55 replies to this topic

[ยุ่งชะมัด..สัตวแพทย์]

Advertisements

สวัสดีครับ
เห็นรีวิวมีหลายอันแล้ว พอดีผมเองก็เพิ่งจะมีเวลาทำครับ ช่วงนี้กอบโกยทำมาหากิน เรื่องเงินเป็นหลัก เรื่องอื่นเป็นรอง น้ำขึ้นให้รีบตัก

ก็ต้องขออภัยในความล่าช้าด้วยครับ สำหรับทริปน้องสิงโตน้อย จากแดนอิเหนา บุกประเทศไทย 

 

 

เปิดประเดิมด้วยเครื่องบินใหม่ป้ายแดง โบอิ้ง 737-900ER ก็มีคำถามจากหลายๆ ท่านแล้วว่า เครื่องบินใหม่เอี่ยมลำนี้ นั่งแล้วเป็นไงบ้าง

ซึ่งผมว่า จริงๆ ไลอ้อนเป็นสายการบินที่โอเค อุดช่องโหว่ของสายการบินต้นทุนต่ำอื่นๆ ได้ดีครับ

จะเสียก็เรื่องที่นั่งเท่านั้นหล่ะ ที่คนตัวสูงๆ อาจจะรู้สึกอึดอัดพอสมควร

 

 

สำหรับเที่ยวบินที่ผมเลือกเดินทาง ก็คือ เที่ยวบิน SL8501 เชียงใหม่-ดอนเมือง 13.20-14.35 น. วันที่ 4 ธันวาคม ซึ่งเป็นไฟล์ทปฐมฤกษ์

สำหรับเที่ยวบินจากเชียงใหม่ เข้าสู่กรุงเทพ ซึ่งว่าไปแล้ว สำหรับตัวผม ก็พยายามเก็บโอกาส หาประสบการณ์เดินทางไปเรื่อยๆ 

 

 

ในกระทู้นี้ก็จะเขียนหลายๆ แง่มุม ตั้งแต่เริ่มจองตั๋วเครื่องบิน จนกระทั่ง บินถึงปลายทางครับ และอาจเปรียบเทียบกับสายการบินข้างเคียงบ้าง ก็คงไม่ใช่เรื่องแปลกนะครับ ยอมรับว่า ทริปนี้ผมก็ค่อนข้างตอบสนองความบ้าของตัวเองพอสมควร ก็คือ ผมมีเวลาค่อนข้างน้อยมากครับ ขอสละเวลาบ่ายวันหนึ่ง เพื่อบินไป แล้วก็บินกลับ (กับสายการบินอื่น) เพื่อหาข้อมูลมาเขียน อย่างน้อยก็จะมีความรู้ติดตัวบ้าง และที่สำคัญก็คือ สิบปากว่าไม่เท่าตาเห็น สองตาเห็นก็ไม่เท่ามือคลำสัมผัสเอง บินเองครับ

 

ปล. ทริปนี้จ่ายเงินบินเองทั้งไป และ กลับครับ ไม่จำเป็นต้องมีใครเชิญ ถ้าสนใจ อยากทำอะไร ถ้ามีเงินและมีเวลาก็จะทำครับ

 

รับชมโฆษณาของไทยไลอ้อนแอร์กันก่อน TVC Thai Lion Air : Freedom to fly

[ยุ่งชะมัด..สัตวแพทย์]

เริ่มจาก กระบวนจองตั๋ว ก่อนครับ

 

 

วิธีการจองตั๋วไทยไลอ้อนแอร์ ก็มี 4 ช่องทางหลักๆ ก็คือ
1. ผ่านเว็บไซต์ http://www.lionairthai.com

2. ผ่าน Call Center 02-1429988 (เปิด 8.00-21.00 น. ทุกวัน ในอนาคตไม่แน่อาจจะเปิด 24 ชั่วโมง)

3. เคาน์เตอร์จำหน่ายตั๋วที่สนามบิน (ที่ดอนเมืองเปิด 7.30 - 20.30 น. ที่เชียงใหม่น่าจะใกล้เคียงกัน)

4. ตัวแทนจำหน่าย

 

กรอกข้อมูลง่ายๆ แค่ 3 Step เท่านั้นก็ได้ตั๋วเครื่องบินแล้ว

ที่ผมชอบมากคือ เวลาเข้าระบบครั้งแรก เราสามารถสม้ัครสมาชิก โดยตั้งรหัสผ่านเองได้เลย

