34 replies to this topic

[ยุ่งชะมัด..สัตวแพทย์]

Advertisements

สวัสดีครับ

 

หลังจากที่ได้ปล่อยรีวิวไปชมท่านเซอร์แต่งหญิงกันไปแล้ว ในกระทู้นี้

http://www.hflight.n...rums/topic/12663-/

 

 

คราวนี้ผมจะพาไปดูการเดินทางสู่เพิร์ธ แบบไป-กลับ รวม 6 ตุ๊บ อันมีต้นทางเริ่มต้นจากเชียงใหม่ ถึง เพิร์ธ ครับ

ก็จะต้องบินแบบ เชียงใหม่-กรุงเทพ-กัวลาลัมเปอร์-เพิร์ธ กันแบบสนุกสนานมากมาย ตามไปดูกันนะครับว่าจะเป็นอย่างไรบ้าง

 

ตุุ๊บที่ 1 : เชียงใหม่ - ดอนเมือง FD3434 CNX-DMK : HS-ABQ

ก็อาจจะดูเหมือนเป็นเที่ยวบินแอร์เอเชีย เชียงใหม่-ดอนเมือง ธรรมดาๆ เที่ยวบินหนึ่ง 

แต่ที่ไม่ธรรมดาคือ เที่ยวบินนี้บินตอนบ่าย ซึ่งมีการจราจรหนาแน่นมาก เลยทำให้เกิดการแย่งงวงกันใช้ขึ้น

 

ทีนี้สนามบินเชียงใหม่ เวลาเที่ยวบินเข้า-ออกกันเยอะมากๆ ก็จะประสบปัญหา 'งวงไม่พอใช้'

เที่ยวบินแอร์เอเชียวันนี้ก็เลยกระเด็นไปจอดแบบ Bus Gate โดยเรียกขึ้นเครื่องที่ Gate 12 ด้านล่าง

 

ซึ่งปกติก็มีไม่ค่อยบ่อยหรอกครับ ที่จะได้ใช้ Bus Gate ที่เชียงใหม่ เพราะผมบินแอร์เอเชีย เส้นออกจากเชียงใหม่มาไม่รู้กี่ร้อยครั้ง

ก็เพิ่งเจอแบบ bus gate แค่ 2-3 คร้งเท่านั้นเอง ซึ่งตัวสายการบินก็ไม่อยากกระเด็นไปจอดลานหรอกครับ เพราะที่นี่แอร์เอเชียไม่มีรถบัสรับส่งผู้โดยสาร ถ้าต้องไปจอดลาน จะต้องจ้างรถบัสของการบินไทยไปส่งให้เท่านั้นครับ !! แถมที่เหนื่อยไปกว่านั้น วันนี้ ฝนดันตกหนักซะด้วย เวลา boarding กำลังเข้าด้ายเข้าเข็มพอดี ก็ต้องไปดูกันหล่ะครับว่าเป็นไงบ้าง สำหรับวันนี้ น้องนก DD8313 แย่ง Gate 4 ไปได้ส่วนบางกอกได้ Gate 5 ไปครับ

(เหมือน Gate 6 จะเสีย)

 

หลังจากนั้นไม่นานก็เริ่ม boarding แล้วครับ รถบัสการบินไทยมารับผู้โดยสารแล้ว

 

แล้วฝนก็เทลงมาอย่างหนักครับ !!! พนักงานภาคพื้นนกแอร์ รีบลากรถเข็นสัมภาระเข้าที่ร่มอย่างรวดเร็ว เพราะตกหนักจริงๆ

 

แม้ฝนจะตกแต่ก็ต้องขึ้นเครื่องครับ รอเป็นชุดสุดท้ายพอดี เรียกขึ้นเครื่องครบไปรถบัสคันเดียวกัน ประมาณว่าเก็บตกรอบสุดท้ายเลย

ซึ่งพอถึงปากบันไดทางขึ้นเครื่อง ก็มีเจ้าหน้าที่ถือร่มกันฝนให้ รถก็จอดเทียบแทบจะชิดบันไดให้มากที่สุดครับ

 

Date : Thu 9 MAY 2013

Flight : Thai AirAsia FD3434 Chiang Mai - Bangkok (Don Mueang)

Aircraft : Airbus A320 HS-ABQ

Time : 14.35 - 15.50 (Flight Time 1.15 Hour)

 

[ยุ่งชะมัด..สัตวแพทย์]

วันนี้โชคดีได้ที่นั่ง Hot Seat แถวที่ 5 (5A) นั่งคนเดียวครอง 3 ที่นั่งเลย แม้ว่าผู้โดยสารบนเที่ยวบินนี้จะแน่นเกือบๆ เต็มลำก็ตาม

 

พอออกเดินทาง ฝนก็หยุดครับ ท้องฟ้าก็ค่อนข้างสดใสใช้ได้อยู่ ไฟล์ทนี้ไม่ได้สั่งอาหารอะไรไว้ พักผ่อนตามอัธยาศัยโลดดด

 

สัญญาณเตือนรัดเข็มขัดดังขึ้น ตอนที่บินผ่านเมืองลพบุรี ซึ่งอยู่ด้านล่างพอดี อีกไม่นานก็ลดระดับแล้วจะถึงดอนเมืองละครับ

