57 replies to this topic

[ยุ่งชะมัด..สัตวแพทย์]

Advertisements

สวัสดีครับ ....

เมื่อต้นเดือนที่ผ่านมาผมมีโอกาสได้บินอย่างหรูสู่ประเทศสิงคโปร์ กับ สิงคโปร์แอร์ไลน์ส
ซึ่งก็นับเป็นครั้งแรกที่ผมได้มีโอกาสย่างกรายขึ้นเครื่องสาวน้อยสิงคโปร์แบบ Full Service
จากแต่เดิมที่ไปสิงคโปร์มาแทบนับครั้งไม่ถ้วน เกือบทั้งหมดบินแต่สายการบินต้นทุนต่ำ ไม่ว่าจะเป็นแอร์เอเชีย หรือไทเกอร์แอร์เวย์ส และเจ๊ตสตาร์
โดยมี 1 ครั้งมีโอกาสได้บินกับการบินไทยแบบแลกไมล์ ROP และก็ได้เจอเจ้า A346 ในเส้นทางนี้ด้วยเมื่อปี 2551

ก็เลยเป็นความโชคดีที่จะได้เปรียบเทียบการให้บริการของสิงคโปร์แอร์ไลน์ส กับสายการบินไทย ว่ามีความแตกต่างกันอย่างไร
กับเส้นทางบินแบบ Short Haul แค่ กรุงเทพ-สิงคโปร์ ราว 2.20 ชั่วโมงสั้นๆ เท่านั้นเองครับ ... ได้ไมล์ ROP มา 886 ไมล์/เที่ยวเข้ากระเป๋า

ในการเดินทางครั้งนี้ ผมได้มีโอกาสไปร่วมงานเปิดตัวอย่างเป็นทางการของ Resorts World Sentosa ซึ่งได้เปิดตัวแบบ Grand Opening
ครบทุกส่วนเต็มพื้นที่เมื่อวันที่ 7 ธันวาคม 2555 ที่ผ่านมา หลังจากที่เปิดแบบ Soft Opening มาตั้งแต่ต้นปี 2553 ในยุคที่เปิดโรงแรมและ Universal Singapore โดยปัจจุบันได้เปิดโรงแรมครบทุกแห่ง และเปิดโซน Marine Life Park อันประกอบไปด้วย Maritime Museum และโลกใต้ทะเลที่ใหญ่ที่สุดในเอเชียตะวันออกเฉียงใต้ SEA Aquarium และสวนน้ำกลางแจ้ง ที่ใครๆ ก็สามารถมาเล่นน้ำพร้อมเครื่องเล่นสนุกสุดเหวี่ยงมากมาย
ซึ่งในรายละเอียดจะลงในครั้งต่อๆ ไปครับ

การเดินทางในครั้งนี้ ผมต้องขอขอบคุณ Resorts World Sentosa และทางบริษัท 124 Communications ที่ได้เชิญผมไปร่วมงานด้วยครับ
และขอขอบคุณสายการบินนกแอร์ ผู้สนับสนุนการเดินทางในช่วง เชียงใหม่ - ดอนเมือง - เชียงใหม่ ครับ
ด้วยความที่กระทู้นี้ เป็นกระทู้ของ Singapore Airlines จะขอเริ่มต้นที่สุวรรณภูมิกันเลยครับ

การเดินทางจากสนามบินดอนเมือง ไปยัง สุวรรณภูมิ
เราสามารถใช้บริการรถ Shuttle Bus ฟรีได้ตั้งแต่เวลา 5.00-24.00 น. แม้ว่าใครบ้านจะอยู่ใกล้ดอนเมือง ก็สามารถเดินทางไปที่ดอนเมือง
แล้วนั่งรถ Shuttle Bus ไปลงสุวรรณภูมิได้เช่นกัน หรือ .... ถ้าใครบ้านอยู่ใกล้สุวรรณภูมิ แต่ต้องไปขึ้นเครื่องที่ดอนเมือง ก็ขึ้นรถ Shuttle Bus ได้
เพียงแค่แสดงหลักฐานการเดินทางขาออก อาทิเช่น บอร์ดดิ้งพาสหรือใบยืนยันการจอง ต่อเจ้าหน้าที่ หรือ บอร์ดดิ้งพาสที่ใช้เดินทางขาเข้าก็ได้เช่นกันครับ แล้วกระโดดขึ้นรถไปได้เลย รถจะวิ่งแบบ non-stop จาก
สนามบินดอนเมือง - ดอนเมืองโทลล์เวย์ - ทางด่วนดินแดง - พระราม 9 - มอเตอร์เวย์ - สนามบินสุวรรณภูมิ
โดยใช้เวลาราวๆ 45 นาทีถึง 1 ชั่วโมง ขึ้นอยู่กับช่วงเวลาเดินทาง ถ้าช่วงดึกๆ อย่างรอบเที่ยงคืนอาจใช้เวลาเพียงแค่ 40 นาทีเท่านั้นครับ

สำหรับรอบรถดังนี้เลยครับ


จุดจอดรถที่ดอนเมือง บริเวณประตู 8 ขาเข้าชั้น 1 ครับ ถ้าเดินจากสายพานรับกระเป๋าออกมาข้างนอกให้เลี้ยวซ้ายเดินไปสุดอาคารเลยก็จะเจอรถจอดอยู่ครับ ขึ้นไปจับจองที่นั่งได้เลย เมื่อรถไปถึงสุวรรณภูมิ จะจอดส่งผู้โดยสารบริเวณประตู 5 ชั้น 4 ขาออกครับ