กรณีจองคราวต่อไป ถ้าเราล๊อกอินเข้าระบบ ระบบจะจำชื่อผู้โดยสาร ที่เคยจองผ่านล๊อกอินอันนี้

ง่ายเลยครับ ไม่ต้องมานั่ง เซฟ หรือ add friend อะไรให้วุ่นวายอีก 

 

จุดเด่นของสิงโตน้อยก็คือ  "ไม่มีค่าธรรมเนียมการชำระเงิน" ผ่านช่อ่งทางต่างๆ 

อาทิเช่น บางสายการบินอาจมีค่าบริการการจองผ่านเจ้าหน้าที่ xxx บาท หรือ ค่าจองผ่าน Call Center xx บาท

แต่สำหรับไลอ้อน จะจองผ่านเว็บด้วยตนเอง หรือจองผ่านเจ้าหน้าที่ ก็ราคาเท่ากันทั้งหมด

 

ลองดูนะครับ ช่องทางการชำระเงินให้เลือกนี่เรียกว่าเยอะมากกกกก จริงๆ แม้กระทั่งจ่ายเคาน์เตอร์เซอร์วิส เซเว่น โลตัส บิ๊กซี หรือแม้แต่เพย์แอ๊ทโพสต์ !!

 

ที่สำคัญ "ชำระเงินด้วยบัตรเครดิต ไม่ต้องเสียค่าธรรมเนียมใดๆ" (ในขณะที่สายการบินโลว์คอสต์ร่วมบ้านดอนเมือง เก็บค่ารูดบัตรทุกเจ้า !!) ส่วนการชำระเงินด้วยวิธีอื่นๆ ก็จะมีค่าบริการของช่องทางนั้นๆ อาทิเช่น ค่าเคาน์เตอร์เซอร์วิส หรือค่าบริการธนาคาร ก็ต้องเสียกันไปตามปกติ ซึง่คิดเป็นต่อ 1 รายการจอง เท่านั้นเองครับ (ระบบล๊อกที่ไว้ 5 ชั่วโมง ถ้าไม่จ่ายเงินภายในเวลา บุ๊กกิ้งนั้นก็จะถูกลบทิ้งอัตโนมัติ) .... ง่ายๆ สบายๆ สุดๆ เลย เรียกได้ว่า อุดจุดอ่อนของสายการบินคู่แข่งอื่นๆ แทบจะทั้งหมดเลย

 

แต่จุดอ่อนสำหรับไทยไลอ้อน สำหรับการจ่ายเงินในช่องทางอื่นๆ ที่เป็นประเด็นดราม่ากันมากก็คือ 

ชำระเงินแล้ว ไม่มี SMS หรืออีเมล์คอนเฟิร์มส่งให้ ซึ่งประเด็นนี้ก็เป็นอะไรที่ไทยไลอ้อนก็ต้องแก้ไขต่อไป

แต่จริงๆ แล้ววิธีการไม่ยากเลยครับ กลับมาเช็คใน My Booking ได้เลย

ก็จะโชว์หมดว่า เคยจองอะไรยังไงไว้ เท่านั้นเองครับ

 

ก็แค่คลิ๊กเข้าไปดู (แต่เลือกที่นั่ง หรือ เช็คอินล่วงหน้ายังไม่ได้นะครับ ต้องไปทำที่เคาน์เตอร์เช็คอินเท่านั้น)

 

 

[ยุ่งชะมัด..สัตวแพทย์]

พูดถึงเรื่องราคากันหน่อยนะครับ .....

 

วันเปิดตัว เปิดระบบให้จองกันครั้งแรก .... ราคา 515 บาท หลายๆ คนอาจจะบอกว่าไม่หวือหวา

แต่ ... สิ่งที่เขามีให้ก็คือ

1. เลือกที่นั่งฟรี

2. โหลดกระเป๋าได้ฟรี 15 กิโลกรัม

 

แม้จะไม่มีของว่าง-เครื่องดื่ม ไม่มีอะไรให้กินฟรีบนเครื่องบิน แต่คิดว่าบิน Domestic แค่ชั่วโมงเดียวไม่น่าจะใช่ปัจจัยสำคัญนัก !!