 

ลดระดับลงแล้วจ้า ผ่านท้องทุ่งนาเส้นก๋วยเตี๋ยวเป็นแนวยาวแถวอยุธยา ก่อนจะผ่านหมู่บ้านจัดสรรมากมาย

 

และแล้วก้ถึงดอนเมืองโดยสวัสดิภาพ จอดเทียบ Gate 32 เดินใกล้ๆ สบายๆ

 

รอรับกระเป๋า เป็นอันจบสิ้นไฟล์ทที่ 1 ต้องรับกระเป๋าแล้วไปโหลดใหม่ เพราะ Fly-Thru ไปเพิร์ธต้องเริ่มต้นที่กรุงเทพครับ

(จริงๆ ถ้าออกจากเชียงใหม่ จะสามารถ Fly-Thru ไปซิดนีย์, เมลเบิร์น ได้ แต่ต้องบิน AK ไปต่อที่ LCCT กัวลาลัมเปอร์เลย)

[ยุ่งชะมัด..สัตวแพทย์]

ตุ๊บที่ 2 : ดอนเมือง - กัวลาลัมเปอร์ FD2915 DMK-KUL : HS-ABL

 

เป็นครั้งแรกที่ผมได้มีโอกาสออกฝั่ง อินเตอร์ ของ ดอนเมือง เพราะปกติช่วงที่ผ่านมาตั้งแต่ ตุลาคม 2555 แอร์เอเชียย้ายกลับมาดอนเมือง

ผมก็ไปบินต่างประเทศออกจากสุวรรณภูมิซะหมดเลยจริงๆ จังๆ ก็เลยเปิดซิงครั้งแรกที่จะออก ตม.ดอนเมือง อีกครั้งหนึี่ง

หลังจากที่ออกครั้งสุดท้ายเมื่อปี 2549 ก่อนการปิดสนามบินดอนเมืองครับ ก็ตรงดิ่งไปเช็คอินกันเลย โหลดกระเป๋าแบบ Fly-Thru

ไปรับกระเป๋าที่เพิร์ธได้เลยครับ แล้วเราก็จะได้บอร์ดดิ้งพาสมา 2 ใบ เรียบร้อย

 

หน้าตาวีซ่าออสเตรเลีย เป็นแบบนี้ครับ ของผมได้มาแบบ Single 3 เดือนครับ (เข้าประเทศได้ครั้งเดียว อยู่ได้นานสุด 3 เดือน)

ซึ่งจริงๆ ใบแจ้งผลมีความสำคัญตรงแสดงเป็นหลักฐานต่อเจ้าหน้าที่เคาน์เตอร์เช็คอิน เพื่อตรวจว่าเรามีวีซ่าจริงๆ

แต่พอไปถึงออสเตรเลีย ใบนี้ก็ไม่ได้มีความสำคัญแล้วครับ เพราะเค้าใช้วิธีเสียบพาสปอร์ตเราเข้ากับเครื่องอ่าน ก็รู้แล้วครับว่าคนนี้ีมีหรือไม่มีวีซ่า

แล้วก็ประทับตราให้เราเข้าประเทศได้แบบสบายๆ ครับ

 

ก่อนจะเข้าไปข้างใน เดินเล่นชมสนามบินกันก่อนนะครับ เริ่มจากจอภาพแสดงเที่ยวบินดอนเมือง แน่นมาก ฟากอินเตอร์ส่วนใหญ่มีแต่สีแดงเทือกๆ

เดินเล่นตรง Terminal 2 กันหน่อยนะครับ คิดว่าอีกไม่กี่ปีคงได้กลับมาเปิดอีกแน่ๆ ตอนนี้ร้างไปก่อนนนนน

 

เดินไปสุดทางเดิน ก็คือทางไปอาคารจอดรถ Terminal 2 (ซึ่งจริงๆ เป็นที่จอดสำหรับพนักงาน ส่วนคนทั่วไปก็ยังจอดฟรีนะครับแต่เดินไกลหน่อย)

 

เอาหล่ะครับ ได้เวลาแล้ว ผ่าน ตม. ดีกว่า ที่นี่มีแต่เคาน์เตอร์ ตม. ไม่มีช่อง Auto Gate นะครับ

 

พอผ่าน ตม.แล้วเดินเลียบขวาไปเลยครับ จะมีทางเดินไปด่าน Security Check ก็ตรวจไป

ซึ่งข้อดีของที่ดอนเมืองคือ ไม่ต้องควัก Laptop หรือแยกอุปกรณ์อิเล็กทรอนิกส์ออกมาใส่ถาดต่างหากครับ

สแกนไปพร้อมกันได้เลย (ความเข้มมวดน้อยกว่าที่สุวรรณภูมิพอสมควร)

 

หลุดออกไปก็ไปดูวิวเครื่องบินได้เลยครับ .... แล้วก็เลี้ยวซ้ายเดินไปเรื่อยๆ ทางไป Gate

 

[ยุ่งชะมัด..สัตวแพทย์]