ส่วนจุดจอดรถที่สุวรรณภูมิ อยู่บริเวณประตู 3 ขาเข้าชั้น 2 ครับ ถ้าเดินจากส่วนขาเข้าระหว่างประเทศออกมาเดินเลี้ยวขวาไปยังประตู 3 เลี้ยวซ้ายออกประตูมาด้านนอกก็จะเจอรถ Shuttle Bus ไปดอนเมืองจอดรออยู่ครับ เมื่อรถไปถึงดอนเมืองจะจอดส่งผู้โดยสารบริเวณประตู 8 ชั้น 1 ขาเข้าครับ

[ยุ่งชะมัด..สัตวแพทย์]

การเดินทางของผม หลังจากที่ลงเครื่องนกแอร์ที่ดอนเมือง
ก็ต้องเกาะรถ shuttle bus ไปสุวรรณภูมิ ซึ่งผมเลือกรอบเวลา 24.00 น. ซึ่งเป็นรอบสุดท้ายจากดอนเมือง
มาถึงที่สุวรรณภูมิราว 0.40 น. ใช้เวลาแค่ 40 นาทีเท่านั้นเองครับ ....



ซึ่งข้อเสียของคนบ้านนอกอย่างผม มาต่อเครื่องเช้าๆ ที่สุวรรณภูมิก็คือ หาที่นอนหลับพักผ่อนยากขึ้้นครับ
แต่ก่อนผมก็เลือกที่จะนอนข้างสายพานรับกระเป๋า ซึ่งมีเบาะนุ่มๆ มีปลั๊กไฟให้ชาร์จแบตมือถือ แบตกล้อง แบตคอมพร้อมเลย
ตอนนี้ หลังจากที่่ค่ายแดงย้ายไปดอนเมืองก็หมดสิทธิ์ครับ ผมแทบไม่ได้ย่างกรายเข้าไปในพื้นที่ภายในประเทศของสุวรรณภูมิอีกเลย
(แต่ก็แปลกดี มีโอกาสได้กลับมาใช้บริการเที่ยวบินอินเตอร์ที่สุวรรณภูมิ 2 รอบแล้ว ในขณะที่ยังไม่ได้ลองฝั่ง Inter ของดอนเมืองเลยซักครั้ง)

สำหรับที่พอจะนั่งได้ก็จะมีบริเวณเคาน์เตอร์เช็คอินการบินไทย Row B และ C ที่ไม่ค่อยมีใครมายุ่ง แต่แอร์หนาวสุดๆ
และบริเวณชั้น 3 หน้าร้านอาหารต่างๆ ซึ่งคนก็ค่อนข้างพลุกพล่าน มีแต่ม้านั่งแข็งๆ แต่สามารถหาปลั๊กไฟชาร์จแบตคอมได้อยู่ครับ ...
ตัดมาตอนเช้าเลยแล้วกันเนาะ เที่ยวบินที่ผมจะบินคือ SQ973 สุวรรณภูมิ-สิงคโปร์ รอบ 9.45 น. ซึ่งถือว่าเช้าสุดที่สิงคโปร์แอร์ไลน์สบินจากกรุงเทพ
(เพราะสาวสิงคโปร์ไม่ได้จอดนอนกรุงเทพ ใช้เครื่องจากสิงคโปร์ไฟล์ทเช้าสุด แล้วก็ตีกลับไป)

อ้อ ... ไหนๆ ก็ไหนๆ แล้ว ขอเล่าเรื่อง Manage My Booking และ Web Check-in ของสิงคโปร์แอร์ไลน์สให้ฟังครับ ...
สำหรับ Manage My Booking กรณีที่จองตั๋วผ่านเอเจ้นท์ และได้รับ E-Ticket มา
เราสามารถนำเลขตัว (ของสิงคโปร์แอร์ไลน์สขึ้นต้นด้วย 618xxxxxxxxx ) กรอกเข้าไปดูรายละเอียด
พร้อมสามารถเพิ่มเติมข้อมูลผู้โดยสาร ใส่รหัสสะสมไมล์ ของ TG ก็ได้ รวมไปถึง add ข้อมูลด้านอาหาร
เช่นผม Request อาหาร Seafood Meal (SFML) ทั้งเที่ยวบินขาไปและขากลับ ก็ add ในระบบนี้เลย โดยไม่ต้องโทรให้เหนื่อยครับ

เรื่องที่นั่งผมก็ลองทำการบ้านดูใน Seat Guru มาบ้าง เพราะรู้สึกว่าเที่ยวบินขาไปจะเป็น โบอิ้ง 777-200 แบบดั้งเดิมเลยจอ PTV เล็กจิ๋ว
http://www.seatguru...._777-200_ER.php
ในผังที่นั่งที่ให้เลือก เหลือที่นั่ง 45K ริมหน้าต่างแค่ที่นั่งเดียว นอกนั้นเป็นกลางเครื่องหรือริมทางเดินหมดเลย แหม เสียดาย
ไม่งั้นก็จะเลือกที่นั่งโซนท้ายเครื่องไปแล้วจะได้ไม่โดนปีกบังแบบเต็มๆ

ในขณะที่เที่ยวบินขากลับจะเป็น 777-200ER แบบ Retrofit เรียบร้อยแล้ว ภายในจะเป็นโทนสีน้ำตาลเหมือนกับเครื่องรุ่นใหม่ๆ อย่าง B777-300ER
http://www.seatguru....g_777-200_3.php

เที่ยวบินขาไป เที่ยวบินขากลับ
B777-200ER แบบยังไม่ได้ปรับปรุง B777-200ER แบบ Retrofit แล้ว
9V-SVH 9V-SQJ



ซึ่งในทริปนี้เราก็จะได้เห็นโบอิ้ง 777-200ER ที่แตกต่างกันของ SQ เค้าหล่ะครับ
ที่แน่ๆ คือ Seat Pitch กว้างขวางนั่งสบายกว่าโลว์คอสต์เป็นไหนๆ
แน่นอนหล่ะ You get what you pay นี่ครับ ...