 

ว่าไปแล้ว .... จุดเด่นของไลอ้อนก็คือ ระดับขั้นราคาที่ซอยย่อย ในระดับที่ห่างกันแค่หลักร้อยบาทเท่านั้นเอง

ตัวอย่างเช่น ... หลังจากที่คู่แข่งออกโปรโมชั่น 390 บาทในเส้นทาง ดอนเมือง-เชียงใหม่ออกมา

 

น้องสิงโตก็เลยตะปบกลับพี่แกะสีแดง ด้วยการจัดโปรฯ 385 บาท (Class T) เด้งขึ้นมา

 

และขั้นต่อไปก็คือ 515 บาทต่อด้วย 655 และ 815 บาท ขยับไปเรื่อยๆ ทีละหลักร้อย

(แต่จะว่าไป ราคาพวกนี้ก็เหมือนราคา pre-sale หน่ะครับ เจอโปรโมชั่นมากมายในช่วงก่อนบิน พอสิงโตบินได้ปุ๊บ ตอนนี้เจอแต่ราคาหลักพันขึ้นหมด !!)

 

ซึ่งส่วนตัวผมมองว่า ระดับขั้นราคาที่ขยับกระดื้บๆ เพียงหลักร้อย ให้ความรู้สึกกับลูกค้า ว่า เออ ถึงจองขั้นก่อนไม่ได้ ก็แพงขึ้นแค่หลักร้อย

ในขณะที่โปรโมชั่นสายการบินอื่นๆ ราคาอาจจะแพงขึ้นทีเดียวเป็นพันเลยก็ได้ เป็นต้น จึงทำให้สามารถตัดสินใจซื้อได้ง่ายกว่านั่นเองครับ

หลายๆ คนก็ดูเหมือนจะแฮปปี้ กับวิธีการคิดราคาของไลอ้อนแบบนี้ และที่สำคัญคือ ราคาที่เห็นคือราคาได้ได้จ่ายจริง จริงๆ ไม่ต้องพะว้าพะวงว่าจะต้องเสียค่าบริการเสริมมากมาย หรือต้องติ๊กออก หรือปลดบริการเสริมบางอย่างออกนั่นเอง (ไม่รวมค่าบริการช่องทาง เช่น ค่าเคาน์เตอร์เซอร์วิส ค่าชำระเงินผ่านช่องทาง หรือธนาคารต่างๆ ที่ต้องจ่ายปกติ อยู่แล้ว อย่างคุณไปจ่ายค่าน้ำค่าไฟ คุณก็ต้องเสีย จริงไหมครับ?)

 

ปล. ระดับขั้นสูงที่เห็น ก่อนที่จะเต็มอยู่ประมาณ 3,215 บาท สำหรับเส้นทางเชียงใหม่ จริงๆ อาจจะสูงกว่านี้เล็กน้อย แต่เท่าที่ดูระดับเพดานก็ยังไม่โหดเท่ากับสายการบินคู่แข่งทีอาจคิดถึง 3,5xx บาทสำหรับระดับขั้นราคาสูงสุด (ไม่รวมค่าบริการอื่นๆ อีก)

[ยุ่งชะมัด..สัตวแพทย์]

วันเดินทาง

 

จะว่าไปแล้ว สายการบินอื่นๆ สามารถทำเว็บเช็คอินล่วงหน้าได้หมด

แต่ตอนนี้ น้องสิงโตยังอยู่ระหว่างการปรับปรุงระบบ (ก็ต้องเข้าใจเขาหน่อย เมื่อ 10 ปีที่แล้วตอนโลว์คอสต์คู่แข่งเปิดก็ไม่มีบริการนี้)

 

พูดง่ายๆ ก็คือ สำหรับไลอ้อน ทุกคนยังต้องไปเช็คอินแบบวิธีการดั้งเดิม

ก็คือเช็คอินกับเจ้าหน้าที่ ที่เคาน์เตอร์เช็คอิน โดยเคาน์เตอร์เปิดก่อนเวลา 2 ชั่วโมง

และ เคาน์เตอร์ปิดก่อนเวลาออกเดินทาง 40 นาที

 

สำหรับที่ ดอนเมือง เคาน์เตอร์เช็คอินไทยไลอ้อนแอร์ อยู่ Row 8 ฝั่งทิศใต้ เอาสัมภาระโหลดใต้ท้องเครื่องสแกนแล้วเข้าคิวได้เลย (พอดีผมถ่ายตอนที่เขาปิดไปหมดแล้ว)

 

สำหรับเคาน์เตอร์จำหน่ายตั๋ว ไปอยู่แถวๆ Row 3 ฝั่งใกล้ๆ กับ ตม.ระหว่างประเทศ อยู่ใกล้ๆ กับเคาน์เตอร์ขายตั๋วของรัชนกแอร์ เอ้ย R Airlines นั่นเอง ว่าไปก็ค่อนข้างอยู่ห่างไกลกันพอสมควรเลยนะครับ !!