สำหรับฝั่งระหว่างประเทศ ก็มีร้าน Duty Free และร้านอาหารมากมาย แต่ไม่มีร้านเซเว่นนะครับ

 

เคาน์เตอร์แลกเงินมีของไทยพาณิชย์ และ CIMB

สำหรับไทยพาณิชย์ ผู้ถือบัตรเครดิตไทยพาณิชย์ สามารถใช้บัตรเครดิตรูดแลกเงินต่างประเทศได้เลยครับ

 

เรตค่าเงิน ก็ตามนี้เลยครับ

 

เคาน์เตอร์รับสินค้าของ King Power ช๊อปที่รางน้ำ นัดมารับของที่ดอนเมืองได้เลยครับ สบายๆ

 

ร้านอาหารมากมาย Starbuck, ร้านอาหารญี่ปุ่นฟูจิ, เอสแอนด์พี ฯลฯ เพียบเลยครับ

 

ห้องน้ำไฮโซ ฝั่งอินเตอร์ก็มีเหมือนกันนนน จอนั่นก็ยังเป็นของเล่นที่หลายๆ คนชอบมาเล่นเวลาจะบินที่ดอนเมือง

[ยุ่งชะมัด..สัตวแพทย์]

แอ่นแอ๊นนนน ไปที่ Gate กันดีกว่า

โดยที่ดอนเมือง ฝั่งระหว่างประเทศก็จะมี Gate อยู่ 3 โซนคือ

1. Bus Gate ก็ต้องลงไปชั้นล่าง

2. Gate 12-15 อันนี้เดินไปไกลหน่อย เป็น Gate คอกกักที่ใหญ่มาก เดาว่าต่อไปถ้ามี TAAX (Thai AirAsia X) คงเรียกขึ้นเครื่องกัน Gate ที่นี่

เพราะพื้นที่ใหญ่ ผู้โดยสารนั่งรอได้เป็นจำนวนมากๆ และตรวจรายละเอียดผู้โดยสารได้ดียิ่งขึ้น แบบคอกกัก

3. Pier 2 Gate 21-26 ใช้กันเยอะที่สุดแล้วหล่ะครับ ผู้คนมากมาย ก็ต้องสังเกดดีๆ นะครับว่าเที่ยวบินเรา boarding แล้วหรือยัง

 

ดูผังและโซนอาหารก่อนเข้า Gate กันนะครับ

 

Pier 1 ทางเดินไปดินแดน Gate 12-15 อันไกลโพ้นนนนนน

 

กลับมาที่ Pier 2 Gate 21-26 ดีกว่า วันนี้เราขึ้นเครื่องกันที่ Gate 25 ครับ

 

คุณคาราบาวแดง HS-ABJ วันนี้จะไปเซินเจิ้นนน กันครับ

 

เครื่องมาแล้วครับ ได้เวลา boarding แล้วววว

Date : Thu 9 MAY 2013

Flight : Thai AirAsia FD2915 Bangkok (Don Mueang) - Kuala Lumpur (LCCT)

Aircraft : Airbus A320 HS-ABL

Time : 18.45 - 21.50 (Flight Time : 2.05 Hours)

 

บ้าย บาย ดอนเมืองงง แล้วเจอกันใหม่ อีก 3 วันข้างหน้า

 

[ยุ่งชะมัด..สัตวแพทย์]

ขึ้นเครื่องเรียบร้อย คราวนี้ได้ครองแถว 4 ABC สบายๆ

 

push back บ๊าย บาย ดอนเมือง .....

 

เครื่องบิน บินผ่ากลางกรุงเทพ ออกอ่าวไทยเลยครับ ตามคลิ๊ปนี้

http://www.youtube.com/watch?v=1jduL9nC5Kg

 

พอไต่ระดับได้ ก็เตรียมหาอะไรลงท้องได้เลยครับ บิน 2 ชั่วโมง เย็นๆ แบบนี้หิวแน่ๆ

 

พอดีสั่งไก่ย่างติ๊กก้า อาหารอินเดียมาครับ แต่สีท่าจะไม่อิ่มแน่ๆ เลย อาหารร้อน pre-book จะมาพร้อมกับน้ำดื่ม 1 กระปุกเล็กครับ

 

เปิดออกมาดูข้างใน ผ่างงงงงงง .... จริงๆ ทานกับน้ำจิ้มก็แซ่บอยู่นะครับ

แต่รู้สึกว่าเป็นไก่ย่างที่น้ำค่อนข้างเยอะพอสมควรเลย จนไม่ค่อยจะเหมือนไก่ย่างเท่าไหร่ครับ

 

ก็เลยต้องขอตัวช่วย ด้วยการสั่ง เซ้ทหมี่ผัดขี้เมาไก่ มาเพิ่มเติม ซึ่งจะมาพร้อมกับน้ำส้มด้วย หน้าตาแบบนี้

[ยุ่งชะมัด..สัตวแพทย์]

ถึง LCCT แล้วจ้า .... เครื่อง PQ (แอร์เอเชียฟิลิปปินส์) กำลังถอยออกไปพอดี (บินเส้นทาง KUL-CRK)

 

เดินไปเข้าอาคาร เพื่อจะไปช่อง Fly-Thru กันนนน

 