และเว็บเช้คอินสามารถทำได้ล่วงหน้า 48 ชั่วโมงก่อนการเดินทาง print บอร์ดดิ้งพาสมาได้เลย ตอนเช็คอินก็ตรงดิ่งไปที่ช่อง Internet Check-in มาง่ายๆ แถวก็สั้นกว่า (ยิ่งที่สิงคโปร์ Terminal 2 Row 3 แถวสั้นสุดๆ จริงๆ) ต้องมีการตรวจเอกสารและประทับตราก่อนจึงจะผ่านด่าน ตม. เข้าไปได้ครับ
หน้าตาแบบนี้เลย บอร์ดดิ้งพาสแบบเว็บเช้คอิน สั่ง print มาโลด

[ยุ่งชะมัด..สัตวแพทย์]

การเดินทางครั้งนี้ เริ่มต้นที่ Row K ครับ ...
ตรงดิ่งไปตรวจเอกสาร และ โหลดกระเป๋ากันได้เลย มีพนักงานการบินไทยเป็นคนเช็คอินให้ครับ



ซึ่งช่องอินเตอร์เน็ตเช็คอินก็แทบไม่มีคน แต่ความจริงก็ไม่มีคนซักช่องนึง สะดวกอันไหนก็จัดไปเลยครับ
เพราะแค่โหลดกระเป๋า กับประทับตราบนบอร์ดดิ้งพาส A4 เท่านั้นเอง จนท.ก็จะย้ำว่าเราสั่ง SFML มาใช่ไหม เราก็แจ้งไปตามนั้น
ยิ่งถ้ามาเป็นกรุ๊ปหลายๆ คนแต่เห็นเรานั่งแยกออกมาเค้าก็ถามเหมือนกันว่า อยากจะนั่งรวมกับหมู่คณะของคุณไหม
ผมบอกว่าไม่ครับ ขออยู่คนเดียวดีกว่า เดี๋ยวพี่ๆ คนอื่นๆ จะรำคาญผม ถ่ายนั่นถ่ายนี่ไม่หยุดตั้งแต่บนเครื่อง



บนเคาน์เตอร์เช็คอิน แจกใบ ตม.สิงคโปร์ ให้เลยนะครับ จะเอาเลยก็ได้ หรือจะรับบนเครื่องก็ตามอัธยาศัย



และแล้วก็เรียบร้อย จนท.ประทับตราโลโก้ SQ มาให้เป็นอันเรียบร้อย ถือบอร์ดดิ้งพาส A4 นี้ตรงไปผ่าน ตม.แล้วไปรอที่ Gate ได้เลย
อย่างไรควรไปถึงเวลาก่อนเครื่องออกอย่างน้อยที่สุด 20 นาทีด้วยนะครับ อิงตามเวลา Boarding Time ก็ได้ .....

[ยุ่งชะมัด..สัตวแพทย์]

ผ่าน ตม. และก็ตรงไปเล้าจน์คิงเพาวเวอร์ งานนี้บัตรเครดิต SCB King Power บัตรทอง ยังคงได้เบ่งอยู่ครับ
ถ้าไปดอนเมืองก็อด ไปเบ่งเล้าจน์ไหนไม่ได้อีกแล้ว .... ก็เลยใช้สิทธิ์เข้าห้อง Platinum และขออาบน้ำซะเลย เพราะแทบไม่ได้พัก

แล้วก็เดินไปที่ Gate D3 แบบสบายๆ ไม่ไกลเลย ถ้าให้วิ่งไป Concourse F G ก็ไส้ลากเหมือนกัน
สาวสิงคโปร์ในวันนี้คือเจ้า 9V-SVH ครับ จริงๆ อายุอานามก็ไม่ได้เยอะมากหรอก แต่ยังเป็นโบอิ้ง 777-200ER ที่ยังไม่ได้ปรับปรุง
ดังนั้น ภายในก็จะเป็นรูปลักษณ์แบบเดิมๆ และจอ PTV เล็กจิ๋วมากมายนั่นเอง



ผมก็ค่อนข้างตื่นเต้นเหมือนกันแฮะ เพราะ SQ ก็เป็นสายการบินในฝันของผมที่อยากจะนั่งบ้าง แค่ Short Haul ก็ยังดี
แต่จริงๆ ฝันผมไปไกลกว่านั้นนะ อยากนั่ง SQ Business Class A345 บินแบบ SIN-EWR 18.50 ชม. ก่อนที่เค้าจะเลิกบินช่วงปลายปีหน้า
ตัดข้ามไปมุมบังคับเลยแล้วกันนะครับ บริเวณปลายประตูงวงก็มีหนังสือพิมพ์ Strait Times ของสิงคโปร์วางอยู่
เหมือนไม่มีหนังสือพิมพ์ไทยนะครับ แต่ก็ไม่เป็นไร ขึ้นเครื่องกันเลยดีกว่า ....



บริเวณ section แถวหน้าสุด น่าจะแถว 31 เลือกในระบบก็ไม่ได้



มาถึงแล้วที่นั่ง 45K อยู่กลางปีกแบบเต็มๆ แทบไม่เห็นวิวอะไรเลย (แต่ก็คงยังดีกว่า A380 ชั้นล่างกลางเครื่องหล่ะครับ อันนั้นคงปีกมิดจริงๆ)
โชคดีครับ 45J ว่างตรงกลางพอดี ก็เลยได้นั่งแบบหลวมๆ ไม่แออัด จอ PTV รุ่นเก่าเล็กจิ๋ววววว เลือกอะไรไม่ได้เลย
คิดถึงโบอิ้ง 777-200ER, 777-300, A346 และ ฯลฯ ของการบินไทยขึ้นมาทันที ถ้าจำไม่ผิด เหมือนจะจิ้มๆ เมนูเล่นได้แล้ว
อย่างน้อยได้ดู airshow และภาพจากกล้องตรงล้อหน้าก็ยังดี (ของ SQ ไม่มีให้ดูแฮะ ลองเปิดหาก็ไม่มี เฮ่อๆๆ)

[ยุ่งชะมัด..สัตวแพทย์]

สำรวจกระเป๋าหน้าที่นั่ง และแท่งหรรษา อุปกรณ์ควบคุมจอ PTV บริเวณที่เท้าแขนกันซักหน่อย ....