 

สำหรับที่เชียงใหม่ น้องสิงโตน้อยเสียบแทนลุงดม OX โอเรียนท์ไทย ทั้งหมดเลย ทั้งบูธขายตั๋ว และ เคาน์เตอร์เช็คอินครับ

เคาน์เตอร์ขายตั๋ว จะอยู่ถัดไปจาก บางกอกแอร์-แอร์เอเชีย-นกแอร์-นกมินิ(ปิดอยู่) และจะเป็นไทยไลอ้อนแอร์ครับ

 

ส่วนตัวผมว่า เคาน์เตอร์เค้าติดตั้งมาทำให้คุยกับเจ้าหน้าที่ลำบากไปหน่อย อย่างบอกไม่ถูก ไม่ก้มก็ต้องเขย่งคุย

 

ตารางบินในระยะเริ่มต้น ผมเชื่อว่า ไทยไลอ้อนแอร์ อย่างไรก็มีเครื่องบินมากขึ้นอีกมากๆ แน่ๆ เพราะคุณแม่อิเหนาแกรวย สั่งเครื่องบินอย่างกับสั่งซื้อรถ น่าจะเทออร์เดอร์เครื่องบินใหม่ๆ ให้กับไทยได้อีกมากพอสมควรเลยครับ ต่อไปอาจจะได้เห็นเที่ยวบิน SL ไทยไลอ้ออนแอร์ บินถี่ๆ ทุกชั่วโมง ในเส้นทางกรุงเทพ-เชียงใหม่ ก็มีสิทธิ์เป็นไปได้ จริงๆ การที่เขาเลือกเปิดหน้าไฮซีซั่นเชียงใหม่ ถือว่าเป็นเรื่องที่ดี เพราะตอนนี้ ปริมาณ demand คนเดินทางเส้นทาง กรุงเทพ-เชียงใหม่-กรุงเทพ มีมากมายมหาศาลอยู่แล้วครับ

 

สำหรับเคาน์เตอร์เช็คอิน อยู่ระหว่างป้าม่วงการบินไทย กับ น้องกานต์แอร์ ยึดเคาน์เตอร์เดิมของ Orient Thai ไปเลยครับ

[ยุ่งชะมัด..สัตวแพทย์]

บรรยากาศที่เคาน์เตอร์เช็คอิน สนามบินเชียงใหม่ ในช่วงเที่ยงวันเปิดบินวันแรก

 

ลองนึกสภาพ ผู้โดยสารทั้งลำ เต็มๆ ลำ 215 คน มาเช็คอินให้เสร็จสิ้นภายในเวลา 1.20 ชั่วโมง

(เคาน์เตอร์เปิด 2 ชั่วโมง และปิด 40 นาทีก่อนเครื่องออก) โดยไม่มีช้อยส์อื่นให้เลี่ยง ว่าจะไม่มาเคาน์เตอร์เช็คอินก็ไม่ได้ ....

 

เลยแนะนำว่า ขอให้เผื่อเวลาด้วยครับ เพราะอย่างน้อยได้ต่อคิวแน่ๆ ประมาณ 20-30 นาที แต่วันนี้อาจจะเป็นวันแรก

ซึ่งพนักงานก็เพิ่งให้บริการเช็คอิน "เป็นครั้งแรก" (เป็นเที่ยวบินแรกที่ออกจากเชียงใหม่) โดยเคาน์เตอร์เปิดทั้งหมด 3 ช่องครับ

จะมีซุปฯ ชาวอินโดนีเซียยืนกำกับอยู่ (เหมือนแอร์เอเชียเปิดใหม่ๆ ก็มี instructor มาเลย์กำกับ) 

 

มีตาชั่งกับ ที่วัดขนาดสัมภาระที่เอาขึ้นเครื่องได้ เหมือนจะเล็กกว่าปกตินะครับ !!