มาถึงตรงนี้แล้ว .... ถ้าไม่ได้ Fly-Thru มาก็ต้องขึ้นบันไดเลื่อนไปผ่าน ตม. แล้วไปรับกระเป๋า ออกไปโหลดใหม่ด้านนอก

แต่ถ้าเช็คอิน Fly-Thru มาแล้วก็เข้าประตูด้านซ้ายได้เลยครับ (กรณีอยากออกไปหาอะไรทานข้างนอกก็จะออก ตม. ไปข้างนอกก็ได้เช่นกันแต่ต้องเผื่อวเวลากลับ เข้า ตม. ใหม่อีกรอบนึงเองนะครับ)

 

ก็ไปเข้าคิว เตรียมบอร์ดดิ้งพาสเที่ยวบินต่อไป และพาสปอร์ตให้เค้าตรวจเท่านั้นเองครับ

 

พอเสร็จปุ๊บก็ไปผ่านด่าน Security Check ซึ่งแน่นอนว่า แม้เครื่องจะไม่ร้อง ก็อาจจะมีการลูบคลำตัวเล็กๆ น้อยๆ จาก จนท.มาเลย์ (แยกเพศ) ครับ

ลูบกันแบบถึงเนื้อถึงตัวสุดๆ แต่ก็ไม่มีอะไรผ่านฉลุยออกไปนั่งรอขึ้นเครื่องได้เลยครับ

[ยุ่งชะมัด..สัตวแพทย์]

ตุ๊บที่ 3 : กัวลาลัมเปอร์ - เพิร์ธ D7 236 23.55 - 5.25 น.(+1) : 9M-XXF

 

ผ่านด่านไปเรียบร้อย มานั่งรอขึ้นเครื่อง ซึ่งจะเรียกทีคอกกัก T14 นั่นเองครับ แต่ในเมื่อยังไม่ถึงเวลาก็ต้องรอไปก่อน

 

รอให้พวกเมลเบิร์นไปก่อน แล้วเราค่อยได้ไป

 

ต้องบอกก่อนว่า สำหรับเที่ยวบินไปออสเตรเลีย ไม่อนุญาตให้นำน้ำดื่มขึ้นเครื่องนะครับ !! (มีประกาศออกลำโพงหลายครั้งอยู่)

ดังนั้น ถ้าจะซื้อน้ำดื่ม 1.5 ริงกิตไปดื่มบนเครื่องก็เท่ากับหมดสิทธิ์เลย (แต่ถ้าไฟล์ทไป จีน ญี่ปุ่น เกาหลี ซื้อตุนได้เลยครับ)

 

หลังจากที่เดอะแก๊งค์เดินตามหาสัญญาณ wi-fi ที่สามารถใช้เน็ตได้

ก็ขอแนะนำให้มาใช้ละแวกในภาพนี้ครับ (มีโต๊ะสำหรับให้ชาร์จแบตด้วย แต่อย่าลืมเตรียมปลั๊ก 3 ตาแบบมาเลย์มานะครับ)

แถวนี้หล่ะ ใช้เน็ตได้ ที่อื่นดูจะไม่ค่อยเวิร์กเท่าไหร่ครับ

 

ได้เวลา boarding แล้วครับ เตรียมบอร์ดดิ้งพาสและพาสปอร์ตให้พร้อมมมมม

 

สำหรับเที่ยวบินไปออสเตรเลีย ก็จะต้องสแกนสัมภาระอีกครั้งหนึ่ง (จะเห็นว่าน้ำดื่มที่เป็นขวดๆ เอาไปไม่ได้นะครับ ต้องทิ้งตรงนี้)

 

หลังจากนั้น ก็จะเจอด่านตรวจสัมภาษณ์เล็กๆ น้อยๆ เค้าก็จะเปิดพาสปอร์ตดูว่าหน้าตาตรงกันหรือเปล่า

(อย่างของผม จนท. ขอให้ถอดแว่นด้วยนะ เหอๆๆ) ถามว่าไปกี่วันอะไรยังไง ไปทำอะไร ก็ตอบเค้าไปเท่านั้น เค้าก็ปล่อยผ่าน

(จะมีเฉพาะเที่ยวบินไปออสเตรเลียที่จะค่อนข้างเข้มหน่อยครับ)

 

 

 

 

[ยุ่งชะมัด..สัตวแพทย์]

Date : Thu 9 MAY 2013

Flight : AirAsia X D7 236 Kuala Lumpur (LCCT) - Perth (Terminal 1)

Aircraft : Airbus A330-300 9M-XXF (Malaysia Livery)

Time : 23.55 - 5.25(+1) (Flight Time : 5.30 Hours)

 

ก็งงกันเล็กน้อยครับ เดินไปเครื่องบิน เจอ A330 จอดเรียงกัน 3 ลำ จนท. ตรงทางเดินชี้ไปเลยว่า Perth ลำในสุดนู้นนนนน

ส่วนลำที่เห็นในภาพคือจะไปซิดนีย์จ้า ....