ซึ่ง PTV ในช่วงที่เพิ่งออกเดินทางจนกระทั่งไต่ระดับได้จนสัญญาณเตือนรัดเข็มขัดดับลง แทบจะใช้อะไรไม่ได้เลยครับ
นอกจากดูข้อมูลตามที่ปรากฎบนจอ เหมือนกับ main screen ปกติ ลองเปลี่ยนช่องดูก็ขยับไม่ได้
(ผมรู้สึกประทับใจกับระบบ PTV ของการบินไทยมากกว่า แต่ก็เข้าใจว่าของที่การบินไทยมีคือรุ่นที่ใหม่กว่า SQ แบบที่เห็นนี้)



แต่สิ่่งหนึ่งที่คิดว่าเป็นอะไรที่เป็นเอกลักษณ์มากๆ ของ SQ คือการแจกผ้าร้อนๆ ให้เช็ดหน้าเช็ดมือเพื่อความสบายก่อนออกเดินทางครับ
รู้สึกสบายตัวดีเหมือนกัน ผมจำได้ว่า แต่ก่อน PG ก็เคยแจกผ้าเย็นก่อนออกเดินทาง แต่หลังๆ เหมือนจะตัดออกไปเพื่อความสะดวกในการบริการ



บนเครื่องบินก็จะมีพรอพประกอบช่วงคริสต์มาสด้วย ทั้งเที่ยวบินขาไปและขากลับ มีการตกแต่งในลักษณะนี้ด้วยครับ



และก่อนเครื่อง push back สำหรับผู้โดยสารที่สั่งอาหารพิเศษไว้ จะมีลูกเรือเดินมาถามตามหมายเลขที่นั่งว่าได้สั่งอาหารไว้จริงหรือเปล่า
เพราะเวลาเสิร์ฟ เค้าก็จะมาเสิร์ฟให้ก่อนใครเลยครับ เรียกได้ว่า สั่งอาหารไว้ก่อนไม่ผิดหวัง ได้ทานก่อนคนข้างๆ แบบไม่ต้องรอจริงๆ

[ยุ่งชะมัด..สัตวแพทย์]

ด้วยความที่ผมง่วงมาก แถมนั่งกลางปีกก็เลยไม่ได้ถ่ายภาพช่วงเครื่องขึ้น
จนกระทั่งเครื่องไต่ระดับได้เรียบร้อยปุ๊บ .... สัญญาณเตือนรัดเข็มขัดดับลง
ลูกเรือเดินแจกหูฟังใส่ถุงมาเรียบร้อย แต่ผู้โดยสารชั้นประหยัดต้องสวมฟองน้ำเข้าหูฟังเองนะ
หูฟังแบบนี้ไม่ได้แจกฟรีนะครับ ก่อนสัญญาณเตือนรัดเข็มขัดดังขึ้นก็จะถูกเรียกเก็บทั้งหมดเช่นกัน
เลยนึกถึงการบินไทยที่แจกฟรีใส่ถุงผ้าเล็กๆ มาให้ขึ้นมาทันที แบบแจกฟรีนี่เอาไปใช้ได้หลายไฟล์ทเลยนะครับ ใช้ช่วงเทคออฟแลนดิ้งก็ได้
แต่สำหรับ SQ หมดสิทธิ์จ้า ....



ตอนนี้จอ PTV เริ่มใช้ได้แล้วครับ เราสามารถเปลี่ยนช่องได้ตามอัธยาศัย ตามเมนูในนิตยสาร KrisWorld ได้เลย
ซึ่งส่วนตัวผม เรื่องจอเล็กนี่ก็ต้องเพ่งพอสมควร แต่สามารถปรับก้มเงยขึ้นมาได้ เลือกได้ตามอัธยาศัย ผมก็เลือกดูหนังตลกอียิปต์ซะงั้น ....
(คิดถึง PTV ของการบินไทยขึ้นมาทันที อย่างน้อยมีช่องแบบไทยๆ เพลงไทย หนังไทย เมนูภาษาไทย sub ไทย ตรงกับคนไทยมากกว่าจริงๆ)



แอ่นแอ๊นนน เพียงแป๊บเดียวเท่านั้น อาหาร Seafood Meal ที่สั่งไว้ล่วงหน้าก็มาแล้วครับ ... คุณแอร์ยกมาเสิร์ฟทีละถาดเลย
presentation ดูดีครับ ขัดใจอย่างเดียวคือเรื่อง 'ขนมปัง' ที่ผมกล้ายืนยันเลยว่า การบินไทยนั้นแจ่มที่สุดในสามโลกจริงๆ
ได้ทานครัวซองก์หรือขนมปังอุ่นๆ บนเครื่องแล้วมีความสุขครับ ขอเติมได้เรื่อยๆ ในขณะที่ SQ จริงๆ คงขอเติมได้มั้ง แต่ไม่มีใครเชิญชวนให้เติม



ขนมปังนั้นเย็นมากมาย .... สำหรับไฟล์ทออกจากกรุงเทพ ก็จะเป็นขนมปังเปล่าๆ อย่างที่เห็นส่วนไฟล์ทออกจากสิงคโปร์ ขนมปังจะอยู่ในถุงพลาสติกซีลอย่างเดียว แต่ทั้งหมดก็เย็นสุดๆ ครับ อย่าได้คิดอะไรมาก อยากกินขนมปังอุ่นร้อนคงต้องไปการบินไทยแล้วหล่ะ