 

ของที่ระลึกสำหรับผู้โดยสารไฟล์ทปฐมฤกษ์ครับ เหมือนเป็นที่รองแก้วครับ

(จริงๆ น่าจะแจกบนเครื่องมากกว่านะ เพราะแจกตรงเคาน์เตอร์เช็คอิน ก็ไม่ค่อยท้่วถึงเท่าไหร่)

 

จุดหนึ่งที่ผมคิดว่าถ้าเขาปรับปรุงได้จะดีมาก คือการแยกช่องสำหรับผู้โดยสารที่ไม่มีสัมภาระออกมา เพราะอย่างไรขั้นตอนการเช็คอิน ก็ทำได้รวดเร็วมากกว่า ไม่ต้องเสียเวลาชั่งน้ำหนักหรือ print tag กระเป๋า ทำให้เคลียร์ผู้โดยสารได้ไวกว่า ก็ต้องแล้วแต่เค้าจัดการครับ

[ยุ่งชะมัด..สัตวแพทย์]

กว่าจะได้บอร์ดดิ้งพาส แทบเหงื่อตกครับ

โชคดีมากที่ไฟล์ทขากลับ แบบ quick turn ไม่ได้เลือกไลอ้อน ไม่งั้นตกเครื่องแน่ๆ

(และแน่นอน ผมก็เลือกสายการบินเจ้าเก่า ที่ทำเว็บเช็คอินได้ บินกลับมาครับ )

 

หน้าตาบอร์ดดิ้งพาสเป็นแบบนี้ครับ

 

ที่นั่งสามารถเลือกได้ครับ อยากนั่งอะไรยังไง แจ้งกับเจ้าหน้าที่ตรงเคาน์เตอร์เช็คอินเลย .... ดังนั้นไปถึงก่อน เช็คอินก่อนมีสิทธิ์เลือกก่อนครับ

 

สำหรับ ผังที่นั่งเครื่องโบอิ้ง 737-900ER จัดแบบนี้เลยครับ

หมายเหตุ : เครดิตภาพต้นฉบับมาจากที่นี่ครับ เหตุผลเพราะเท่าที่ค้นดูแล้วไม่เจอจริงๆ ผมก็เลยเลือกหาผังที่นั่งโบอิ้ง 737-900ER ที่จัดที่นั่งแบบ 215 ที่นั่งแล้วเจอสายการบินนี้ จัดที่นั่งใกล้เคียงกันพอดี แต่จะต่างจากเครื่องไลอ้อนเล็กน้อยตรง เครื่องไลอ้อนไม่มีแถว 13 และ 14 เท่านั้นเองครับ

http://www.seatmaest...737-900-er.html

 

ที่นั่งแนะนำ คือ ที่นั่งสีฟ้า คือที่นั่งแนะนำครับ คนตัวสูงๆ แนะนำ Emergency Exit เลยครับ อันได้แก่

แถว 20-21 และ 31-32 ก็จะกว้างมากกว่าแถวอื่นๆ

 

ส่วนแถว 2DEF น่าจะเป็นแถว VIP ONLY กว้างที่สุด นั่งสบายสุดบนเครื่อง ส่วน 2A ก็นั่งสบายเหยียดขาได้ 

 

เช่นเดียวกับ 32A และ 32F ก็สามารถเหยียดขาได้ (ที่นั่ง 31E กับ 32F จะนั่งสบตากับลูกเรือ ซึ่่งนั่งหันหน้ามา)

 

ส่วนแถวที่ไม่แนะนำก็คือแถว ที่นั่งสีม่วงๆ ชมพูๆ จะเป็นแถวที่ไม่สามารถปรับเอนได้ เช่นแถว 19, 20, 30, 31 และ 30

หรือ บางแถวอาจไม่มีหน้าต่าง เช่นแถว 16, 17 และ 31 (ประตูฉุกเฉินไม่มีหน้าต่าง มีแต่ช่องเล็กๆ)

 

 

แถวที่ตรงกับช่องหน้าต่าง = แถวเลขคู่

 

 

[ยุ่งชะมัด..สัตวแพทย์]

เอาหล่ะครับ ได้บอร์ดดิ้งพาสแล้ว .... ก็ตรงไปขึ้นเครื่องกัน

ดู Gate นะครับที่ดอนเมือง Gate 32

 

รู้สึกจะกลายเป็น Gate ประจำแล้ว Gate 32 สำหรับไทยไลอ้อนแอร์ (แต่ก็ไม่แน่ไม่นอนนะครับ)

 

-------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

 

การประกาศเรียกขึ้นเครื่อง ของไทยไลอ้อนแอร์ จะมีการประกาศเรียกขึ้นเครื่องตามหมายเลขที่นั่งครับ

แบ่งเป็นกลุ่มๆ ให้ผู้โดยสารขึ้นเครื่องทีละโซน 

เป็นแถว 1-10, 11-20, 21-30 และ สุดท้ายคือ 31-39 ขึ้นเครื่อง 

(เคยอ่านวิจัยไหน บอกว่าจริงๆ การเรียกขึ้นเครื่องทีละโซนไม่ได้ช่วยอะไร แต่จริงๆ ผมคิดว่า เรียกจากท้ายเครื่องไปหน้า 