 

เราก็ต้องเดินดุ่ยๆ ไปเรื่อยๆ จนสุดทางเดิน ลำสุดท้ายลายมาเลย์เนี่ยะหล่ะครับ ลำนี้ไปเพิร์ธ

แพนหางเป็นรูปตึกแฝดเปโตรนาส ก็ดูสวยดีนะครับ มาเล๊ย์ มาเลย์

 

ตรงปากบันไดขึ้นเครื่อง จะมีเจ้าหน้าที่ตรวจ บอร์ดดิ้งพาสอีกครั้ง เพื่อเช็คความชัวร์ว่าเป็นผู้โดยสารไปเพิร์ธจริงๆ

แล้วถึงจะปล่อยให้ขึ้นเครื่องไปครับ

 

เข้าไปในเครื่องแล้ว เดินผ่าน Premium Seat Flat Bed ซึ่งวันนี้เต็มจริงอะไรจริง สำหรับไฟล์ทข้ามคืนแบบนี้ นอนสบายกว่าเห็นๆ

 

ส่วนที่นั่งที่เราได้อยู่แถว 14 เป็นแถวสุดท้ายของ Quiet Zone ติดกับครัวพอดีครับ !!

[ยุ่งชะมัด..สัตวแพทย์]

หนังตาจะปิดแล้วครับ เดี๋ยวกลางวันมาต่อครับ

อนุุญาตให้ปาดได้ตามอัธยาศัยครับ

[kenvlove]

รอชมครับ...

[Pankii]

ขอบคุณครับคุณหมอ 

 

รอชมต่อครับ

[zengchan]

ขอเกาะล้อ ตามหมอยุ่งไปเที่ยวเพิร์ธด้วยคนนะครับ

[ZEN ZEN]

สงสัยจังครับ

สายการบินนี้เขาถึงเอาพีวีซีมาทำเบาะ (ดูคล้ายๆหนังเทียมน่าจะเข้าใจถูกแล้ว) มันไม่มีคลาสเลย

หรือคนสกปรกใช้เยอะ ทำสะอาดง่าย หรือยังไงครับ

[herk]

ขอบคุงครับ ละเอียดมากๆครับชอบๆ

[ยุ่งชะมัด..สัตวแพทย์]

มาต่อแล้วนะครับ เอาให้จบเลยทั้ง 6 ตุ๊บบบบ เหลืออีก 3 ตุ๊บครึ่ง

 

สงสัยจังครับ

สายการบินนี้เขาถึงเอาพีวีซีมาทำเบาะ (ดูคล้ายๆหนังเทียมน่าจะเข้าใจถูกแล้ว) มันไม่มีคลาสเลย

หรือคนสกปรกใช้เยอะ ทำสะอาดง่าย หรือยังไงครับ

 

เป็นเบาะหนังครับ แต่ใช้ไปใช้มามันจะเริ่มมัน ต้องไปเจอเครื่องลำใหม่ๆ ครับจะรู้สึกถึงความนุ่มแต่ด้านๆ ของเบาะหนัง

เหตุผลที่เขาเลือกใช้หนัง เพราะทำความสะอาดง่าย และด้วยความที่เวลา turnaround สั้นมากแค่ 25-30 นาที

ดังนั้นไม่มีคลีนเนอร์มาทำความสะอาดบนเครื่อง ลูกเรือก็จะเคลียร์เครื่องง่ายกว่า

ถ้าเกิดผู้โดยสารคนก่อนทำเลอะ เบาะหนังก็เช็ดถูทำความสะอาดง่าย พร้อมให้บริการในเที่ยวบินต่อไปทันที

 

เอาหล่ะครับ ต่อๆๆๆๆ เริ่มที่ที่นั่งแถว 14 ซึ่งจะอยู่ติดกับครัวพอดี

บางทีอาจจะได้ยินเสียงลูกเรือเม้าท์มอย หรือเสียงก๊อกๆๆ แก๊กๆ ก็ไม่ใช่เรื่องแปลก เพราะลูกเรือจะต้องพร้อมให้บริการตลอดเที่ยวบิน

แม้จะเป็นเที่ยวบินเวลากลางคืนก็ตามครับ มองไปด้านหลังก็จะมีโถงเล็กๆ ให้ยืดเส้นยืดสายได้ ส่วนฝั่งด้านซ้าย จะมีห้องน้ำอยู่ ซึ่งอาจจะต้องได้ยินเสียงกดชักโครกเป็นระยะๆ แบบแผ่วเบา (ถ้าใครต้องการที่นั่งริมหน้าต่าง แถว 14 คือแถวต้องห้าม เพราะไม่มีหน้าต่างครับ)

 

 

สิ่งหนึ่งที่ผมคิดว่าเป็นเอกลักษณ์ของแอร์เอเชียเอ๊กซ์ ก็คือ Head Count หรือการนับจำนวนผู้โดยสาร เดินตั้งแต่หัวเครื่องไปท้ายเครื่อง

และจะเดินพร้อมกัน 4 คน แบ่งเป็น 2 แถว แถวละ 2 คนเพื่อเช็คว่านับได้เท่ากันจริงหรือไม่ เดินตั้งแต่แถวหน้าสุดจนถึงท้ายสุด ทำอยู่อย่างน้อย 2 รอบ