เมื่อเปิดห่ออาหารออกมา .... เอ่อ ... บะหมี่ผัดซีฟู๊ด เหมือนในรีวิวของซักท่านนึงใน HFlight เด๊ะๆๆ เลย เอ่อ รสชาติก็โอเคนะครับ ซูมให้ดูแบบเน้นๆ
ระหว่างนี้คุณสจ๊วตเดินมาถามว่าต้องการรับไวน์แดงหรือไวน์ขาว แล้วเราก็ยกแก้วในถาดให้เข้ารินให้ มาเสิร์ฟเฉพาะผู้โดยสารที่สั่งอาหารพิเศษไว้ก่อนเลยครับ



แต่ปริมาณผมคิดว่า มันก็ค่อนข้างน้อยไปนิดในความรู้สึกผม คือผมมีความเชื่อว่า การที่สายการบินเสิร์ฟขนมปังคือทำให้ผู้โดยสารอิ่มได้
(อิมเพราะขนมปัง) แต่พอได้ขนมปังมาชิ้นเดียว และเหมือนไม่มีการเอ่ยถึงขนมปังอีก ก็เลยเข้าใจได้ว่าสำหรับ SQ คงแค่นี้จริงๆ
(ผมจำได้ว่า ตอนที่เจอกับการบินไทย จะเป็นตระกร้าขนมปังมาเลย ถ้าอยากได้ คุณพี่สจ๊วตหรือแอร์ก็จะคีบส่งให้ แบบว่าถูกใจมากๆ ครับ)



มาดูของหวาน และ สลัดกันบ้าง เป็นแซลมอล cold cut ที่เย็นจับใจดีจริงๆ .... แต่เห็นผมบ่นแบบนี้ ผมก็รู้สึกว่า SQ เค้าก็มีจุดเด่นนอกเหนือจากเรื่องผ้าร้อนแล้ว ก็คือเรื่องอุปกรณ์ ช้อน-ส้อม-มีด ที่เป็นโลหะ ไม่ใช่พลาสติก ให้ความรู้สึกดีอย่างบอกไม่ถูกครับ ผมอาจจะเจอพลาสติกมาเยอะมั้งครับ



แต่สรุปโดยรวมแล้ว ผมก็โอเค แฮปปี้กับอาหารนะครับ ถ้าบินระยะไกลมากๆ ไม่รู้จะเป็นยังไงเหมือนกัน .... ซึ่งถ้าเทียบกับ TG แล้วผมขอเทใจให้ TG มากกว่าแบบเห็นๆ เลยครับ



ปิดท้ายด้วยของหวาน ซึ่งเค้กนี้ก็อร่อยถูกใจอยู่ครับ



กินไปกินมา ... ผมกินจนจะเสร็จแล้ว คนข้างๆ ยังไม่ได้อาหารตามปกติเลย
เท่าที่ได้ยินเหมือนจะเสิร์ฟเป็นข้าวมันไก่ หรือบะหมี่ นะครับ presentation เท่าที่แอบดูก็โอเค แต่คงไม่กล้าถือวิสาสะไปถ่ายภาพอาหารเขา

[ยุ่งชะมัด..สัตวแพทย์]

ว่าด้วยเรื่องการเซอร์วิสของผู้โดยสารปกตินะครับ



หลังจากที่ลูกเรือเสิร์ฟอาหารพิเศษไปหมดแล้ว ก็จะเริ่่มเดินรถเข็นกัน จากหัวไปท้าย (แต่ก็แล้วแต่คันนะครับ เค้าก็กระจายได้ดี แต่รู้สึกว่าทางแถว 45 อาหารจะช้าพอสมควร เหมือนถอยจากหัวเครื่องและท้ายเครื่องมาชนกัน คือ คันหน้าเริ่มจาก 31 มาเรื่อยๆ

แอร์ 2 คนทำหน้าที่คล้ายคลึงกันคือ ถามผู้โดยสารว่าต้องการข้าวมันไก่หรือบะหมี่ วางถาดอาหาร แล้วก็ถามว่าเอาไวน์อะไร
และเครื่องดื่มอะไรกับผู้โดยสาร แถวสลับแถวมาเรื่อยๆ ถามว่าเธอๆ เหมือนหุ่นยนต์ไหม ผมว่าก็ไม่นะครับ เพียงแต่อาจจะมีระเบียบแบบแผนของเขา
พวกเขาและเธอก็ดู friendly ดี (แต่ผมกลับชอบลูกเรือ TG มากกว่าแฮะ) จริงๆ ไฟล์ทนี้มีคุณแอร์คนไทยด้วยนะครับ พอเธอรู้ว่าผู้โดยสารเป็นคนไทย
เธอก็คุยกับผู้โดยสารเป็นภาษาไทยอย่างเป็นมิตรและดูเป็นกันเองดีครับ ผมเชื่อว่าลูกเรือไทย(ไม่ว่าสายการบินไหน)ก็ไม่แพ้ชาติใดในโลกจริงๆ !!