หรือเรียกจากริมหน้าต่างไปก่อน แล้วปิดท้ายด้วยริมทางเดิน น่าจะทำให้ Boarding ได้เร็วกว่า)

 

อย่างอันนี้คือบรรยากาศหน้า Gate 32 ที่ดอนเมือง กำลังเรียกผู้โดยสารเที่ยวบิน SL8502 ขึ้นเครื่องไปเชียงใหม่ครับ

 

ก็จะมีเจ้าหน้าที่ถือป้าย ว่าตอนนี้กำลังเรียกใครอยู่ พอเรียกครบหมด ก็จะขึ้น All Passenger ว่าไปก็เรียกขึ้นเครื่องค่อนข้างเร็วอยู่ครับ

แต่จุดอ่อนที่ผมเจอคือ บางทีเค้าก็ไม่ค่อยประกาศชื่อสายการบิน และใช้เวลาประกาศค่อนข้างนานกว่าเจ้าอื่นๆ

 

แป๊บเดียวก็ได้เวลาน้องสิงโตเหินฟ้าจากดอนเมือง ไปเชียงใหม่แล้วครับ (อันนี้ถ่ายจากเครื่องบินอีกลำนะครับ)

 

 

----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

สำหรับบรรยากาศที่เชียงใหม่ครับ วันนี้โชคดีเจอ Gate 3 ครับ งวงใหม่ไฮโซ

 

การขึ้นเครื่องก็เหมือนสายการบินอื่นๆ คือ โชว์บัตรประชาชน ให้เจ้าหน้าที่ตรวจ แค่นั้นจบครับ ...

(ไม่มีการตรวจบัตรเครดิตอะไรใดๆ ทั้งสิ้น)

 

ถ่ายน้องสิงโตมุมอื่นๆ บ้างดีกว่า ที่เชียงใหม่ครับ อันนี้จากตรง Gate 11 Bus Gate ข้างล่างครับ

[ยุ่งชะมัด..สัตวแพทย์]

เอาหล่ะครับ ขึ้นเครื่องกีดีกว่า .....

 

รวมเฟรมเดียวกันทั้งแก๊งค์สามทหารเสือแห่งดอนเมือง

 

งวง Gate 3 ไฮโซแท้

 

มุมบังคับ ถ่ายค่อนข้างยากหน่อยนะ

 

ขึ้นไปบนเครื่องก็เจอเอกลักษณ์ของ เครื่องโบอิ้ง 737 ตระกูล NG ทั้งหลาย นั่นก็คือจอนี้นั่นเอง

(สำหรับเครื่องนกแอร์ ลำที่มีจอแบบนี้ก็คือ เจ้านกสบายป้ายแดง ลำเดียวนั่นแหล่ะครับ)

 

สำหรับที่นั่ง ก็ ... ไม่ว่าจะแถวไหน (ยกเว้นแถวสีฟ้า) อึดอัดหมดแหล่ะครับ

[ยุ่งชะมัด..สัตวแพทย์]

ผมว่าเรื่อง Seat Pitch น่าจะเป็นจุดอ่อนสำคัญที่สุด ของเครื่องไทยไลอ้อนแอร์เลยทีเดียว

คือระยะจากเบาะถึงด้านหน้าแค่ประมาณ 1 คืบเท่านั้น แปลว่าคนตัวสูงๆ เกิน 175 นั่งยังไงเข่าก็ติด

เขาอาจจะไปกระแทกกับเบาะด้านหน้า แล้วก็จะไปดันคนข้างหน้ารำคาญเอาได้เหมือนกัน จึงแนะนำว่า คนตัวสูงๆ ควรเลี่ยงไปเลือกนั่ง Emergency Exit แทนน่าจะเป็นทางออกที่ดีที่สุดครับ (เวลามีเด็กๆ ต้องระวังด้วยนะครับ ถ้าหัวเข่าไปกระแทกด้านหน้า คนข้างหน้าก็จะรู้สึกครับ

 

คือเครื่องใหม่เอี่ยม กลิ่นใหม่ยังแรงอยู่มาก อันนี้ไม่ปฏิเสธครับ

แต่การจัด Seat Pitch แบบนี้ ดูไม่ค่อยสมกับความเป็น โบอิ้ง 737-900ER ซึ่งน่าจะบินระยะไกลได้ 

แต่ถ้าอัดแบบนี้เนี่ยะ บินสั้นๆ 1 ชั่วโมงพอทำเนาครับ แต่ถ้าบินไกลกว่านี อาจจะไม่สนุก อาจจะเหน็บกินได้ จริงๆ !!