เมื่อผู้โดยสารครบก็จะได้ออกเดินทาง เดโม่สดๆๆๆ

 

 

และคุณลูกเรือไทยใจดีก็แว๊บเอาน้ำมาให้ (ไม่ใช่เหตุการณ์ปกตินะครับ อันนี้พอดีทางทีมงาน FD เค้าแจ้งขอไว้ก่อนว่าขอ Special Treat นะ)

 

 

 

[ยุ่งชะมัด..สัตวแพทย์]

ก่อนจะเทคออฟ ระหว่าง taxi ก็ปิดไฟมืดตามปกติ แล้วก็เครื่องก็วิ่งขึ้นทางทิศเหนือ แล้วก็ตีโค้งกลับมุ่งหน้าไปยังทิศใต้ผ่านสิงคโปร์

ผ่านน่านฟ้าอินโดนีเซีย ก่อนออกมหาสมุทรอินเดีย มุ่งหน้าสู่ออสเตรเลียตะวันตกครับ

 

 

พอเครื่องไต่ระดับได้เรียบร้อย สัญญาณไฟเตือนรัดเข็มขัดก็ดับลง ม่านประเพณีกั้นแยกชนชั้นก็กั้นแยกโซน Premium ออกไป

โดยในโซน Premium ลูกเรือก็จะแจกหมอนใบโตและผ้าห่มหนานุ่มให้ พร้อมกับปรับที่นั่งอยู่ในระดับแบนราบให้นอนได้ตามอัธยาศัย

หรือท่านไหนต้องการอาหารก็จัดให้ได้เลย (โซน Premium Seat สำหรับผู้โดยสารที่ซื้อบัตรราคาปกติ หรืออัพเกรดมาจาก Optiontown จะได้รับอาหารร้อน น้ำดื่ม และได้รับสิทธิ์โหลดสัมภาระฟรี 25 กิโลกรัม -- กรณีเสียเงินอัพเกรดบนเครื่องเองในราคา 700 ริงกิต จะไม่ได้รับอาหาร และในบางที อัพเกรดจาก Optiontown ก็อาจไม่ได้รับอาหารเหมือนกัน หากอาหารไม่ได้โหลดมาครับ)

 

 

ส่วนผู้โดยสารชั้นปรกติ ถ้าท่านไหนไม่สั่งอาหารก็ เชิญเข้าเฝ้าพระอินทร์ตามอัธยาศัย

ในโซน Quiet Zone เค้าจะปิดไฟให้ เปิดเป็นไฟสีฟ้าๆ อ่อนๆ เบาๆ ใครที่ต้องการทำอะไรก็เปิดไฟอ่านหนังสือได้ (แต่บางทีก็เกรงใจคนข้างๆ ครับ)

ซึ่งเผอิญว่าผมหิวแล้ววว อยากกินอะไรรอบดึก เพราะกินมาเมื่อเย็น ย่อยหมดแล้วครับ

ก็เลยต้องอยู่รออาหาร Pre-book ซึ่งในเที่ยวบินนี้ได้สั่งอาหารเกาหลีไปครับ ตอนนี้ลูกเรือก็เดินแจกใบ ตม. ออสเตรเลีย ก็กรอกให้เรียบร้อยไปพลางๆ ก่อน

 

 

มาอัพเดตบริการเสริมบนเครื่องแอร์เอเชียเอ๊กซ์กันหน่อยนะครับ ....

รายการแรกก็คือ เจ้าเครื่องเล่น ePlayer ซึ่งปัจจุบันอัพเกรดเป็น Samsung GalaxyTab 10.1 ที่ชาร์จแบตมาเต็มเปี่ยม

สามารถนั่งดูหนังฟังเพลงได้จนกระทั่งก่อนเครื่องลงราว 1 ชั่วโมง ซึ่งเราสามารถ pre-book จองล่วงหน้ามาก่อนก็ได้

พอเครื่องไต่ระดับได้ลูกเรือก็จะเอามาให้ครับ  แล้วก็เรียกเก็บคืนก่อนสัญญาณไฟเตือนรัดเข็มขัดจะดัง ประมาณ 30 นาที

แต่ที่เจ๋งกว่า ก็คือ เจ้าแบตเตอรี่แบบพกพาครับ ที่ชาร์จไฟมาเต็มเปี่ยม สำหรับให้เสียบสาย USB ชาร์จแบตอะไรก็ได้ (ที่สามารถเสียบ USB ก็ชาร์จได้)

ในราคา 30 ริงกิต ลูกเรือก็จะเอามาให้เราชาร์จไฟ แบบสบายๆ แล้วก็เรียกเก็บคืนก่อนเครื่องลงครับ

 

สำหรับใครที่ไม่อยากซื้อชุด Comfort Kit (สามารถนำอุปกรณ์ทั้งหมอนรองคอ, ผ้าปิดตา, ผ้าห่ม ลงจากเครื่องบินได้) 

บนเครื่องก็มี 'ผ้าห่ม' ให้เช่าครับ ในราคา 8 ริงกิต เพราะอากาศบนเครื่องนั้นหนาวจริงอะไรจริงครับ

