ฟังเพลงวิทนีย์ไปสักพักก็เผลอหลับไป หลับได้ไม่ถึงชั่วโมงดีไฟในห้องโดยสารก็ติดขึ้นอีกครั้ง (แต่แค่สลัวๆ นะครับ ข้อดีของ cabin lighting รุ่นใหม่ที่ไม่สว่างพรวดพราดแบบใน 747) หันไปมองนาฬิกา เวลาเพิ่งจะตีห้านิดๆ (ที่ญี่ปุ่น) แต่ถ้านับดูก็ประมาณชั่วโมงครึ่งก่อนลงตามที่คุณแอร์เคยประกาศพอดี
คุณแอร์ชุดเขียวเข็นรถมาถึง ถามว่าจะรับอะไรดีคะ เป็น French Toast หรือออมเล็ต (กับอะไรสักอย่างที่ผมจำไม่ได้ ยังตื่นไม่เต็มตาครับ) จากนั้นคุณสจ๊วตก็เสิร์ฟ pastry ขอครัวซองต์เหมือนเดิมดีกว่า
เปิดฟอยล์มาก็เจอ French Toast ที่ว่า เป็นขนมปังออกหวานๆ กับไส้กรอก อร่อยดีครับ
อาหารเช้าเสิร์ฟพร้อมกับแยมสตรอเบอรี่ เนย โยเกิร์ต สัม แคนตาลูปและครีม จากนั้นคุณแอร์กับสจ๊วตจะเสิร์ฟชา กาแฟ และชาเขียว แปลกดีที่ไม่มีน้ำเปล่าครับ จริงๆ อยากได้น้ำเปล่ามากกว่า
หันไปมองแผนที่ที่อีกจอระหว่างทานอาหาร เข้าคาบสมุทรอินโดจีนแล้วครับ
เหลือระยะทางบินอีกไม่ถึง 1000 กิโลเมตรก็จะถึงแล้ว