เท่าที่ผมสังเกต ดู SQ ไม่ค่อยให้ความสำคัญกับ 'ขนมปัง' ซึ่งเป็นสิ่งที่จะทำให้เราอิ่มท้องเท่าไหร่ โดยไม่มีตะกร้าขนมปังวางไว้บนรถเข็น
บนรถเข็นมีแต่ขวดไวน์และเครื่องดืมชนิดต่างๆ ก็แจ้งคุณแอร์ไปเลยว่าต้องการอะไรยังไงบ้าง คุณแอร์ก็จะจัดให้ครับ แต่อาจต้องเอ่ยปากนิดนึง
(ถ้าเทียบกับสายการบินจีนๆ อย่างที่ผมเคยเจอกับ China Southern หรือแบบ Vietnam Airlines ผมคิดว่า SQ ก็ยังเหนือกว่าเยอะครับ อันนั้นนี่หุ่นยนต์มาก อันนี้ยังดูมีถาม ดูมีความสนใจบ้าง)

แต่กับผู้โดยสารอาหารพิเศษอย่างผม ผมอาจจะต้องเอ่ยเรียกขอเครื่องดื่มๆ อื่นๆ เป็นพิเศษหน่อยครับ เพราะบางทีคุณแอร์อาจจะไม่ได้สนใจถามก็เป็นได้ ซึ่งหลังจากหนังท้องตึงแล้ว คุณแอร์ก็จะเริ่มทยอยเก็บถาดอาหารทั้งหมด แต่เครื่องดื่มก็ยังสามารถร้องขอได้เรื่อยๆ จนกระทั่งสัญญาณเตือนรัดเข็มขัดขึ้นครับ สำหรับใครหนาวก็ขอผ้าห่มได้นะครับ แต่ถ้าไม่ขอก็ไม่มีให้เน้อววว (เป็นเรื่องปกติของเที่ยวบินระยะใกล้ๆ)



ส่วนตัวผมก็เหนื่อยจัดหลับอย่างเดียว ไม่สนใจหนังอะไรแล้วครับ เวลาหลับนั้นมีค่ามากมายยิ่งนัก
จนกระทั่งก่อนสัญญาณเตือนรัดเข็มขัดจะดัง ก็จะมีคุณลูกเรือมาเดินเก็บหูฟังกลับคืนครับ



เจ้าจอ PTV ก็ใช้ไม่ได้แล้วครับ ดูหนังฟังเพลง อดดดด (นี่หล่ะครับที่ผมรู้สึกขัดใจที่สุด น่าจะใช้ได้จนถึงปลายทางเครื่องจอดสนิท
แต่เวลาประกาศอะไรก็ขึ้น Passenger Announcement มาก็ได้ ไม่มีปัญหาครับ)



และแล้วสาวน้อยสิงคโปร์ ก็ร่อนลงแตะพื้นบ้านเธอ คือสนามบินชางงีสิงคโปร์ เครื่องเข้าจอด Terminal 2 ซึ่งเป็นครั้งแรกที่ผมได้มาใช้บริการ Terminal นี้ (ปกติจะคุ้นเคยกับ Terminal 1 มากๆ ซึ่งตอนนี้ก็ได้อัพเกรดไปแล้วอลังการจริงจัง) เครื่องเทียบ Gate F59 เดินไปเรื่อยๆ ได้เลยครับ



ก่อนลงก็ขอแวะถ่ายวิวจากแถว 31 หน่อย บริเวณด้านหน้าเห็นเครื่องยนต์ และเห็นวิวบ้าง แต่เลือกที่นั่งแถวนี้ไม่ได้แฮะ
คิดว่าคงจะสงวนไว้สำหรับพวก Gold ทั้งหลาย หรือผู้โดยสารพิเศษเป็นแน่แท้ ....



ที่นั่งชั้นนักธุรกิจแบบรุ่นเก่า Raffles Class จำได้ว่าแต่ก่อน A345 ก็เหมือนจะติดที่นั่ง Business Class หน้าตาแบบนี้
เช่นเดียวกับพวกกลุ่ม โบอิ้ง 747-400 ที่โดนปลดไปหมดแล้ว ก็ใช้ที่นั่งแบบนี้หมดเลย ....

[ยุ่งชะมัด..สัตวแพทย์]

เข้าสูตัวอาคาร Terminal 2 เดินไปผ่าน ตม. และไปรับกระเป๋ากัน .....



ถ้าผมเข้าใจไม่ผิด Terminal 2 น่าจะเป็นรูปลักษณ์แบบเดิม ไม่ได้มีการอัพเกรดใดๆ เพิ่มเติมทั้งสิ้้น ณ เวลานี้
หลังจากที่ Terminal 3 อลังการสร้างเสร็จ และทางสนามบินก็ไปอัพเกรด Terminal 1 เป็นที่เรียบร้อยแล้ว



แต่ชางงีก็เป็นสนามบินที่เข้าใจได้ไม่ยากอยู่ดีครับ แม้ว่า Terminal 2 จะมีเที่ยวบินที่เพิ่มขึ้นมาพอสมควร
นอกเหนือจาก Singapore Airlines เที่ยวบินระยะสั้นๆ และ Silk Air ที่ออกจาก Terminal 2 นี้แล้ว
ยังมีพวกกลุ่มแก๊งค์โลว์คอสต์พลัดถิ่นจาก Budget Terminal ซึ่งได้ถูกรื้อออกไป (เพื่อสร้าง Terminal 4 สำหรับ Budget Airlines ขึ้นมาใหม่)
ตอนนี้พวกเสือน้อย Tiger Airways รวมถึง Cebu Pacific ก็จะมาใช้ Terminal 2 กันไปพลางๆ ก่อนเช่นกันครับ



สิ่่งหนึ่งที่ผมสัมผัสได้กับการนั่ง SQ ในครั้งนี้ก็คือ ... กระเป๋ารอนานมากกกกกก
ทั้งเที่ยวขาไปและขากลับ เข้าใจว่าผู้โดยสารก็เยอะ และมีพวก Priority เยอะพอสมควรทั้ง Business Class และพวกบัตรทองต่างๆ
กว่าจะหลุดมาถึงพวก Economy แบบธรรมดาบ้านๆ ก็ต้องรอกันหน่อยนึงหล่ะ



เสร็จแล้วก็ผ่านช่องเขียว Nothing to declare ออกไปโลดเลย ..... บางทีอาจจะมีการสุ่มตรวจบ้างก็ให้เค้าสุ่มไปเถอะครับ



สำหรับการเข้าเมืองผมคงไม่กล่าวถึงนะครับ ก็สามารถนั่ง MRT สถานี Changi Airport ซึ่่่งอยู่ใต้ดินลงจาก Terminal 2 ก็เข้าเมืองได้เลย
หรือพวกรถบัส รถเมล์ใต้ Terminal 2 ก็มีเหมือนกันเป็นอีกทางเลือกหนึ่งครับ .... เพราะเด๊่ยวผมจะตัดกลับมาเที่ยวขากลับเลย

[ยุ่งชะมัด..สัตวแพทย์]

เที่ยวบินขากลับ SQ976 Singapore - Bangkok 16.05 - 17.25 น.