 

หน้าตาของผ้าห่มก็จะเป็นแบบนี้ครับ จะเป็นผ้าห่มขลิบขอบสีดำ ซึ่งจะถูกเรียกเก็บก่อนเครื่องจะร่อนลงจอด (ไม่สามารถนำลงจากเครื่องบินได้) 

(อันนี้ไม่รวมหมอนนะครับ พอดีหมอนนี้ทางทีมงาน FD เค้าขอมาเป็นกรณีพิเศษ เลยทำให้นอนสบายขึ้นมาอีกหน่อยนึงครับ)

 

ใครใคร่นอน นอน แต่เราก็ยังคงซุกซนอยู่ครับ เดี๋ยวพาไปเดินเล่นท้ายเครื่องกัน

[ยุ่งชะมัด..สัตวแพทย์]

เนื่องจากขี้เกียจไปเข้าห้องน้ำที่อยู่ใกล้ๆ กับแถว 15 ก็เลยเดินไปท้ายเครื่องหลังแถว 51 นู้นนนน เลยครับ

ผู้โดยสารค่อนข้างเยอะอยู่ หาที่นอน 3 แถวแทบไม่ได้เลยครับ เหมือนจะไม่มีด้วยซ้ำ

 

 

ห้องน้ำท้ายเครื่อง ไม่มีใครแย่ง สบายๆๆ ชอบๆ ตอนเครื่องเพิ่งขึ้นไม่นาน ห้องน้ำยังสะอาดดี ไม่ต้องรอคิวนานครับ

พอเครื่องใกล้จะลง นี่คิวยาวจริงอะไรจริง

 

 

กลับมาประจำที่ แอบชะโงกหน้าในครับ น้องสจ๊วตไทย และมาเลย์ และฟิลิปปินส์ กำลังกุลีกุจออุ่นอาหารอยู่

บอกว่าเดี๋ยวรอแป๊บบบบ นึงนะครับ อาหารจะได้แล้ว 

ระหว่างนี้ก็เปิดเมนูดูไปพลางๆ ก่อน เดี๋ยวนี้เมนูอาหารบนเครื่องบิน ตัวเลือกลดลงไปเยอะมาก เหมือนช่วงก่อนๆ มีให้เลือกเยอะแล้วขายไม่ค่อยได้

เค้าก็เลยพยายามจะให้ pre-book มาก่อน ซึ่งผมว่าจริงๆ ก็เป็นเรื่องที่ดี เพราะเรามีสิทธิ์จะเลือกกินอะไรก็ได้ ตั้ง 2 อย่าง

ถ้าไปรอซื้อบนเครื่อง บางทีอาจจะไม่เหลือก็เป็นได้ครับ

 

 

ราคาอาหารซื้อบนเครื่อง ออกจากมาเลย์ กล่องละ 15 ริงกิต (ถ้าซื้อก่อนราคาประมาณ 13 ริงกิตและได้น้ำดื่ม 330 ซีซี ด้วย)

ส่วนเที่ยวขากลับ ขึ้นอยู่กับว่าบินออกจากไหน ถ้าออกจากเกาหลี, ญี่ปุ่น, ออสเตรเลีย อาหารสั่งทำจากครัวปลายทาง ราคาก็จะแพงละลิ่วเลยครับ

 

ส่วนเมนุหลักๆ ก็จะมี ข้าวแกงเขียวหวาน, นาซิเลอมัก, ไก่บาร์บีคิว, ข้าวหมกเนื้อ, ข้าวมังสวิรัต และมีอาหารเบาๆ ฮอทดอก กับ พิซซ่า

[ยุ่งชะมัด..สัตวแพทย์]

แป๊บนึง ลูกเรือก็ออกปฏิบัติการแจกอาหาร และขายอาหารครับ เริ่มตั้งแต่ แถวหน้าสุด และท้ายสุด ไปชนกันกลางเครื่อง

ดังนั้น ผู้โดยสารกลางเครื่องจะได้อาหารช้ากว่าแถวอื่นๆ ครับ ทั้งนี้ กว่าจะเริ่มก็เป็นเวลาเกือบๆ 1 ชั่วโมงหลังจากที่เครื่องออกจากกัวลาลัมเปอร์

 

ดังนั้น เวลาบนอากาศขณะนี้คือราวตี 1 มาเลย์และเพิร์ธ (เวลาเดียวกัน) หรือเที่ยงคืนประเทศไทย

 

 

แอบส่องดูซิว่าในคาร์ทมีอะไรบ้าง ???

 

 

ผู้โดยสารที่สั่งจองอาหารล่วงหน้า pre-book ไว้ต้องเตรียมบอร์ดดิ้งพาสไว้ด้วยนะครับ คุณลูกเรือเค้าก็จะติ๊กว่าเคลมแล้ว

สำหรับแอร์เอเชียเอ๊กซ์ จะมีการปูกระดาษรองให้ก่อนนะครับ แล้วก็จะวางอาหารพร้อมน้ำดื่ม (น้ำดื่มจะได้เฉพาะอาหาร pre-book เท่านั้น)

อย่างเซ็ทเมนูอาหารเกาหลีของผม หน้าตามาเป็นแบบนี้ครับ ก็ต้องไปดูหล่ะครับว่าหน้าตาอาหาร และรสชาติจะเป็นอย่างไรบ้าง ??