 

ถ้าเปรียบเทียบ ระดับความอึดอัดของเครื่องไลอ้อน กับแถวท้ายๆ ช่วง 22-31 ของแอร์เอเชีย 

และ แถว 50-59 ของไทยสมายล์ แต่ผมรู้สึกว่า ของไลอ้อน จะอึดอัดกว่าครับ และที่สำคัญ เป็นแบบนี้ทั้งลำเลย

แถวที่นั่งสบายคือ Emergency Exit นอกนั้นก็อึดอัด

 

เครื่องโบอิ้ง 737-800 ของนกแอร์นั่งสบายกว่าครับ แม้จะอัดไป 186-189 ที่นั่ง ก็ยังรู้สึกนั่งสบายครับ

ยิ่งถ้าเทียบกับนกสบาย (HS-DBK) ซึ่งเอาช่องเก็บนิตยสารขึ้นไปไว้ข้างบน (ทรงที่นั่งเป็นของแอร์เบอร์ลิน เหมือน HS-ABX, HS-ABY แอร์เอเชีย)

ที่นั่งรุ่นนี้นั่งสบายที่สุด เข่าไม่มีติดเลยครับ ส่วนของไลอ้อน ติดแบบอึดอัดจริงๆ บินชั่วโมงเดียวพอไหว ถ้าบินไปจาการ์ต้าน่าจะเหน็บกินแน่ๆ

[ยุ่งชะมัด..สัตวแพทย์]

กระเป๋าหน้าที่นั่ง .... มีแค่คู่มือความปลอดภัย กับถุงพลาสติก (อาเจียน) เท่านั้น !!

 

ยังไม่มีนิตยสาร หรือ เมนูอะไรทั้งสิ้น (เท่าที่ถามลูกเรือบอกว่าน่าจะเริิ่มจำหน่ายอาหารบนเครื่องได้ประมาณวันที่ 10-11 โดยในช่วงนี้จะเป็นการแจก โอวัลตินมอลท์ กับน้ำดื่มเนสเล่เพียวไลฟ์ขวดเล็ก ไปพลางๆ ก่อน ให้กับผู้โดยสารทุกท่าน ฟรี !!

 

 

บรรยากาศบนเครื่องบิน ผมชอบรรยากาศโปร่งโล่งสบายแบบนี้จริงๆ

 

ได้เวลาแสดงการสาธิตวิธีการใช้อุปกรณ์ความปลอดภัยต่างๆ แล้ว
Thai Lion Air Safety Demonstration

 

แป๊บเดียวก็ได้เวลาเหินฟ้าแล้วจ้า ....

[ยุ่งชะมัด..สัตวแพทย์]

พอเครื่องไต่ระดับได้ ลูกเรือก็แจกของว่าง ... (เฉพาะช่วงนี้เท่านั้น ตั้งแต่ 11 ธค. ขายตามปกติ)

 

สำรวจห้องน้ำซักหน่อย คนที่อยู่แถว 39 ก็น่าจะได้ยินเสียงกดชักโครกชัดอยู่

ทีแน่ๆ ก็คือ ... ที่นั่งมี 215 ที่นั่ง แต่ห้องน้ำมี 3 ห้องเท่าเดิม เป๊ะ

 

แล้วก็ชมวิวข้าวทาง แป๊บๆ เดี๋ยวก็ลง ไม่ได้มีอะไรเลย กับเส้นทาง เชียงใหม่-กรุงเทพ

 

และแล้วก็ถึงดอนเมืองโดยสวัสดิภาพ ....

 

จะเป็นคู่แฝด HS-LTH จอดอยู่ที่อาคาร Domestic ช่วงนี้เดาว่าน่าจะสลับลำกันใช้

โดยจะบิน 4 ตุ๊บแล้วก็เลิก DMK-CNX-DMK-CNX-DMK แล้วก็จบ ใช้นักบิน-ลูกเรือ ชุดเดิม

เดี๋ยวจบไฟล์ทนี้ก็จะทำเครื่องต่อไปเชียงใหม่ครบ SL8500/8501/8502/8503

 

พอเครื่องจอดสนิท รถบันไดและรถอื่นๆ ก็มาเทียบ แต่เผอิญ ลากมาผิดครับ !!