เริ่มต้นที่ Terminal 2 เช่นเคยครับ ... สำหรับผู้โดยสารที่ไปกรุงเทพ เช็คอินได้ที่ Row 2 (โปรดดูบนหน้าจอหรือแผ่นป้ายในสนามบินอีกครั้ง)
สำหรับ Internet Check-in ตรงไปที่ Row 3 ได้เลย ผู้คนหลวมๆ ไม่แน่นเท่าไหร่






ของผมขนาดว่าไป add ข้อมูลเรื่องเลขที่สะสมไมล์ ROP แล้ว แต่ปรากฎว่าเลขที่ไมล์ไม่ขึ้นมาแฮะ
ก็เลยต้องแจ้งเจ้าหน้าที่ไปอีกครั้งหนึ่ง ซึ่งก็ไม่มีปัญหาครับ ใส่ไปเรียบร้อย บิน SQ พรรคดาวก็ดีอย่างนี้หล่ะ
เสร็จแล้วมีประเมินความพึงพอใจ เหมือนกับธนาคารกรุงไทยเลย ...

[ยุ่งชะมัด..สัตวแพทย์]

ได้บอร์ดดิ้งพาสมาแล้ว ..... ไปเที่ยวเล่นกันดีกว่า
ไปสำรวจว่า Terminal 1 หลังจากที่ปรับปรุงแล้วเป็นอย่างไรกันบ้าง



จริงๆ ตัว Terminal 2 ก็ยังคงมีพื้นที่ล้นเหลือเลยครับ รองรับได้อีกสบายๆ
ผมคิดว่าสิงคโปร์เค้าวางแผนแบบเผื่อไว้เยอะมากๆ ถ้าเกิดคนแน่นเค้าก็รองรับได้สบายๆ ไม่ต้องแบบแน่นเบียดเสียดจนปริแตกอย่างที่เราเห็นๆ กันประจำ



เดี๋ยวผมจะพานั่งรถไฟฟ้าไปเที่ยว Terminal 1 ที่ปรับปรุงแล้ว ก็ง่ายๆ เลยครับ มีรถไฟฟ้าเชื่อมอาคารทุกแห่งรอแป๊บเดียวรถก็มาแล้ว ....

[ยุ่งชะมัด..สัตวแพทย์]

ชางงีก็เป็นสนามบินที่มีการปรับปรุงให้ดูดีได้ตลอดเวลาจริงๆ สำหรับ Terminal 1 หลังปรับปรุงแล้วดูแจ่มไม่แพ้ Terminal 3 เลย !!



เป็นสนามบินที่ผมรู้สึกประทับใจมากๆ ทั้งในแง่ความสวยงาม การใช้งาน และการบริหารจัดการ
ตัวผมหน่ะชอบมากกว่าสนามบินอินชอนเสียอีก !!!
แต่ผมก็ไม่รู้นะว่าทำไม สิงคโปร์ชางงี ถึงแพ้ โซลอินชอน ได้ .....



สำหรับสายการบินที่ใครๆ ก็บินได้ แอร์เอเชียเช็คอินที Row 13 ได้เลยครับ

Attached Thumbnails

• 
• 

[ยุ่งชะมัด..สัตวแพทย์]

สัญลักษณ์และจุดเด่นของ Terminal 1 น่าจะเป็นหยดน้ำที่เรียงรายกัน แบบนี้หล่ะครับ ....




สำหรับ Terminal 1 นั้นก็ีมีสายการบินโลว์คอสต์ (พวกที่ไม่ยอมไปอยู่ Budget Terminal ตั้งแต่แรก) และสายการบินปกติอื่นๆ
รวมถึงการบินไทย ให้บริการที่นี่ครับ .... ผู้คนก็เลยดูเหมือนจะคึกคักมากที่สุด เมื่อเทียบกับ T2 และ T3 ซึ่งจะดูหลวมๆ กว่า



ผมจะพาขึ้นไปชั้นบน ซึ่งเป็นจุดชมวิวเครื่องบิน และรวมร้านอาหารต่างๆ ครับ
แต่ก่อนตรงบริเวณนี้จะมีมุมให้นอนหลับได้แบบแสงสลัวๆ หน่อย แต่เดี๋ยวนี้แนวโน้มท่าจะงีบลำบากจนไม่ต่างจาก Terminal 3 เลยครับ
ขึ้นไปชั้นบนลองดูผังอาคารกันก่อน เดี๋ยวค่อยไปดูเครื่องบินกันแบบเต็มๆ ตากัน

[ยุ่งชะมัด..สัตวแพทย์]

ขึ้นไปบนชั้นบน ร้านอาหารมีมากมาย แต่ผมขอตรงดิ่งไปจุดชมเครื่องบินก่อนเลย ....