 

 

เมนูอาหารเกาหลี คือ ข้าวไก่ผัดกิมจิ ครับ อร่อยเด็ดสะระตี่มากมายยยยยยย เกลี้ยงครับ แผล่บๆๆ

 

หลังจากนั้นผมก็ได้เวลาเข้าเฝ้าพระอินทร์ครับ ง่วงมากกกก นอนกอดหมอนไป หลับสบายดี

ระหว่างนั้น ลูกเรือเค้าก็ขายของดิวตี้ฟรี จะขายอะไร ก็ไม่สนใจแล้วครับ จะนอนนนนนนนนนนนน

[ยุ่งชะมัด..สัตวแพทย์]

หลังจากที่เข้าเฝ้าพระอินทร์ไปได้ราว 3 ชั่วโมงกว่าๆ แบบเต็มๆ (โชคดีที่หลับได้)

 

ขณะนี้เวลาตี 4 กว่าๆ (หรือตี 3 กว่าๆ ของไทย) ลูกเรือก็เริ่มประกาศขายอาหารอีกรอบนึง

สำหรับใครใจเด็ดอยากจะทานอาหารตอนนี้ หรือจะเคลมอาหารตอนนี้ก็จัดไปได้ครับ แต่ผมง่วงมาก

แต่ถึงจะง่วง ก็ขอไปเข้าห้องน้ำก่อนแล้วกัน ท้ายเครือ่งเหมือนเดิม !! 

 

อีกไม่นานเครื่องก็จะลงที่เพิร์ธแล้วครับ ก่อนเครื่องจะลงราว 30 นาที ลูกเรือก็จะเริ่มเดินเก็บอุปกรณ์ข้าวของที่ผู้โดยสาร 'เช่า'

อาทิเช่นซัมซุงกาแลกซี่แท็บ หรือผ้าห่ม ก็จะโดนเรียกคืนทั้งหมดครับ

 

 

ก่อนการนำเครื่องร่อนลงจอด ก็ปิดไฟมืดมิดอีกครั้งหนึ่ง และเครื่องก็ร่อนลงจอดสู่ท่าอากาศยานเพิร์ธ ประเทศออสเตรเลีย อย่างนุ่มนวลใช้ได้อยู่

เวลาขณะนี้ 5.15 น. ตามเวลาท้องถิ่น หรือ เวลาไทยก็ 4.15 น. ครับ (เวลาเพิร์ธ เร็วกว่าไทย 1 ชั่วโมง ในขณะที่ออสเตรเลียตะวันออก เร็วกว่า 3 ชั่วโมง)

 

เครื่องก็ taxi เทียบ Gate 1 Terminal 1 จอดสนิท รู้สึกได้ว่าอากาศน่าจะหนาวเย็น เพราะกัปตันประกาศก่อนจะลงแล้วว่า อุณหภูมิราว 16 องศา

ก็ต้องเตรียมตัวใส่เสื้อกันหนาวให้เรียบร้อย ก่อนจะออกจากเครื่องหล่ะครับ แค่เดินเข้าไปในงวงก็รู้สึกถึงความหนาวเย็นแล้ว

 

เดินไป ตม. กันครับ ระหว่างทางก็จะมี แผ่นพับแนะนำเที่ยว Perth และร้านดิวตี้ฟรีนิดๆ หน่อยๆ เราต้องลงไปอีกชั้นนึง

ถึงจะเจอกับ ด่าน ตม. ซึ่งก็ไม่ได้เขี้ยวมากมาย เพราะเรามีวีซ่าออสเตรเลียอยู่แล้วครับ (สำหรับคนที่ได้ Multiple ก็เก็บใบแจ้งผลนั้นไว้ใช้คราวหน้าได้เลย สำหรับ Single ก็เก็บทิ้งไปได้ หรือเก็บเป็นที่ระลึกก็ได้ เพราะไงก็เข้าได้แค่ครั้งเดียวอยู่แล้วสำหรับ Single)

 

 

หลังจากที่ผ่านด่าน ตม. แล้วก็จะไปรับกระเป๋ากันครับ !!! 

โดยจะเจอด่านแรก ก็จะมีเจ้าหน้าที่สอบถามว่า แพคกระเป๋าเองไหม มีอะไรพิเศษมาบ้าง ผมก็ตอบสั้นๆ ไปว่าไม่มีอะไรเลย เพราะแบบทริปสั้นมากๆ

 

รอกระเป๋ากันนานพอสมควรเลยหล่ะครับ แถมกระเป๋าผมแตกหน่อยนึงด้วย (ปัจจุบันถ้าไม่ได้ซื้อประกันภัย AirAsia Insure มาก่อนจะเคลมไม่ได้นะครับ)

ของพี่ช่างภาพช่อง 3 หนักกว่าตรงที่ เหมือนขาตั้งกล้องจะถูกลืมไว้ที่มาเลย์ จะนำติดมาเที่ยวบินวันต่อไป ซะงั้นนนน