ก็เลยต้องลากกลับไปเปลียนใหม่ เพราะท้ายเครื่องใช้บันไดแบบไม่มีหลังคา ส่วนรถ Catering จะเห็นโอวัลตินมอลท์ + น้ำดื่มขวดเล็กอยู่หลังกระบะรถ

ขนกันแบบบ้านๆ แบบนี้หล่ะ !!

[ยุ่งชะมัด..สัตวแพทย์]

อยากจะบอกว่า อันนี้ลองนั่งดูที่นั่ง 2C ก็รู้สึกแออัดอย่างที่เห็นครับ 

สรุปก็คือ เครื่องใหม่ แต่ผมว่าอัดที่นั่งค่อนข้างมากไปหน่อย คนตัวสูงๆ อาจรู้สึกอึดอัด จึงแนะนำให้ไปเช็คอินแต่เนิ่นๆ แล้วเลือกนั่ง Emergency Exit ก็จะช่วยท่านได้ครับ

 

คห.สุดท้ายบินถึงปลายทาง สำหรับไฟล์ทปฐมฤกษ์ มีการคล้องพวงมาลัยดอกไม้ด้วย

(ทั้ง ดอนเมือง-เชียงใหม่ และ เชียงใหม่-ดอนเมือง)

 

ส่วนกระเป๋ารับที่สายพานหมายเลข 6 ที่ดอนเมือง ส่วนที่เชียงใหม่ ก็ไม่แน่ไม่นอน แล้วแต่ครับ

แต่เท่าที่เห็นกระเป๋าก็มาไวอยู่นะครับ ไม่ต้องรอนานมากเท่าไหร่ .....

 

หากกระเป๋ามีปัญหาอะไรยังไงก็เคลมนะครับ คิดว่าไม่น่าจะมีปัญหาเรื่องการปัดความรับผิดชอบด้านกระเป๋าพัง แต่ก็คงมีข้อจำกัดบางอย่างอยู่ เช่นมูลค่าที่ชดเชยในกรณีที่กระเป๋าเสียหาย หรืออาจจะเอาไปซ่อมให้ (แต่แนวโน้มจะเป็นอย่างแรกมากกว่า)

 

สุดท้าย ท้ายสุด ..... ผมเองผมก็ค่อนข้างแฮปปี้ กับการบริการของไทยไลอ้อนแอร์ครับ

จะมีจุดที่อยากจะให้ปรับปรุงก็คือ
1. พัฒนาเรื่องเว็บเช็คอินให้สมบูรณ์และใช้งานได้โดยเร็วที่สุด ทีนี้ ถ้าเช็คอินเองได้ เคาน์เตอร์คนก็จะน้อยลง ผู้โดยสารก็ไม่เสียอารมณ์ต่อคิวรอด้วย

2. ระยะห่างของแถวที่นั่ง ควรจะมากกว่านี้ แต่คงจะเป็นเรื่องยาก เพราะไลอ้อนแอร์อินโดฯ สั่งเครื่องเป็นฝูงใหญ่ๆ ซึ่งแน่ๆ ว่า โบอิ้ง 737-900ER ก็คงได้ที่นั่งสเป็คแบบนี้ 215 ที่ทั้งหมด การที่เราจะให้เขาแก้คงจะยาก ยากกว่าที่เราเลือกที่จะไปเช็คอินแต่เนิ่นๆ แล้วขอ Emergency Exit เหยียดขาสบายๆ จะง่ายกว่า

 

ขอขอบคุณทุกท่านที่ติดตามอ่านมาจนจบครับ

 

[ThinkMan]

ขอบคุณมาก ๆ เลยครับสำหรับรีวิว ละเอียดชัดเจนที่สุดเลยครับ 

[kengmdaf33]

ขอบคุณครับ

[พ่อไก่]

สุดยอดเลยครับ หมอยุ่ง สมแล้วที่ใช้ Topic ว่า "ชำแหละ" ละเอียดยิบเลย

[Ocarboness]

ขอบคุณมากครับ ละเอียดจริงๆ ขอบครับ

[Ped.TD]

ขอบคุณสำหรับ review ครับ

[ikunpandamini]

โหหหหห seat pitch แคบมากกก   แต่ดูแล้วเบาะเค้าหนาอยู่นะ ไม่ทราบว่ายี่ห้ออะไร แต่ ของDMKเป็นเบาะที่ได้มาจากairberlinป่ะ เป็นเบาะแบบบางอะ

[thanawat srikuna]

สุดยอดไปเลยครับ

[Traveler Man]

ขอบคุณมากครับสำหรับข้อมูล