จะเห็นได้ว่า ลักษณะพื้นที่เน้นแบบโล่งๆ และคาดว่ากลางคืนคงจะเปิดไฟซะสว่างแน่ๆ อาจจะนอนลำบากเหมือน Terminal 3
ที่ครั้นจะเอาถุงนอนมานอนกับพื้น ก็อาจจะเป็นเรื่องที่ยากขึ้น ... แต่จุดนี้ชมเครื่องบินได้แจ่มจริงๆ ครับ




สำหรับเด็กๆ ก็มีที่ให้เล่น (เหมือนจะเสียเงินนะ)

[ยุ่งชะมัด..สัตวแพทย์]

มองจากชั้นชมวิว ทะลุเข้าไปหลังด่าน ตม.ของ Terminal 1 กันบ้าง
รู้สึกปรับปรุงแล้ว ดูแจ่มขึ้นมากจริงๆ มีสวนสวย มีอะไรให้นั่งเล่น ดูสบายๆ มากๆ จริงๆ






เวลาผ่านไปอย่างรวดเร็ว รีบกลับกันดีกว่า ... เพราะผมต้องไปออก ตม. ที่ Terminal 2 ครับ ที่นี่คนเยอะมากๆ
(แต่จริงๆ จะออกที่ T1 ก็ได้ไม่มีใครว่า ขนาดแต่ก่อนผมบิน FD ยังไปออก ตม. Terminal 3 เลย เค้าก็ไม่ว่าอะไร)



ผ่านตู้คีออสของแอร์เอเชีย อยู่ด้านในหลบมุมเลยแฮะ ....

[ยุ่งชะมัด..สัตวแพทย์]

รีบกลับไปที่ Terminal 2 ตม. คนน้อยกว่ามากๆ ครับ



เจ้าด่าน security check จะมีหน้า Gate เลยนะครับ ดังนั้น ผ่านเข้าไปข้างใน ผ่าน ตม. ยังสามารถนำของเหลวเข้าไปได้
แต่พอถึงหน้า Gate ก็ต้องทิ้งไปตามระเบียบครับ ดังนั้นเราไปเดินเล่นชมเครื่องบินกันดีกว่า ....



ตัวแม่ กับตัวลูก .....





ไป Gate ดีกว่า

[ยุ่งชะมัด..สัตวแพทย์]

หน้าจอในสนามบินชางงี ชอบหลอกให้รีบมา
อย่างเช่นขึ้น boarding ก็ซักพักใหญ่กว่าจะขึ้นจริงๆ นะครับ

บางทีขึ้น Final Call แต่บางทียังไม่ทัน boarding เลยก็มี
แต่หนักสุดคือ Gate Closed นี่หล่ะ วิ่งกันตาเหลือกแน่ๆ และถ้า Closed จริงๆ นี่่่งานเข้าเลยนะครับ
ดังนั้น เห็นสนามบินเค้าสวย มีอะไรให้ช๊อปให้ทำได้เยอะ โปรดต้องเผื่อเวลากับด่าน security check ไปรอใน Gate ด้วยนะครับ

วันนี้สาวสิงคโปร์ที่จะได้บินไปด้วยคือเจ้า 9V-SQJ จริงๆ อายุอานามก็ไม่ได้น้อยแล้วแต่ได้รับการปรับปรุงข้างในดูดีขึ้นมาทันทีเลยครับ
ที่สำคัญ PTV ก็จอใหญ่กว้างขึ้นกว่าเดิมด้วย (แต่ก็ยังไม่ได้ถึงขั้นล้ำสมัยอย่างพวก Panasonic EX2 ที่ติดตั้งบนพวก A380 หรือ B777-300ER หรอกครับ)





บรรยากาศใน Gate นั่งกันสบายๆ ครับ

[ยุ่งชะมัด..สัตวแพทย์]

ขึ้้นเครื่องกันดีกว่าครับ ....

[ยุ่งชะมัด..สัตวแพทย์]

มุมบังคับ



ชั้น Business Class สำหรับ Short Haul แบบปรับปรุงใหม่ ดูดีจริงๆ ครับ




และแล้วก็เข้าสู่โลกความเป็นจริงคือ Economy Class จอ PTV ใหญ่กว่าเดิม
เหมือนเบาะจะนั่งสบายกว่าเดิมด้วยครับ seat pitch ก็กว้้างสบายดีจริงๆ





แต่ข้อเสียของแถว 36 คือ ไม่มีหน้าต่างนะครับ !!! โปรดหลีกเลี่ยงสำหรับใครที่ต้องการดูวิว
พอดีไฟล์ทนี้แดดส่องยังไงก็ต้องปิดม่าน ไม่มีหน้าต่างเลยไม่ซีเรียสครับ

Attached Thumbnails

• 

[ยุ่งชะมัด..สัตวแพทย์]

บรรยากาศภายในเครื่่อง ....



เริ่มจะซุกซนแต่ก็ทำอะไรไม่ได้มาก และสิ่่งหนึ่งที่ผมเจอเหมือนเจ้า PTV ที่ผมนั่งมันรวนๆ ติดๆ ดับๆ ครับ !!




ผ้าร้อนมาแล้ว ลูกเรือก็จะคีบส่งให้ทีละคน พอใช้เสร็จเวลาเก็บก็จะคีบเก็บคืนใส่ถุงไปครับ ...



สำหรับผู้โดยสารที่สั่่งอาหารพิเศษมาอย่างผม ก็จะมีลูกเรือเดินมาคอนเฟิร์มอาหารอีกครั้งหนึ่งครับ ....

[ยุ่งชะมัด..สัตวแพทย์]

ได้เวลาออกเดินทางแล้ว



บนจอ PTV ก็ติดขึ้นมา (ตอน Safety Demonstration ไม่ติดนะครับ !! เรียกว่าจอติดๆ ดับๆ แล้วกัน)
กลายเป็นว่า ผมกลับไม่ค่อยปลื้มกับ KrisWorld ของ SQ บนเครื่องรุ่นนี้เท่าไหร่เลย
(ผมก็ไม่รู้นะครับว่าถ้าผมมีโอกาสได้เจอ PTV รุ่นใหม่บน A380 หรือ B777-300ER หรือ A330-300 อาจจะชอบก็ได้)




เตรียมตัววิ่งขึ้นแล้ว ....