับคั่งมากๆๆ

 

ผม      :  ยังมีเวลาทันต่อเครื่องน่า !! สบายย

 

 

 

 

ผ่านไป 15 นาที 

 

กัปตัน   : เลดี้ แอน เจนเทิลแมน .. เนื่องจาก on ground สนามบินนาริตะ การจราจรยังคงคับคั่ง เราจะต้องบินวนอีก ประมาณ 20 นาที

 

ผม      :  เอะ ?? ยังไง ในใจหวั่น ๆ จะทันไม๊วะกรูย์

[apic_moo]

หลังจากผ่านไปอีก 20 นาที ก็มีเสียงประกาศ ดังขึ้นอีก

 

กัปตัน : เลดี้ แอน เจนเทิลแมน... เนื่องจาก on ground สนามบินนาริตะ การจราจรคับคั่ง เราต้องทำการบินวนอีก ประมาณ 45 นาที หากเครืองสามารถทำการแลนดิ้งได้แล้วเราจะแจ้งให้ทราบอีกที

 

ผม    :  กรูย์ ตกเครือ่งแน่เรยย !!!   จิตใจไม่อยู่กับเนื้อกับตัวซิคับ คิดว่าจะเอาไงต่อไป ตาก็ออกไปมองนอกหน้าต่าง เห้น     เครื่องบินอีกหลายลำ บินวนไปรอบ ๆ สาม สี่ ลำ

 

 

 

 

 

 

 

 

[apic_moo]

ซึ่งภาพที่เห็นในจอ PTV นั้น ทำให้ผมรู้สึกหดหู่ และอนาถใจ อย่างบอกไม่ถูก ไม่รู้ว่าเมื่อไหร่เครื่องจะแตะพื้นสักที...

 

 

 

 

[apic_moo]

ผ่านไปประมาณ 30 นาที กัปตันก็ประกาศนำเครื่องลง ... วินาทีที่เครื่องแต่พื้น ในตาผมก็จ้องมองไปรอบ ๆ สนามบินเพื่อหาเครื่อง สามแปดศูนย์ ของผม..

เครื่องมาจอดใกล้ ๆ กับ การบินไทยอีกลำนึงซึ่งถ้าให้เดาก็น่าจะมาจากกรุงเทพ  

 

 

 

 

 

สายตาผมก็เหลือบไปทางอีกมุมไกลๆ เห็นเครื่องสามแปดศูนย์ยังจอดอยู่ ซึ่งให้เดาก็คิดว่า การจราจรที่คับคั่งที่สนามบินนาริตะทำให้เครื่องออก ดีเลย์ไป ในใจผมนึก ทันแน่นอน !!

 

 

[apic_moo]

เครือ่งจอดสนิท ผมไม่รอช้า แหวกผ่าฝูงชนเผื่อจะไปต่อเครื่องให้ทัน  !!  ผมออกจากเครื่องได้ก็วิ่งไม่คิดชีวิต ทั้ง กระเป๋าเดินทางใบเล็ก แล๊บท๊อป เสื้อกันหนาว ของฝากอีกพะรุงพะรังอีก โอ้ ชีวิต ในใจนึก  !! วิ่งออกมาสักพักก็มีเจ้าหน้าทีภาคพื้นของสนามบินนาริตะดักรอ ซึ่งคนที่จะไปต่อเครื่องยังสายอื่นก็ต่อแถวรอ ในไฟลต์ผม ก็มีประมาณสี่ ห้าคนที่ต้องต่อเครื่องลำเดียวกับผมกลับกรุงเทพ ซึ่งก็พอจะได้ยินแว่วๆ ว่าเครื่องออกแล้วซึ่งคุณจะต้องรอต่อเครื่องวันพรุ่งนี้ ... เฮ้ย กรูย์นอนไหนอะ ??? เกิดคำถามขึ้นในใจ  ?? เจ้าหน้าที่ก็ยื่นบัตรที่พัก พร้อมกับรายละเอียดของสายการบินที่จะต้องเดินทางต่อไปในไว้พรุ่งนี้ นั่นหมายถึงผมก็ต้องนอนพักที่ ญี่ปุ่นอีกคืนหนึง เดือดร้อนต้องโทรไปหาที่บ้านว่าเลื่นไฟลต์เป็นวันพรุ่งนี้  หลังจากนั้นก็เดินคอตก เดินไปที่ ตม ญี่ปุ่น  ..

 

 

 

[apic_moo]

ผ่านพิธีการ โน่น นี่นั่นเสร็จ ก็มารอรับกระเป๋า ..

 

 

 

 

 

[apic_moo]

หลังจากรับกระเป๋าเสร็จเรียบร้อยก็อออกไปรอรถ เพื่อที่จะไปโรงแรมที่พัก ที่ทางสายการบิน Air Canada จัดไว้ให้

 

 

 

 

 

[apic_moo]

 

 

 

 

[apic_moo]

 

 

 

นั่งรถจากสนามบินมาถึง โรงแรมที่พัก ประมาณ 15 นาทีครับ ... พนักงานก็จัดการหาห้องพักและให้ตารางเดินรถเพื่อไปนสนามบินมาให้ดูครับ

 

 

 

[apic_moo]

คนที่ตกเครื่องไฟล์ตเดียวกันก็รอต่อแถวเพื่อเช็คอินครับ ..

 

 

 

 

 

หลังจากได้กุญแจเรียบร้อยแล้วก็แยกย้ายครับ ห้องใครห้องมัน ..

 

 

 

[apic_moo]

หลังจากเหน็ดเหนื่อยกับการเดินทางอันยาวนาน 14 ชั่วโมงกว่า ๆ พอเห็นทีนอนแล้วอยากจะนอนไม่อยากตื่นเลยครับ ณ จุด ๆ นั้น

 

 

 

 

 

 

ส่วนห้องน้ำไม่ต้องพูดถึงครับ ชักโครก ผมสะใจมาก มีปุ๋มให้ท่านเลือกมากมาย จะเอาน้ำเส้นเดียว น้ำกระจาย น้ำเย็น น้ำร้อน ชักโครกรุ่นนี้ทำได้ทุกอย่าง คนญี่ปุ่นเค้าเจ๋งจริง ทำได้หมดครับ 5555++ 

 

 

 

[apic_moo]

ด้วยความที่กลัวตกเครื่อง 555++ เลยตื่นแต่เช้า ออกจากโรงแรมที่พักประมาณ 7 โมงกว่า ๆ  มาถึงสนามบินประมาณเจ็ดโมงครึ่งซึ่งถือว่าเช้าอยู่ แต่ก็โอเครคับทำไงได้ ก็กลัวตกเครื่องอะคับ..

 

 

 

 

 

[apic_moo]

มีเวลาอีกเยอะ ก็เลยสำรวจสนามบินไปเรื่อยๆ คับ ดูนั่น โน่น นี่ไปเรื่อย ๆ

 

 

 

 

 

[apic_moo]